FanFic.nl

Renesmee's Sunset

Chapter 3 - Hereniging

“Jake wat doe je?”� zei ik half slaperig. Jake die ondertussen zich aan het omkleden was ging naast ons bed staan en gaf me een kus op mijn voorhoofd. “Ik ga de roedel opwachten om ze te verwelkomen op ons nieuwe land. En ik ga ervoor zorgen dat ze jullie vrienden niets aan gaan doen. Je weet namelijk wel dat de helft van de roedel het nog steeds niet zo op vampieren hebben.”� Daar had hij gelijk in. Dat zou zeker iets zijn waar de komende jaren absoluut geen verschil in zou komen. De haat tegen vampieren zou niet veranderen.
Op dit moment maakte dat helemaal niet meer uit. De bruiloft was nu het belangrijkste. Ik keek op de wekker die op het eikenhouten nachtkastje naast me stond. Kwart over zes, natuurlijk. Meneer had een lekker vroege tijd afgesproken met zijn broers. Ik grinnikte.
Met al deze spanningen over onze gasten en de bruiloft kon ik echt niet meer slapen. Dan maar naar beneden. Over drie uren zou de Denali clan al arriveren. Ik stond op en liep naar mijn gigantische kledingkast gevuld door Alice. Het was dat de bruiloft nu in aantocht was, maar anders had ze me zeker mee genomen om te gaan winkelen. Ik ging voor de kast staan en keek erin. Net zoals mijn moeder had ik echt een hele slechte kledingsmaak volgens Alice. Voor mij hoefden al die jurkjes en rokjes niet. Wat was er mis met een normale spijkerbroek met een sweater? Maar verzet had geen zin. Dan ging ze wel alleen winkelen en kleedde Alice me hier wel om. Ik zocht een lichtblauwe spijkerbroek uit met een blouse uit. Iets waar Alice het nooit mee eens zou zijn.
Beneden zaten Edward en Carlisle een gesprek te voeren over wie nou beter dominee kon zijn. Emmett of Jasper. Ik negeerde dat gesprek omdat ik er toch geen woord tussen zou krijgen. Het leek wel dat iedereen mij gewoon buitensloot van de hele bruiloft.
Ik liep door naar de keuken. De afgelopen jaren was ik wel gewend geraakt aan het mensen eten. Ook al was het nog steeds niet mijn favoriete korstje. Door de ramen zag ik in het bos Jake nog net wegrennen.
Uit de koelkast haalde ik een glas met melk en pa had voor me gebakken ei gemaakt. Snel schrokte ik alles naar binnen en liep verder naar de woonkamer.
“Hé Nessie, wat zou je leuker vinden. Alle weerwolven en vampieren door elkaar laten zitten of twee aparte rijen.”� verbaasd keek ik Alice aan. Werd mij daar serieus iets gevraagd? “Laat ze maar niet bij elkaar zitten, die twee groepen kunnen elkaar niet uitstaan. Als je Seth niet meerekent.”� zei ik lachend.
Alice glimlachte naar me. Ineens keek ze wezenloos voor zich uit.
“Alice wat zie je?”� Als het maar goed nieuws was. “O, niks hoor.”� zei ze met een vaag stemmetje. Ze wisselde een korte blik met pa. En hij knikte, gedachtelezen natuurlijk. Zo makkelijk. De laatste tijd gebruikte ik mijn gave niet vaak meer. Praten ging nu veel makkelijker in een groep.

“Komen jullie mee, de Denali clan komt eraan!”� riep Esmé opgewonden, ze stond nu de hele ochtend al bij het raam. Onze vrienden op te wachten.
We liepen allemaal snel naar buiten. Jammer dat Jake er nu niet was, ik ging maar naast mama staan. Dit was de eerste keer in een lange tijd dat ik ze weer zag. Tanya, Kate en Eleazar konden elk moment arriveren.
“Ze zijn hier in twee minuten”� zei Alice met zangerig stemmetje. Wat zou hun reactie zijn op mij? Ik was nu een stuk groter dan de vorige keer dat ze mij zagen. Een beetje dromerig zat ik voor me uit te staren. “Tanya, Kate en Eleazar! Dat is lang geleden!”� riep Carlisle ineens.

Tayna liep langs Carlisle naar mij. “Renesmee! Wat ben je groot geworden.”� riep Tanya uit terwijl ze me omhelsde, gevolgd door Kate. Ik glimlachte.
“Gefeliciteerd Renesmee met je verloving met Jacob.”� zei Eleazar terwijl hij een arm om mijn schouder sloeg. Je kon wel horen dat hij het vreemd vond dat ik zo van een weerwolf kon houden. Ik was er wel gewend aan geraakt dat mensen het vreemd vonden dat mijn liefde voor een weerwolf nog wel zo sterk was.
Elke keer als ik naast Jake stond kon je wel zien dat papa zich er nog steeds niet bij neer had gelegd dat wij voor elkaar bestemd waren.
In sommige dingen was hij zo menselijk…
Ondertussen waren Esmé, Alice, Rosalie en mama aan het bijpraten met Kate en Tanya. Eleazar had een druk gesprek met Carlisle over mijn groeiproces van mij.
Een onderwerp wat mij echt niets kon schelen. Ik had het veel te vaak gehoord.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.