FanFic.nl

Lizzy's story

hoofdstuk 2

Lizzy P.O.V
Het is alweer een tijdje geleden dat ik op perron negen driekwart stond. Gister heb ik afscheid van Tom de waard genomen, na twee jaar is dat toch wel een vriend van mij geworden. Vrolijk stap ik in de trein met mijn loeizware hutkoffer. Gelukkig vind ik nog een lege coupe zodat ik lekker alleen kan zitten. Ik ben benieuwd of er ook nog wat veranderd is op Zweinstein. De leerlingen zullen anders zijn en misschien een paar leraren.. Bruut word ik uit mijn gedachten gehaald. Een hoogblonde jongen doet de deur open. Bah, blond daar heb ik het niet zo op, maar die mooie grijze ogen maken heel veel goed. ‘Ben je nieuw hier,’ vraagt hij nieuwsgierig, ‘ik zal me voorstellen, Draco Malfidus.’ Aha, een Malfidus, heb het nooit zo op die familie gehad maar voor hem maak ik een uitzondering. ‘Lizzy,’ antwoord ik kort en bondig, hij mag wel een beetje moeite voor me doen. ‘Lizzy leuke naam, ben je nieuw?’
‘Nee, niet bepaald, moet een jaartje over doen om aan mijn andere opleiding te beginnen.’ Het leek wel of Draco nog nieuwsgieriger werd, hij stapte mijn coupe binnen ging tegenover me zitten en kopieerde mijn houding. Ik was blijkbaar niet de eerste die hij probeerde te versieren. Ik vertelde het hele verhaal maar weer eens. Hij knikte meelevend. Daarna kwam de meest brandende vraag over zijn lippen: ‘Op welke afdeling zat je.’ Ach ja, je kon niet ander verwachten van een Zwaderaar. Ik gaf hem mijn meest verleidelijke lach en zei daarna op serieuze toon ‘Griffoendor.’ Ik had de G nog amper uitgesproken of zijn gezicht betrok al. Dit moest ik recht zien te breien want aan hem zou ik best nog wel veel plezier aan kunnen beleven. ‘Ja, onze afdelingen zijn niet de beste vrienden, maar Draco, daar laat ik me echt niet door tegen houden.’ ik keek hem nog een keer verleidelijk aan en zijn gezicht klaarde al op. ‘En mag ik vragen in welk jaar je instroomt?’ Glimlachend gaf ik antwoord, ‘Ik stoom in, in jaar zes.’

Draco POV
Nog twee jaar op Zweinstein bij die minkukkel van een Perkamentus. Doelloos liep ik rond met Korzel en Kwast. Misschien kan ik nog wat eerste jaars de stuipen op het lijf jagen. He, was daar nog een lege coupe? Dat zou mooi uitkomen, dan hoefde ik ook niet bij die verschrikkelijke Patty Park te zitten, snapte dat domme ding dan niet dat ik niks in haar zag. Ja, een keertje was leuk, maar als ik had geweten dat ze bij me blijft hangen als een vlieg had ik het nooit gedaan. Fijn, de coupe was niet leeg maar er zat wel een wonderschoon meisje daarbinnen, vast nieuw. Ik bestudeerde haar kort: een jaar of zestien, mooi lang krullend blond haar, een perfect figuurtje en grote blauwe ogen.
Ik snauwde naar Korzel en Kwast dat ze moesten ophoepelen want dit meisje was van mij. Ik deed de deur open en zei: ‘Ben je nieuw hier,’ het leek alsof ze me wou opeten dus ging ik snel verder ‘Ik zal me voorstellen, Draco Malfidus.’ Ze dacht even na en antwoorde toen kort en bondig met ‘Lizzy.’ Shit, ze speelt hard to get, iets meer moeite doen Draco ze is het waard. ‘Lizzy leuke naam, ben je nieuw?’
‘Nee, ik moet nog een jaartje overdoen om aan mijn andere opleiding te beginnen.’ Zie je wel, niemand ontkomt aan Draco Malfidus. Snel deed ik de deur dicht en ging tegenover haar zitten. Automatisch kopieerde ik haar houding, ik zag haar glimlachen. Daarna vertelde ze een heel verhaal over weet ik veel, ik wil alleen weten in wat voor afdeling ze zat. Eindelijk was ze klaar met dat enorme verhaal. Ik knikte meelevend en vroeg eindelijk ‘Op welke afdeling zat je?’ Ze lachte ontzettend verleidelijk naar me en gaf me antwoord ‘Griffoendor.’ Natuurlijk, ik had het kunnen weten. Waarschijnlijk zag Lizzy aan me dat ik het niet zo fijn vond want snel zei ze ‘Ja, onze afdelingen zijn niet de beste vrienden, maar Draco, daar laat ik me niet door tegen houden.’ Ze keek me aan met die grote puppyogen en het kan me ook helemaal niks meer schelen waar ze zit, Lizzy is van mij. ‘En mag ik vragen in welk jaar je instroomt?’ De hagelwitte tanden kwamen weer te voorschijn ‘Ik stroom in, in jaar zes.’ Gelukkig, ook nog goed nieuws. Ik keek haar in haar ogen en zei: ‘Dat is mooi, daar zit ik ook.’ Ze keek me nog een keer aan en keek toen snel weg. Jaja, mijn ogen, dat zijn mijn sterkste punten. Deze Lizzy is binnen een week van mij. Of toch niet helemaal.. Je had Potter natuurlijk ook nog, whoehoe de wereldberoemde Potter. We waren bijna bij school en ik besloot dat ik maar weer eens moest opstappen. ‘Lizzy, het was erg leuk om met je gesproken te hebben, maar ik wil niet tot last zijn en zal je alleen laten. Mocht je iets nodig hebben, dan weet je me te vinden.’

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.