FanFic.nl

The hunger games have begun

Chapter 1.

'Ben je nu nog niet klaar?' Mij moeder kwam mopperend mijn kamer binnen gelopen. 'Schiet nou eens eindelijk op.'
Ik zuchtte.
'Ik wil niet,' stribbelde ik tegen. 'Dadelijk hebben ze mij gekozen.'
'Ze kiezen je echt niet. Iedereen houd van. Iedereen kent je en iedereen weet dat je altijd een praatje maakt. Het district zou een stuk rustiger zijn zonder jou.' Mijn moeder glimlachte naar mij.
'Ik weet het niet,' mompelde ik. Ik zou het sterkste meisje zijn en daarom was ben ik zo bang om gekozen te worden.
'Amethyst, maak je nou maar geen zorgen,' zei mijn moeder. Ze glimlachte naar mij en liep toen mijn kamertje uit. Ik keek naar mijn licht roze boete jurk. Ik verachte dat ding. Ik zuchtte en wist dat ik geen keuze had. Ik begon me om te kleden. Daarna ging ik naar beneden en plofte neer op de stoel zodat mijn oudere zus Topaz aan mijn haar kon beginnen.
'Zit nou eens stil,' mopperde ze. Ze borstelde mijn haar ruw zodat ze zeker wist dat alle klitten er uit waren maar daar deed ze mij wel heel veel pijn mee.
'Maar je doet me pijn!' jammerde ik.
'Wie mooi wilt zijn moet pijn lijden,' zei ze.
'Misschien wil ik wel niet mooi zijn,' mompelde ik. Ik wist dat Topaz het gehoord had maar ze negeerde het.
'Je bent klaar,' zuchtte Topaz naar dat ik een half uur op de stoel had gezeten.
'Dat werd tijd ook,' mopperde ik terwijl ik de spiegel aan nam. Ik moest toe geven, mijn haar zag er niet slecht uit.
'En?' Topaz keek me vragend aan.
'Het ziet er oké uit,' gaf ik met tegen zin toe. Topaz glimlachte blij en trok me overeind.
'Je wordt heus niet gekozen,' verzekerde ze me.
'Hoe weet jij nou dat ik me daar zorgen over maak?' vroeg ik ookal wist ik het antwoord al. Topaz had met ma staan praten. Topaz haalde haar schouders op omdat ze ookal wist dat ik het wist.
'Zijn jullie zover?' vroeg mijn moeder terwijl ze de kamer in kwam lopen. Mijn moeder had zelf een zwarte jurk aan. Het zag er prachtig uit.
'Amethyst wat ben je mooi!' riep mijn moeder verrast uit. Ze glimlachte naar mij en ik zag troste glinstering in haar ogen. Ik kon alleen maar terug glimlachen.

Reacties: