FanFic.nl

The World of Werewolves

De brand

Dit is mijn verhaal, het verhaal van een jongen van 14 jaar. Ik was geboren als een verdoemt mens, of althans onderhand niet meer een echt "mens". Dit is mijn verhaal en het begon hier:

Het was een duistere dag. Het stormde en je hoorde overal de bliksem geluiden. De stroom was uitgevallen dus we moesten kaarsen aansteken om het nog een beetje licht te maken. Ik was bij mijn grote broer die een eigen huis had. Waarom ik bij hem was? Mijn ouders zijn vroeger vermoord. Vermoord door gruwelijke wezens. Ze zijn harig en hongerig en snakken naar elk stukje vlees dat er is. Vooral mensen vlees. We noemen deze gruwelijke monsters: "Weerwolven". Ik lag bibberent in mijn bed denkent aan die gruwelijke dag. Er werd aan mijn kamer deur geklopt en ik schrok me rot. Ik greep naar iets om mezelf mee te verdedigen tegen wat dan ook. Ik riep: "Wie is daar!". "Rustig maar ik ben het!" De stem luchtte me meteen op, het was mijn broer. "Er is bliksem ingebroken bij de Johnson's! We moeten snel water gaan halen en het blussen!" zei hij. "Maar het meer is verweg?!" riep ik. "Dat maakt niks uit! Snel je jas en sloffen aan en rennen!" Hij gaf me 2 emmers voor water. Ik trok mijn jas en sloffen aan en rende als een gek naar het meer. Ik vulde de emmers en rende naar het huis van de Johnson's. Ik gooide meteen het water erover heen net als alle anderen. Het duurde uren en we waren super moe. Na ongeveer 4 í¡ 5 uur vuur blussen met water waren we klaar. Ik liep naar Jean en Peter Johnson toe. Ze hielden hun zoontje Thomas in hun handen. Hij was verbrand op zijn borst. Ik zag dat hij daar geraakt was door de bliksem. Ze stonden met tranen in hun ogen en ik wist dat het te laat was.

Reacties: