FanFic.nl

I am lost frome me life!

het plan.

Even later opende in mn ogen. Ik keek om me heen. Ik probeerde recht te gaan zitten weer misselijk. Ik lag in de leraren kamer van school. Er kwam een leraar binnen. We hebben je ouders gebeld zij hij. Nee niet me ouders schreeuwde ik zowat. Dat had ik beter niet kunnen doen. De leeraar keek me vragend aan. Mag ik wat water? Vroeg ik. Je tuurlijk antwoorden hij. Hij liep de lerarenkamer uit. Zo gouw het me lukte stond ik op pakte me tas. En rende half de school uit. Ik hoorde nog vaag iemand roepen:waar ga je heen? Maar daar lete ik niet op. En rende ik zo gauw ik kon naar de bushalte. De bus kwam er al aan. Ik stapte in. De buschauffeur keek me raar aan maar liet me door. Zuchtend ging ik op een van de bankjes zitten. Ff later stapte ik uit. Ik was nog helmaal misselijk,en had overal blauwe plekken. Maar gelukkig was het bloeden gestopt. Ik glipte het hotel in. Iedereen keek me raar aan. En voor ik naar boven liep. Zag ik Tokio hotel nog langslopen. Ik liep door opende me kamer., en liet me huilend op bed vallen.



Tom pov

We liepen net onze kamer uit. En waren opweg naar beneden toen er bijna iemand tegen ons opbotsen. Net toen ik wouw roepen kijk uit. Herkende ik haar. Ze liep veder. Ik: heey was dat niet Esmee? Tenminste zo heten ze toch Bill? Jah zo hete ze antwoordde bill. Wow kijk hoe ze er uit zag. Het leek wel alsof alsof. Al of ze in elkaar geslagen is? Voegde Georg er aan toe. K jah. Zo zag het er wel uit. We liepen veder naar beneden. Ach jah laat haar gewoon. Zij Georg. Hoezo haar laten. Ze heeft hulp nodig dat is wel duidelijk. Ik bedoel dit is de 3de dag dat we haar zien.. maar ze ziet er niet uit. En ik denk egt dat er wat aan de hand is hoor. Zeker als je keek hoe ze op Bill reageerde. Toen hij vroeg of ze hier woonde. Jah okeey. Maar wat kunnen we doen. Ze heeft blijkbaar geen zin in ons. Zij Georg. Jah maar het lijkt me ook niet goed als we niks doen. Zij Bill. Jah antwoorde ik. Gustav: ik denk dat ene van ons gewoon nog ene keer met haar moet gaan praten.. jah maar of ze ons accepteert. Nou jah we kijken wel….

Ff later hadden we wat bedacht. We waren er allemaal voer eens dat iemand haar moest helpen. Omdat het blijkbaar niet goed met haar ging.

Esmee pov

Huilend werd ik wakker. Ik had dus blijkbaar toch nog even geslapen. Moeizaam stond ik op. En meteen branden me helen rug. Ik liep moeizaam naar de badkamer. En nam ff een douche. Ff later stapte ik er onder uit. Deed ook al was het warm een warm truitje aan. En deed er zoveel mogelijk aan zodat het leek alsof er niks was gebeurd. Morgen ga ik niet naar school. Ze kunnen het uitzoeken. En al helemaal omdat ik toch naar een internaat moet. Ik pakte de sleutel. En liep naar beneden. Bestelde daar een cola en ging zitten. Het was nu Best rustig in het hotel. Tja iedereen was nu eten. Ik dronk me cola op. En leip ook naar de eetzaal. Daar keken ene paar mensen me aan. Maar ik negeerde ze allemaal. Ik liep voor de zoveelste keer. Naar het buffet en pakte wat te eten. Ik pakte niet al te veel. Omdat ik toch wel wist dat ik het vanavond zou uitkotsen.

Ik ging aan ene tafeltje zitten. En begon rustig te eten tot dat…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.