FanFic.nl

Renesmee's Sunset

Chapter 8 - For Ever

Allemaal gedachten raasden door mijn hoofd, de zenuwen sloegen toe. Jasper stak zijn hoofd om de hoek van de badkamer. “Ik zal er zijn hoor.”� lachte hij. Alle stres viel van mij af een enorme golf van rust keerde terug in mijn lichaam. “Bedankt Jazz”� zei ik opgelucht “Ik ben er klaar voor.”�
“Oké, Edward je weet wat je moet doen. Bella, Rose, Esmé en Renee, gaan jullie mee naar beneden?”� zei Alice helemaal vrolijk. Je kon wel zien dat ze echt zin had in een feest.
Terwijl ze naar beneden liepen ademde ik nog één keer diep uit. Mijn laatste minuten als Renesmee Carlie Cullen waren aan het voorbij tikken. De muziek begon beneden te spelen, hetzelfde stuk dat Rosalie had gespeeld op de bruiloft van Edward en Bella.
Achteraf was het best wel slim om geen bruidsmeisjes te nemen. En gelukkig had Alice daar ook niet voor gezorgd. “Edward, wie is eigenlijk de dominee?”� vroeg ik. Daar had ik nog niet eens over na gedacht.
“Weet je dat dan nog niet?”� zei Edward verbaasd. “Als of jij dat niet wist, Alice vertelt me niks hoor. Ik heb geen idee wat er vandaag allemaal komen gaat.”� zei ik geïrriteerd tegen Edward, kan hij gedachtelezen stelt hij me nog steeds van die onnozele vragen.
“Nou schoonheid, ga je mee? Het is vandaag jou dag.”� zei Edward, mijn gedachten waren al helemaal afgeleid. “Ja, laten we maar gaan.”� fluisterde ik, ik voelde de zenuwen alweer op komen. “Jazz.”� fluisterde ik zachtjes. En de mijn zenuwpeil daalde weer. Waarschijnlijk kon elke vampier en weerwolf in dit huis horen wat wij zeiden. Ik voelde Edward in beweging komen en op de maat van de muziek liepen we verder. Op weg naar het altaar waar Jake op mijn stond te wachten. Nog even en hij was echt voor altijd de mijne. Voor altijd mijn man, mijn vriend, mijn trouwe viervoeter. Wat zou het nu handig zijn om gedachten te kunnen lezen. Om precies te weten wat hij zou denken. Mijn met gave zou hij alleen maar kunnen weten wat ik dacht, jammer genoeg. De trap begon al akelig dicht in de buurt te komen. Ik rook de sterke geuren van alle luchtjes die Alice in de lucht had gespoten. Daar tussen door rook ik ook mensen, weerwolven en vampieren. In één ruimte, speciaal voor Jacob en mij. Bijna bij Jacob, ineens had ik zin om de trap af te stormen en hem in de armen de vliegen.
“Blijf hier, ik laat je nog niet gaan.”� fluisterde Edward zo zacht dat waarschijnlijk alleen ik het kon horen.
De treden gingen langzaam voorbij, terwijl Rosalie het tweede gedeelte van het nummer inzette hoorde ik Renee wel snotteren. En Alice was foto’s aan het maken voor mijn fotoboeken.
Achter het altaar stond Emmett te grijnzen, blijkbaar had hij de moeite genomen om een certificaat van internet af te plukken. Dit kon nog wat worden, of juist niet. Hij zag er nog redelijk professioneel uit in zijn zwarte pak. Maar al mijn aandacht richtte zich ineens op Jake die voor het altaar stond te wachten naast Billy die in zijn rolstoel zat. Hij zag er perfect uit. Een prachtige smoking, zijn haar -kort- zat leuk. En zijn glimlach was betoverend.
Voor dat ik het door had stond ik alweer aan het einde van de trap.
Nog paar meter voor het begin van mijn nieuwe leven. Samen met Jake. Ik droomde weer even weg. Tot ik ineens een warme hand mijn hand voelde vastpakken. Ik keek op en zag recht in de warme bruine kinderlijke ogen van mijn toekomstige man. Ik glimlachte.
“Laten we dan maar beginnen.’ zei Emmett nog steeds met een grijns op zijn gezicht. Het enige waar ik aandacht voor hield was Jake. Totdat ik ineens mijn naam hoorde. “Jacob Black neem jij Renesmee Carlie Cullen aan tot je wettige echtgenote?”� vroeg Emmett gericht aan Jacob. “Absoluut.”� lachte Jake. “En jij Renesmee Carlie Cullen, neem jij Jacob Black aan tot je wettige echtgenoot?”� - “Ja.”� piepte ik met een vreemd stemmetje. “Het is nu tijd voor de ringen.”� zei Emmett. Quil liep samen met Embry naar voren, Alice had hen aangesteld als de ringbewaarders. “Alsjeblieft”� zeiden ze in koor en ze overhandigden een klein wit doosje aan Jake. In het doosje zaten twee zilverwitte ringen. In één van de ringen zat een klein diamanten steentje. Hij pakte de ring en schoof het subtiel om mijn ringvinger heen terwijl hij mij met een grote glimlach aan keek. Een klein traantje vormde zich in het hoekje van mijn oog. Ik pakte uit het doosje zijn ring - die vergeleken met mijn ring veel groter was - en schoof de ring om zijn ringvinger.
“Dan verklaar ik jullie hierbij tot man en vrouw. Je mag de bruid kussen.”� zei Emmett met een te sarcastische ondertoon. Jacob nam mijn gezicht tussen zijn handen, subtiel drukte hij zijn lippen tegen de mijne. Ik sloot mijn ogen. Het mooiste moment van mijn leven. Ik plaatste mijn hand in zijn hals. En liet dit moment opnieuw zien, en opnieuw.
Zijn handen gleden van mijn gezicht af en we openden onze ogen. We zagen elkaar aan en begon glimlachten. Alice haar camera flitste van alle kanten. Hand in hand liepen we op de maat van de muziek naar buiten waar Alice de receptie had voorbereid. Ons eerste feestje als pas getrouwd stel.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.