FanFic.nl

A Malfoy Isn't Always Evil

Chapter 12: De duelleerclub

Chapter 12~De duelleerclub
Dolf plukte een aantal pluisjes van zijn mantel. Hij bekeek zich in de spiegel en kamde nog even zijn haren. Hij liep de badkamer uit en vervolgde zijn weg naar de leerlingenkamer. Eigenlijk had hij gewoonweg heerlijk geslapen. Hij was er weeral aan gewend, aan Zweinstein. Zoals voor meerdere het tweede huis was, was dit ook voor Dolf zo. Hij was blij dat hij zijn vader dan ook een tijdje niet hoefde te zien. Echter zijn moeder was een ander verhaal. Zijn moeder was altijd wel aardig tegen hem geweest, maar natuurlijk kon ze niet kiezen tussen haar man en haar zoon. Dat was logisch geweest. Een moeder kan niet kiezen tussen haar echtgenoot of haar kind.

‘’Morgen’’. De vrolijke stem van Sanny weerklonk in de leerlingenkamer. ‘’Heey’’. Dolf glimlachte even vrolijk. Dit zou gewoon een gezellige dag worden. Les volgen was misschien iets aan de saaiere kant, maar gewoon de rest van de dag zou wel leuk worden. Hij had die namiddag na de duelleerbijeenkomst nog met Luthien afgesproken op de binnenplaats. Ze hadden het eerste uur toverdranken, met weeral de Griffoendors. En Rose. Dolf schudde even met een glimlach zijn hoofd en keek op naar Sanny. ‘’Gaan we dan maar ontbijten’’? Ze keek even en knikte. ‘’Ja graag voordat Matth..’’. Ze was nog niet uitgesproken of er kwam iemand de leerlingenkamer in.’’Goedemorgen beiden’’. Het was, hoe kon het ook anders, Matthew. ‘’En klaar om te ontbijten’’? ‘’Yeah.. over dat..’’. Sanny begon moeizaam hen uit de situatie te lullen. ‘’Weet je wat, ga jij anders maar voor dan komen wij je na, goed idee Matt’’? Matthew keek even van Sanny naar Dolf maar knikte toen.’’Is goed, ik zie jullie dan wel beneden’’! Wat was hij dom.. Maar goed ze waren tenminste van hem af. Matthew verliet de leerlingenkamer en Sanny en Dolf keken elkaar aan en begonnen toen spontaan te lachen. ‘’Van hem zijn we dus de eerste paar minuten af. Maar goed laten we ook maar gaan, ik weet een afkorting’’. Ze stond op en liep naar de uitgang waarna ze Dolf wenkte. ‘’Daar zie je dat schilderij daar’’? Ze wees richting een schilderij waar een oude man met een zwarte puntbaard en gefronste wenkbrauwen met een penseel in zijn handen op stond geschilderd. ‘’Heb je het wachtwoord’’? Sanny keek hem aan alsof hij net iets heel stoms zei. ‘’Natuurlijk, anders zou ik het toch niet zeggen’’. Ze liep al richting het schilderij en Dolf achtervolgde haar. ‘’Jean-Pierre Batiste’’? De schilder keek op en bekeek de twee. ‘’Aah dag, op zoek naar een afkorting’’. Ze knikte even ongeduldig.’’Ja’’.. Ze bleef nog rustig vond Dolf. ‘’Wachtwoord’’. Jean-Pierre bleef in tegenstelling tot Sanny zeer rustig, hij was dan ook een schilderij en hoefde niet echt ergens heen. ‘’Butterscotch’’. ‘’Verukkelijk’’! Was het antwoord van het schilderij en die zwaaide open. Sanny pakte de arm van Dolf en trok hem ermee door.

Een fractie van een paar seconden kwamen ze aan naast de deur van de Grote Zaal. Dolf liep met haar naar binnen en liep naar de Zwadderaarstafel. Hij merkte Matthew, Raaf en Joachim al op. ‘’Asjeblieft kunnen we ergens anders gaan zitten’’? Vroeg ze met een zucht maar zag dat er niet echt ergens anders een plaats vrij was.’’Kijk Matthew heeft ons een plaats vrijgehouden’’! Dolf deed nepvrolijk maar wilde al naar de plaats lopen.’’Wow.. halt’’. Hij keek Sanny vragend aan.’’Kijk daar, bij haar zijn nog twee plaatsen vrij’’. Ze knikte richting een meisje. Dolf haalde zijn schouders op en volgde Sanny na de plaatsen. Het meisje, wat ongeveer van hun leeftijd was, keek van Dolf naar Sanny.’’Ja’’? Sanny plantte zich gewoon neer. ‘’Kunnen wij hier zitten’’? Vroeg Dolf toen maar beleefd.’’Is goed’’. Zei ze toen ze met een kleine grijns richting Sanny keek. Dolf plantte zich naast Sanny neer. ‘’Samantha Reys, maar noem me maar Sam’’. De naam kwam Dolf gewoon bekend voor. ‘’Reys zeg je’’? Hij dacht na. ‘’Heb je geen broer, Shawn ofzow..’’. Ze begon even te lachen.’’Ja dat is me tweelingbroer’’. Dolf bedacht zich toen dat hij zich nog niet voorgesteld had. ‘’Dolf Malfidus’’. Zei hij en hij merkte dat bij haar, toen hij Malfidus zei, het haar bekend voorkwam. Hij keek naar Sanny die zich niet voorstelde. ‘’Dat is..’’. ‘’Laat maar ik ken haar al, Sanny toch’’? Sanny keek even een tikkeltje verbaasd dat zij haar naam raadde. ‘’Ja precies’’. Nu kon er bij Sanny ook een glimlach vanaf. ‘’En denken jullie mee te doen met het duelleren’’? Dolf dacht na, op zich had hij het wel gehoord gister maar niet echt over nagedacht. ‘’Ik denk wel dat ik even ga kijken’’. Kijken kon geen kwaad vond hij. ‘’Jij Sanny’’? Samantha keek Sanny aan. Sanny keek op en dacht na.’’Nou, ligt eraan tegen wie ik moet’’. Ze keek met een glimlach. ‘’Ja ik kijk ook wel even’’.

Na het ontbijt, wat op zich gezellig was met Samantha en Sanny praatte weliswaar meer dan normaal, was het tijd voor de volgende les. Toverdranken. ‘’Welke les heb jij dan nu’’? Sanny keek naar Samantha. ‘’Ik heb Kruidenkunde’’. Ze rolde met haar ogen. ‘’Mijn slechtste vak’’. Ze begon te lachen. Samantha was een jaar ouder dan hen, en zat dus ook in het zevende jaar. ‘’Oke veel plezier dan’’. Dolf bekeek even het schouwspel tussen Samantha en Sanny. Ze mochten elkaar wel leek het. Gelukkig ook maar, Dolf was blij voor Sanny. ‘’Op naar de kerkers, again’’. Ze zuchtte even maar toverde toen een glimlach tevoorschijn.’’Achja het is en blijft Sneep, beter dan Potter’’. Dolf liep met haar naar de kerkers en kwamen aan in het toverdrankenlokaal waar hij een vies goedje rook. Zijn blik ging dan ook meteen naar de bruisende ketel waarin een soort zilverachtig kleurtje te zien was. Het was Dolf zijn lievelingsvak, en hij behaalde dan ook het afgelopen jaar een Uitmuntend ervoor, in tegenstelling tot waarzeggerij waar hij een Slecht voor had. Nou ja Waarzeggerij had hij ook niet echt nodig vond hij. Dolf nam plaats aan een tafel en merkte Matthew, Raaf en Joachim al op. Hij keek verder en merkte Danny, Rose en Luthien aan een tafel op. En dan nog een aantal andere Zwadderaars en Griffoendors. ‘’Oke, wat wij dus vandaag gaan doen is een brouwsel wat jullie allemaal bekend voor moet komen’’. Het was, zoals verwacht professor Sneep. Hij pakte een flacon en liet daarin het goedje zien. ‘’Wie kan mij zeggen welke drank dit is? Ja juffrouw Parker’’? Dolfs blik ging naar een redelijk dun meisje van Griffoendor met lang blond haar. ‘’Dat is Flegmaflip meneer’’. Sneep snoof even. ‘’Dat is.. correct, twee punten voor Griffoendor’’. Het kwam hem uit de mond alsof hij de punten liever niet gaf. ‘’Oke en wie kan mij de twee ingrediënten van deze drank noemen’’? Alweer staken een paar Griffoendors hun hand op. Dolf stak ook zijn hand op, hij wist het antwoord. ‘’Ja, meneer Malfidus’’. Sneep keek hem afwachtend aan. ‘’Gemalen maansteen en twee druppels helleborusssiroop’’. Sneep knikte even. ‘’Dat is correct, vijf punten voor Zwadderich’’. Hij ijsbeerde het lokaal door.’’Nu gaan we het brouwsel in tweetallen zelf maken, kijken of jullie nog iets weten van het S.L.IJ.M.B.A.L-examen’’. Hij zei het meer spottend, hij wilde natuurlijk weten of ze het nog wisten. ‘’Vorm tweetallen en voor het einde van de les wil ik een flacon op mijn bureau zien’’.

Nadat iedereen tweetallen hadden gevormd, Dolf en Sanny, Luthien en Danny, Rose en Mandy (Parker), Matthew en Joachim, Raaf en nog een andere Zwadderaar, genaamd Liam Donders etc. ‘’Oke dus je weet hoe deze drank moet’’? Sanny keek hem met een grijns aan. Hij knikte. ‘’Ja, op zich hoeven er niet veel ingrediënten in, maar je moet wel erop letten dat je niet te veel roert’’. Hij opende het boek op bladzijde 94. ‘’Als we ons hieraan houden kan niks mis gaan’’. Sanny las in het boek.’’Nou als we het verkeerd doen kunnen we de drinker in een diepe slaap krijgen’’. Ze grijnsde even. Dolf moest even lachen.’’Als we een goed punt willen halen dan doen we het gewoon zoals het hier staat’’. Ze keek even onschuldig. ‘’Is al goed’’. Hij las verder. Doe er gemalen maansteen in, roer drie keer tegen de klok in, laat het brouwsel zeven minuten sudderen en voeg er dan twee druppels helleborusssiroop toe. Dolf pakte een kleine stamper en deed de maansteen in een kom. Hij begon het te malen en goot daarna de inhoud in de ketel. Hij verhitte de ketel en roerde drie keer tegen de klok in.

Na de zeven minuten, voegde hij er de druppels eraan toe, en na ongeveer acht minuten was de drank klaar. Hij keek op de klok. ‘’Nog negen minuten’’. Hij pakte een flacon en vulde daarmee de inhoud van de flegmaflip. Hij gaf het Sanny. Ze knikte even en bracht het flesje naar Sneep toe. Hij bekeek het even en bekeek Sanny toen even bedachtzaam. Dolf kon de blik niet goed aflezen, maar hij sprak een aantal korte woorden, wat zeker niet over de drank gingen, tegen Sanny. Sanny schudde haar hoofd en glimlachte even zacht. Severus keek opgelucht en pakte de flacon aan. Ze kwam weer terug en Dolf keek haar vragend aan. ‘’Wat was er net’’? Sanny glimlachte even zacht. ‘’Vertel ik je zometeen wel’’.

Iedereen had de flegmaflip ingeleverd. ‘’Oke de punten’’. Sneepstond op. ‘’Van sommige had ik het wel verwacht’’. Hij liet zijn blik rusten op een tafel van Griffoendor.’’Frekens en Gevers een Dieptreurig’’. Sneep kon een grijns niet onderdrukken. ‘’Zabini en Noot, Boven Verwachting. Wemel en Parker, Acceptabel’’. Hij keek naar een ander Zwadderaarskoppel. ‘’Zwarts en Donders Acceptabel’’. Hij keek naar het tafeltje van Luthien en Danny.’’Uitmuntend’’. ‘’’Tsss..’’. Dolf keek naar Sanny die het geluid maakte.’’Ook alleen maar omdat zij de dochter van hem is, en Potter het o zo geweldige vriendje’’. Dolf zei er maar niks over, misschien dat ze gelijk had, maar misschien was de drank ook wel goed gelukt. ‘’Malfidus en Vilijn, Uitmuntend’’. Dolf keek naar Sanny.’’Zie je, we hebben toch ook een goed punt’’. Sanny kon een glimlach niet onderdrukken.

Nadat iedereen was geweest en de bel ging, liepen Sanny en Dolf door de gang. ‘’Wat was er nou’’? Hij keek haar afwachtend aan. ‘’Nou, Sneep had het erover of mijn vader nog iets van zich had laten horen, of hij erachter was gekomen dat Sneep er iets mee temaken had. Dat was dus niet zo, mijn vader heb ik sindsdien niet meer gesproken’’.. Sanny klonk toch niet echt heel opgewekt. Daarom bleef Dolf haar afwachtend aankijken.’’Wat ben je lastig Dolf’’. Ze begon te lachen maar deed toen toch haar verhaal.’’Ik bedoel, nu is het stil maar hij kan nog altijd bezig zijn, en als het onverwacht is duikt hij op’’. Dolf knikte even, dat kon natuurlijk wel.

Nadat het blokuur van Geschiedenis van Toverkunst, waar zoals gewoonlijk bijna iedereen in slaap viel (onder leiding van professor Kist), voorbij was, was het tijd voor de bijeenkomst van de duelleerclub. Het werd gehouden in de Grote Zaal. Ze liepen richting de Grote Zaal, die geheel was veranderd. Er stond een groot, gouden, podium. De zaal stroomde al aardig vol. ‘’Oke, welkom bij de bijeenkomst van de duelleerclub’’. Het was de stem, van hoe kon het ook anders, Potter. ‘’Ik als Verweer tegen de Zwarte Kunsten docent, zal jullie het duelleren leren, maar met assistentie’’. Het laatste kwam hem niet echt vrolijk uit de mond. ‘’Zoals gewoonlijk zal de assistentie volgen door professor.. Sneep’’. Sanny begon te lachen.’’Serieus, Potter én Sneep’’? Ze keek met een grijns. ‘’Die twee vervloeken het liefst elkaar’’. Sneep kwam de tafel op en keek naar Potter.’’Zullen we dan maar’’? Severus bekeek Harry met een grijns. Die had natuurlijk het meeste zin om Harry te laten zien wat hij in huis had. ‘’De basis duelspreken waar die geoorloofd zijn, zijn Pertificus Totalus, Paralitis, Levicorpus, Expelliarmus en Protego’’. Severus rolde met zijn ogen. ‘’Jaja Potter, dadelijk vallen ze hier nog in slaap, laten we de theori in praktijk omzetten’’. Ze namen de startpositie in, deden drie stappen achteruit,draaiden zich om en toen begon het gevecht. ‘’Paralitis’’! De spreuk van Harry flitste richting Severus die een stap opzij zette, en het zo dus ontweek.

Zo ging het een tijdje door, totdat Sneep met Expelliarmus de toverstok van Harry uit de hand sloeg. Het gevecht was afgelopen, Zwadderich applaudisseerde. ‘’Dat was dat, nu een aantal leerlingen’’. Zei Harry snel en keek rond. ‘’Van Ravenklauw Revius Alast’’. De klassenoudste van Ravenklauw klom op het podium en ging stoer aan de rechterkant, waar Harry nu stond, staan. ‘’En van Huffelpuf Ryan Barlas’’. Dat was eveneens een klassenoudste. Best oneerlijk. Ryan ging aan de kant van Sneep staan, Sneep en Harry verlieten het podium en dat was een teken voor de beide jongens dat ze konden beginnen. Het gevecht ging er in het begin nogal rustig aan toe, maar toen bleek dat Revius Alast beter was dan Ryan, want hij zette hem met twee spreuken achter elkaar buiten spel. Een applaus vanuit de zaal, merendeels natuurlijk van Ravenklauw, ontstond.
‘’Nu de laatste twee als voorbeeld en daarna mogen jullie gaan’’. De stem van Harry klonk weer. ‘’Oke, uit Griffoendor Danny Potter’’. Severus keek Harry even bedachtzaam aan, alsof hij een plan kreeg. ‘’Uit Zwadderich Dolf Malfidus’’. Dolf keek even geschokt.’’Laat Potter grond happen’’! Sanny keek hem aan. Ze duwde hem zacht het podium op. Dolf stond aan de kant van Sneep, en Danny aan de kant van Harry. ‘’Oke, laat zien wat je kunt’’. Severus zei het zacht, maar duidelijk genoeg. Dolf knikte even. Ook Harry sprak zijn zoon wat woorden toe. Harry en Sneep vertrokken weer van het podium. Dolf liep naar het midden, boog, eveneens als Danny, en draaide zich om. Hij zette drie stappen achteruit en draaide zich toen in een ruk om.
Hij richtte zijn staf op Danny, maar Danny was sneller. Een spreuk kwam op hem toegevlogen en Dolf kaatste die af met Protego. De spreuk kaatste terug en Danny sprong net nog opzij. Dolf dacht aan de spreuken die ze mochten gebruiken. ‘’Levicorpus’’! De spreuk van Danny vloerde Dolf en liet hem ondersteboven hangen. Hij richtte zijn staf op zichzelf. ‘’Liberacorpus’’! Hij viel uit de lucht en op de grond. Hij grabbelde overeind en richtte zijn staf op Danny. ‘’Paralitis’”�! De spreuk vloog uit zijn staf en raakte Danny in zijn maag. Danny klapte toe en hapte naar adem. Hij liet zijn toverstaf uit zijn hand vallen, maar stond niet overeind. ‘’Gevecht afgelopen’’! Harry sprong op het podium en liep naar Danny toe. Dolf bekeek Danny van een afstandje en wist niet wat te denken, hij dacht even dat Danny het speelde, maar het leek zo echt. Hij voelde een hand op zijn schouder die hem overeind trok. Dolf keek om en keek in het gezicht van Sneep. ‘’Ga Malfidus’’. Dolf sprong het podium af en liep naar Sanny toe. Hij keek naar de aantal leerlingen die zich om Harry en Danny hadden gevormd. ‘’Wat heb ik gedaan’’.. Sanny keek hem aan. ‘’Je hebt niks gedaan wat niet mocht, hij stelt zich gewoon aan’’.. Dolf keek nog even richting Danny, het leek alsof hij hem echt goed geraakt had. Hij zag dat Danny weggedragen werd, de Grote Zaal uit. Hij keek naar Luthien die hem ook even aankeek van een afstandje en zich toen direct omdraaide. Ze leek kwaad.
‘’Kop op Dolf, binnen de kortste keren is hij weer uit de Ziekenboeg’’. De stem van Sanny drong wel tot hem door, maar Dolf zei niks.

Dolf vervolgde zijn weg naar buiten, hij had hier afgesproken met Luthien. Maar waarom ging hij nog? Hij kwam aan op de binnenplaats en ging zitten op een bankje. Hij wachtte daar tien tot twintig minuten, maar ze kwam niet opdagen. Natuurlijk kwam ze niet opdagen, ze was natuurlijk bij Danny. En alsof zij ook, na wat er net gebeurt was, de afspraak nakwam. Natuurlijk niet, hij had haar vriendje pijnlijk geraakt. De meesten zouden denken dat hij het extra had gedaan, omdat ze wisten dat het nooit boterde tussen hem en Danny. Maar Dolf had nooit voorgenomen om hem echt pijn te doen.

Tijdens het middageten zat Dolf roerloos aan zijn eten. Hij had geen honger, zijn blik vervolgde naar de tafel van Griffoendor, waar een aantal hem al vernietigend aankeken. Danny zat er natuurlijk niet bij, eveneens als Luthien.

Die avond zat Dolf in de leerlingenkamer van Zwadderich op de bank. Sanny was al vertrokken naar de slaapkamer, ze had nog proberen te praten met hem, maar Dolf hield zich voor dat hij het schuld was. Ongeacht wie het was, hij had gewoon iemand onbedoeld pijn gedaan.
Na een half uur vertrok hij ook naar de slaapkamer van de jongens en ging in bed liggen. Hij viel drie kwartier erna pas in slaap. Wat met een geweldige morgen begon eindigde met een afschuwelijke nacht.

Reacties: