FanFic.nl

Renesmee's Sunset

Chapter 6 - Last Hunt

De ontmoeting met Renee was ons beter afgegaan dan verwacht. Iedereen - behalve Alice - had zwaar in spanning gezeten over de reactie van Renee over mij, de gelijkenis tussen mij, Edward en Bella die ontzettend groot was. Alle ‘buitenstaanders’ dachten nog steeds dat ik het geadopteerde meisje was. Phil keek een beetje argwanend naar de gelijkenissen tussen ons, maar net zoals Charlie wilde hij de verdere details toch niet hebben.
Renee had nu een heel gesprek met Bella over hun ‘dieet’ ze wilde er alles over weten. Bella had geen idee wat ze moest zetten dus was Edward snel bijgesprongen. Acteren - zoals Alice het nog steeds noemde - was echt niet Bella haar sterkste kant.
“Nessie, we hebben een leuke verrassing voor je. Dacht je soms dat dit al onze gasten zouden zijn?”� - Zei Rosalie blij. “Duh, ze heeft geen vrienden.”� grapte Emmett erachter. Ik wierp hem een kwade blik toe. Zodra ik een goed plan had zou ik hem echt terug gaan pakken. “Wie komen er dan nog meer?”� weer een plan waar ik niks vanaf wist. Zelfs Jake moesten ze het niet verteld hebben. Anders had hij het me direct verteld. No secrets. “Wat dacht je van Huilen en Nahuel…”� zei Tanya uit het niets. “Wanneer zijn ze hier?”� riep ik enthousiast, de afgelopen jaren had ik Nahuel steeds vaker gesproken en hadden we een band opgebouwd. “Ze komen vanavond als ze een beetje op tijd zijn.”� Vulde Senna Tanya aan.
Ik keek om me heen, Phil, Charlie en Renee mochten het niet horen. “Maar zij zijn toch niet vegetarisch?”� eerst was ik al bang geweest dat de Amazones mijn menselijke familie zou verscheuren. Nu dat gedeelte voorbij was kwam het volgende probleem al aanwaaien, wat kon trouwen toch moeilijk zijn. “Kalm Nessie, het komt allemaal goed.”� fluisterde Jasper, wat moest ik toch zonder Jasper deze afgelopen week. Alle stres vloog in een keer van me af. Ja, het zou ook allemaal goed komen. “Nahuel en Huilen zijn niet de enigen waarvan jij niet wist dat ze kwamen. Vergeet Rebecca en Rachel niet. Maar Rebecca haar man kon niet meekomen. De tickets vanaf Hawaï zijn nog steeds belachelijk duur.”� zei Alice.

Morgen zou de bruiloft al zijn, ik keek er nu echt naar uit. Voor mijn gevoel was ik altijd al getrouwd met Jake, maar vanaf morgen officieel. Fantastisch. Jammer genoeg zou Jake vanavond wel weg zijn met zijn broers. De vrijgezellenavond. Zoals Edward het noemt: ‘Omrennen als een stel idioten op vier poten.’
Alice had me naar boven gestuurd voor de komende 15 uren. Straks nog wel even te jagen met Bella en Edward. De laatste keer jagen voor mijn huwelijk.
“Ga je mee Nessie?”� Riep Edward vanaf buiten. Ik duwde het raam open en sprong elegant naar buiten en ademde de lucht van buiten in. We renden het bos in, we zigzagden door de bomen
Onder het rennen door luisterde ik goed naar alle geluiden om me heen. Op het feit na dat Edward en Bella ook in de buurt liepen hoorde ik nog meer geluiden. Het vallen van de eerste blaadjes van de bomen, het gestroom van het water uit een beekje. Maar ook de voetstappen van een poema. Die was van mij, de geur van het dierenbloed kon ik hier al ruiken. Ik rende er op af, het arme dier probeerde te vergeefs weg te komen maar was te langzaam.
Nadat ik nog een poema had weggewerkt ging ik bij Bella staan die ook al uitgedronken was.
“Ssst. Wat is dat voor geluid?”� zei ik plots. Het was niet van een dier, dat was zeker. “Nu hoor ik het ook.”� zei Bella. Ik keek om me heen maar er was niks te zien. “Edward, zie jij iets?”� vroeg Bella. Nog voordat ze haar hele zin uitgesproken had stond Edward al naast haar.
“Het is een vampier.”� zei ik terwijl ik nog een keer diep in ademde. “Je hebt gelijk hé Renesmee, laten we maar terug gaan naar huis. Als ze iets met ons te maken hebben komen ze zo wel naar ons huis toe.”� zei Bella.
“Nee wacht! Die geur herken ik, het is Nahuel.”� riep ik vrolijk.
“Renesmee? Edward? Bella?”� fluisterde iemand tussen de bomen uit.
“NAHUEL! NAHUEL, NAHUEL.”� schreeuwde ik bijna uit. “Ja, Nessie ik ben het maar hoor.”� zei hij lachend. Ik rende op hem af en omhelsde hem.
“Wat goed om je weer te zien! Wat zie je er toch goed uit zoals altijd.”� grapte ik. “Nessie, je bent niks veranderd weet je dat?”� lachend liepen we naar Edward en Bella. “Waar is Huilen?”� vroeg Bella. “Huilen die is thuis gebleven, bij mijn zussen. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen ze alleen te laten. De Volturi is langs gekomen een half jaar geleden en heeft mijn vader vermoord. - Maar goed ook als je het mij vraagt - maar mijn zussen zijn nu heel erg afhankelijk. In de eerste instantie wilde Huilen wel mee maar ze kon het niet tegenover mijn zussen. Ze is nu als een moeder voor hen.”� zei Nahuel. “We begrijpen het wel, hopelijk zien we haar in de toekomst wel. Kunnen we ook direct kennis maken met je zussen.”� zei Edward vlak, hij vond het vreselijk hoe de vader van Nahuel de moeders van de zussen van Nahuel aan hun lot over had gelaten terwijl de kleine half mens half vampiertjes in hun buik zaten.
“Ik wist pas sinds een paar uur geleden dat je zou komen. Ben zo blij dat je er nu al bent.”� zei ik. “Laten we maar terug gaan naar het huis, daar kunnen we wel verder praten.”� Wie liepen Edward achterna terwijl hij hand in hand die kant uit rende met Bella.
Nog voor ik bij de voordeur stond zwaaide de deur al op. “Nessie, door het raam. O hallo Nahuel, ik had je al verwacht. Voor het geval dat je het nu heel erg vreemd dat Renesmee niet door de deur mag. Dat klopt, het is ook vreemd. Maar ze mag de versieringen niet zien.”� klonk Alice haar stemmetje. “O, natuurlijk. Ik had niks anders van je verwacht hoor Alice.”� lachte Nahuel. Hij kende Alice nu ook al helemaal. “Nou als je wilt praten. Ik zit op mijn kamer. Hoe laat is het eigenlijk?”� Door het jagen was ik de tijd helemaal vergeten. “Het is half elf, hoezo?”� zei Jasper die naast Alice was gaan staan in de deuropening. “Gewoon, alles gaat nu ineens zo snel.”� zei ik. “Maar dan ga ik maar naar boven.”� zei ik. Met tegenzin liep ik dan toch maar naar het raam en sprong naar binnen.
In de lege kamer…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.