Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Lizzy's story » hoofdstuk 5
Lizzy's story
hoofdstuk 5
Met Ginny kan ik het erg goed vinden, we hebben gister een hele tijd zitten praten, over Harry, Draco, Ron, Hermelien, en die als stel. Blijkbaar is heel de Wemel familie al op de hoogte van hun verliefdheid alleen hebben ze dat nog niet met z’n tweeën besproken. En natuurlijk hebben we het over Fred en George gehad. Voor die twee heb ik echt een zwak, vooral nu ze een winkel hebben geopend op de wegisweg. Misschien moet ik ze eens schrijven, dan kunnen we elkaar ontmoeten in Zweinsveld. Vanmorgen was ik het eerste eruit, blijkbaar zijn de meisjes niet zo van het tutten. Na een lange douche, stond ik bij de spiegel mijn make-up te doen toen de eerste meid binnen kwam. Na een opgewekt goedemorgen ging ik verder, want ik moet er natuurlijk wel goed uitzien op de eerste dag. Omdat ik nog niet weet wat mijn rooster is, doe ik mijn haar maar in een staart en hou ik mijn make-up simpel. Ik kan het toch niet laten om mijn mooiste schoenen aan te trekken, goud met een vrij grote hak. Mochten we vandaag kruidkunde hebben dan doe ik wel andere schoenen aan. Met een goed humeur loop ik de trap af. Op mijn dooie gemakje loop ik naar de grote zaal. Vrolijk begin ik aan mijn kommetje yoghurt met muesli. Langzaam maar zeker stroomt de grote zaal vol. Ginny komt naast me zitten en Harry, Ron en Hermelien gaan tegenover me zitten. Dan komt Draco de zaal in, aarzelend kijkt hij naar de Griffoendor tafel. Als hij me ziet glimlacht hij en geeft me een knipoog. Ik lach terug en zwaai even naar hem. Ginny kijkt me aan, ‘Zwaaide je nou net naar Malfidus?’ ‘Jazeker, hij sprak me gister aan in de trein.’ Het stukje toast bleef halverwege de mond van Harry hangen. ‘Je hebt gister met Malfidus gepraat? Kan hij normaal communiceren dan?’ ‘Harry doe niet zo onbeleefd, ik weet dat het een Malfidus is, maar iedereen verdient een kans.’ Vol ongeloof schudde Harry zijn hoofd. Me daar niet veel van aantrekkende fluisterde ik mijn antwoord op de vragende blik van Ginny, ‘Heb je die ogen gezien? Ik geef het een kans.’ Ginny moest lachen. Voordat iemand kon vragen wat ik had gezegd kwam Anderling aanlopen. ‘Hier zijn jullie roosters.’zei ze tegen Harry, Ron, Hermelien en Ginny. ‘Over jou rooster moeten we het nog even hebben. Weet je al welke vakken je wilt volgen?’ ‘Ja, professor Anderling, ik dacht aan toverdranken, bezweringen, gedaanteverwisseling, kruidkunde en verweer tegen de zwarte kunsten. Ik heb zo maar vijf vakken, maar moet ik de rest ook doen?’ ‘Het klinkt goed zo, mevrouw Jacobson.’ Ze tikte met haar toverstaf op een stuk perkament en het rooster verscheen. ‘Uw rooster, ik ben blij je weer te mogen verwelkomen bij gedaanteverwisseling.’ Ze gaf me mijn rooster en gaf me een glimlach en liep verder. Het rooster dat ik kreeg was goed rooster. Dinsdag en vrijdag middag vrij. Ik hoorde Ron kreunen, ‘Straks toverdranken met de Zwaderaars, een heerlijk begin van het schooljaar.’ Ik had er eigenlijk wel zin, toverdranken. Ik zou Sneep eens laten zien wat ik in huis heb. We stonden op, namen afscheid van Ginny en liepen naar de kerkers. De zwaderaars stonden er al. Vol bewondering, ik kan het niet anders verwoorden, keek Draco mij aan. Voordat hij iets kon zeggen ging de deur open en zei Sneep ‘Wat staan jullie hier nog, hup naar binnen.’ Ik liep de kerker in en voordat ik ook maar ergens kon zitten had Sneep me al in het versier. ‘Juffrouw Jacobson, ik zie dat u ook weer toverdranken volgt, u mag voor mij bureau komen zitten samen met de heer Malfidus.’ Ron en Harry keken me met een blik van medelijden aan, en ik liep naar voren. Sneep begon met de les. ‘Vandaag gaan we een drank bereiden die, als hij goed lukt, er voor zorgt dat alles wat sneller groeit. Dus de tanden van Juffrouw Griffel zullen dan nog groter worden.’ Heel Zwadderich lachte en Hermelien kreeg een rode kleur. ‘We gaan de toverdranken oefenen op een paar zaadjes. Als de drank goed werkt word het een roos. Kijk in jullie boek op bladzijde 54. Jullie hebben een uur de tijd.’ Vol goede moed ging ik aan de slag. Overal waar ik keek, zag ik rode hoofden boven de ketels uit. ‘De tijd zit er op. Doe een beetje toverdrank in een flesje en dan zullen we zien wat jullie er van hebben gemaakt.’ Echt goed gelukt waren de toverdranken niet van veel mensen. Bij Ron gebeurde er niks, bij Harry werd het zaadje groter, net als bij Malfidus. Hermelien was de eerste bij wie het zaadje veranderde in een groen geval. Ook bij de zwaderaars was het niet veel beter. ‘Nou, juffrouw Jacobson, denkt u dat u het beter kan?’ Ik liep naar voren en goot mijn toverdrank over het zaadje. Langzaam maar zeker veranderde het zaadje in een rode roos. Blijkbaar deed ik iets uitzonderlijks, heel griffoendor klapte en de zwaderaars keken met toch wel met bewondering naar me. De enige die niet zo vrolijk was is Sneep. ‘Goed gedaan, Jacobson, een punt voor griffoendor.’ Het was ook niet zo verwonderlijk dat hij even later vijf punten van griffoendor aftrok omdat Harry zijn tas liet vallen.
Na de les sprak Malfidus me aan. ‘Lizzy, ik weet niet hoe jouw rooster is, maar misschien kunnen we een keertje afspreken?’ Zo die gaat hard van stapel, maar ik zeg geen nee. ‘Ik ben vanmiddag vrij, en de rest van de avond.’ ‘Helaas heb ik vanmiddag kruidkunde, maar ik ben om vijf uur klaar, misschien kunnen we voor het eten nog even..’
‘Ik vind het goed Draco, het is mooi weer, zal ik buiten op je wachten?’ Na een ja van Draco liep ik de kerkers uit en liep met Harry, Hermelien en Ron naar de grote zaal.
hahahaha je schrijft leuk!