FanFic.nl

Renesmee's Sunset

Chapter 15 - Promise

Alice stond ineens naast me met een sluwe glimlach, ze was 'iets' van plan. Maar wat het was, dat was de vraag. "Het is tijd Renesmee. Jacob, ga maar naar je hon- vrienden toe." Ik werd meegesleept door Alice en liet een verbaasde Jacob achter me. Ik wierp hem een hopeloze blik en hij leek het te begrijpen - Tegen Alice was niet in te gaan.
Alice sleurde me mee het huis in waar Bella, Rosalie, Esmé en Tanya. "Wat is er nou?" "De bruiloft duurt niet voor altijd." Ooo, ik leek het te begrijpen. "Kom maar mee naar boven Nessie, daar hangt je nieuwe jurkje." We vlogen de trap af en kwamen uit in Alice haar omgetoverde badkamer. Mijn opgestoken haar werd losgegooid en voorzichtig geborsteld waardoor de krullen mooi los kwamen te hangen over mijn schouders. Uit een grote witte hoes haalde Rosalie een rood jurkje en uit het doosje werden een paar rode pumps gehaald met een hak waar een normaal zijn persoon zijn enkels op zou breken. Het was schitterend.
"Wow." wist ik uit te brengen en keek naar een glunderende Alice die blijkbaar helemaal trots was op haar keuze. De jurken werden omgewisseld en met hakken trapte ik in een hoekje. "Je ziet er echt schitterend uit Renesmee." zei mijn moeder emotioneel, ik glimlachte en keek mijn familie aan. "Bedankt, bedankt voor alles." piepte ik gesmoord. "Kom maar mee neer beneden, - Edward, laat Jacob even bij de deur komen -" zei Alice, half tegen mij, half tegen Edward.
Achter iedereen aan liep ik van de trap af en zag Jacob alweer staan, hij glimlacht van oor tot oor toen hij mij zag lopen en wou op mij afstormen. Maar een blik van mijn vader weerhield hem daarvan. "Je bent schitterend." zei hij vrolijk. Ondertussen verzamelden meer mensen zich in de woonkamer, iedereen keek blij en het was perfect.
Ook Ashley stond er bij te lachen, niet eens vijf vampieren verwijderd van Renee. Ik wierp haar een blik en ze keek lachend naar mij, trots.
Ik omhelsde iedereen even en richtte me weer even tot Ashley. "Ik ben trots op je Ash, blijf je hier?" "Zeker, zie ik je snel weer?" "Een weekje, hoogstens. Super." "Tot ziens Renesmee." En ik omhelsde haar.
De armen van mijn ouders voelde ik nog even om mij heen en de afscheidswoorden vlogen langs me heen.
Ik was nu helemaal gericht op Jacob die breed stond te grijnzen naast Billy. "Ik hou van jullie, tot snel." "Tot snel." Emmett liep nog even op me af. "Niet zwanger worden hé." zei hij lachend. "Zou niet durven." En ik omhelsde mijn grote 'oom' even.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.