FanFic.nl

Renesmee's Sunset

Chapter 10 - New Guests

“Wie komen er nu, Carlisle?”� vroeg Tanya ongerust. “Alice zag net dat Aro samen met Demetri, Felix, Jane en Renata hier komt, binnen een paar minuten.”� zei Edward nerveus. “WAT? DE VOLTURI”� gilde ik uit, dat kon niet waar zijn, niet vandaag. “Hoe laat zijn ze hier? En wat doen ze hier, hoe kon je dat nou over het hoofd zien Alice!”� riep ik kwaad. “Het spijt me, ze hebben gewoon niks besloten. Je weet dat ik ze dan niet kan zien.”� piepte Alice. “O nee, o nee, o nee.”� Het begon me ineens helemaal te duizelen. “Rustig aan Renesmee, er zal niks gebeuren. We zijn in de meerderheid, dus ze kunnen ons niets maken. En we hebben Bella.”� zei Edward terwijl hij Bella een kus op haar voorhoofd gaf. “Maar, maar, de mensen in ons midden dan, een paar van hen hebben geen idee van wat wij zijn. Hun ogen dan!”� piepte ik. Ik was helemaal in paniek, de paniek maakte plaats voor kalmte. “Dankje Jasper.”� zei ik dankbaar. “Het beste wat we kunnen doen is ze halverwege het bos opwachten, als ze echt door willen gaan naar het feest hier dan zullen ze zich moeten houden aan onze regels.”� zei Carlisle. “Hoe lang hebben we nog tot ze halverwege het bos zijn ongeveer, Alice?”� zei Rosalie geduldig. “Een half uurtje, een paar van ons moeten nu terug naar de gasten. Renesmee, Bella, Rosalie en Jasper. Als jullie nu naar de gasten gaan, dan kunnen wij op weg naar het bos. Daar zullen we ze welkom heetten en vragen wat ze hier in hemelsnaam komen doen.”� zei Alice. “Is goed, als ze meewillen dan kunnen we beter nog wat contactlenzen voor ze meenemen en mogen jullie ze precies vertellen wat ze allemaal moeten doen om menselijker te lijken. Anders wil ik ze niet op ons feestje hebben.”� zei ik vastberaden. Als ze zo nodig op ons feestje willen zijn, moeten ze zich er maar bij neer leggen dat ze menselijk moeten doen. En onze gasten niet als snacks te gebruiken.
Ik keek achterom en zag Jake net opstaan van de tafel. Hij liep richting ons. “Ik vertel het Jake wel, misschien wil er ook wel iemand van de roedel mee om duidelijk te maken dat zij er ook zijn en dat ze iedereen ook zullen beschermen.”� zei ik. “Dan informeer ik onze niet-menselijke gasten wel over dit onaangename bezoek.”� zei Jasper rustig.
“Oké, tot straks.”� zei Carlisle die samen met Edward en de anderen richting het bos liepen.

“Jake, Jake. De Volturi, ze komen er aan. Aro, Jane, Felix, Renata en nog iemand komen eraan.”� fluisterde ik. “Wat? Wat doen zij hier nu weer. Die smerige bloedzuigers ook altijd, ze weten ook elk feestje te verstoren.”� - “Dat het smerige bloedzuigers zijn doet er nu niet toe Jake, wil je vragen of er iemand van de roedel ook mee wil? Of twee, zodat ze weten dat ze niet welkom zijn?”� Jake zuchtte en keek me aan. “Dat is goed, maar jij mag het ze vragen, ik ga hun feestje niet verstoren.”� grinnikte hij. “Ongelofelijk hoe relaxt je nu ineens bent. Maar dat is goed, ik ga het wel vragen.”� Ik pakte Jacob zijn hand en liep naar Embry en Quil. “Hé, jongens kom eens.”� Nadat ik het hen had uitlegt liepen ze direct het bos in. Het geroezemoes bij de tafel werd steeds duidelijker, ik ving de woorden Volturi en egoïsten meerde keren op.
Laten we maar bij onze menselijke familie gaan zitten, anders valt het zo op dat er iets verborgen wordt gehouden voor hen.”� zei ik tegen Jake en ik sleurde hem mee naar plaatsen waar Renee, Phil, Charlie, Sue en Billy zaten. Phil en Charlie hadden een druk gesprek over honkbal. Terwijl Renee, Sue en Billy zich af zaten te vragen waar iedereen bijna was gebleven. Er waren nog mooi twee plaatsen vrij.
“Wouw, Renesmee. Die jurk is schitterend.”� zei Renee. “Heeft Alice die zelf gemaakt?”� vervolgde ze. “Ja volgens mij wel.
“Hé Jake, waar is iedereen?”� vroeg Billy. “Ze zijn even het bos in, ze hadden een of andere verassing voor ons en dat moest nu geregeld worden. In het bos. We hebben geen idee wat er aan de hand is daar maar we mochten verder van niks weten.”� zei Jake.
Ik omhelsde hem terwijl ik mijn hand in zijn hals lag en de woorden: goede smoes voorbij liet komen.
Ondertussen vroeg ik me echt af wat er nu gaande was in het bos.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.