Hoofdcategorieën
Home » All Time Low » Lost in Stereo ~All Time Low [afgelopen] » Chapter Eighteen
Lost in Stereo ~All Time Low [afgelopen]
Chapter Eighteen
De tour gaat echt razendsnel voorbij. Vanavond een van de laatste concerten. Ik zucht. ‘Eigenlijk heb ik er helemaal geen zin meer in. Ik wil eigenlijk gewoon naar huis toe!’ Mopper ik. Marinde lacht. ‘Ja, je hebt wel gelijk, ik heb er ook geen zin meer in. Waarom die tour nou ook echt twee maand moet gaan duren?’ Ik glimlach en knik. Over een paar dagen is Alex jarig, en volgende week is het al kerstmis… Ik ga achter Stella aan het podium op, hetzij al een stuk minder energiek als in het begin van de tour.
Drie dagen later word ik wakker. Wat is er aan de hand? Oh, wacht. Alex is jarig! Gisteren hebben met de rest al een cadeautje gekocht. Alex weet daar niets van. Ik spring uit mijn bed. Ik heb ook nog een klein cadeautje voor hem gekocht. Ik ga naar de banken, voorin de bus. Er zitten al een paar mensen. Alex slaapt nog. Ik grijns. ‘Zal ik Alex wakker maken?’ Vraag ik. Jack knikt. ‘Ja, is prima. Mag ik klaar gaan staan met een emmer water?’ Ik schiet in de lach. ‘Doe buiten maar!’ Jack knikt en gaat gelijk een emmer vullen met koud water. Ik klim in Alex’ bed en kus hem zacht. ‘Alex, wakker worden, je bent jarig vandaag!’ Alex opent zijn ogen en glimlacht dan. ‘Gefeliciteerd!’ Zeg ik en ik kus hem weer. Dan spring ik snel uit het bed en bedenk ik me wat. Jack staat buiten te wachten met een emmer water. Het is winter, en er ligt sneeuw. Ik doe een raam open en ik kijk naar buiten. ‘Uhm, Jack, heb je er wel aan gedacht dat koud water nu wel erg koud is?’ Hij knikt. ‘Pak jij alvast een handdoek?’ Ik knik en ik ga alvast bij de kast met handdoeken staan.
Eindelijk is Alex uit bed. ‘Alex, kom eens naar buiten toe!’ Hoor ik Jack roepen. Nieuwsgierig gaat Alex naar buiten. Gelijk krijgt hij een emmer water over zich heen. ‘Gefeliciteerd, bro!’ Hoor ik Jack roepen. ‘Jack! Ik vermoord je! Dit is ijskoud!’ Roept Alex. Ik grijp snel een grote handdoek en ik ren naar buiten toe. Ik sla de handdoek om Alex heen en ik heem hem mee naar binnen. ‘Wie heeft bedacht dat ik in de winter jarig moet zijn? Ieder jaar doet hij wel zoiets!’ Zegt Alex klappertandend. ‘Dat bedachten je ouders. En jij trekt níº droge kleren aan!’ Zeg ik en Alex kleed zich snel om. Dan pakken we ons gezamenlijke cadeau. Alex haalt snel het papier van de grote doos af. ‘Wauw!’ Roept hij. We hebben met ons allen een nieuwe gitaar voor Alex gekocht. Ik pak mijn cadeautje uit mijn zak. ‘Ik weet dat het een stuk kleiner is dan die gitaar, maar toch, alsjeblieft!’ Zeg ik. Alex pakt mijn cadeautje uit. Er komt een gitaarband uit met onze namen erop. ‘Wauw, dit is echt mooi!’ Zegt hij zacht en ik krijg een dikke kus.
Die avond spelen we het laatste concert van de tour. Wij moeten weer eerst, en na ons komt All Time Low. Ik ren snel van het podium af, geef mijn bas af en spring gelijk onder de douche. Zodra de jongens op het podium staan ben ik alweer klaar met douchen en ga ik backstage staan. Stella komt al snel bij me staan. ‘Doen we het?’ Vraagt ze. Ik knik. Zodra ze al een tijdje aan het spelen zijn sprinten we het podium weer op. De fans beginnen te gillen. Het nummer dat de jongens deden is net afgelopen en ik pak de microfoon van Alex af, die net wat wou vertellen. ‘Hoi, daar zijn we weer even! Misschien weten jullie het al, maar het is vandaag de verjaardag van Alex! Daar moeten we wel voor zingen, niet?’ Roep ik enthousiast door de microfoon. Luidkeels zet ik samen met Stella, die ook een microfoon te pakken heeft gekregen ‘happy birthday’ in, en de fans beginnen hard mee te zingen. Alex krijgt de tranen in zijn ogen. Zodra we zijn uitgezongen bedank ik de fans, geef ik de microfoon terug, krijgt Alex nog even een kus van me en ren ik het podium weer af. ‘Goede actie, meiden!’ Zegt Dan. Ik grijns.
Eindelijk is de tour afgelopen en gaan we weer terug naar huis. Eerst worden wij afgezet. Alex wil me maar niet loslaten. ‘Alex, laat me los, ik wil naar bed!’ Mopper ik. ‘Ze is moe, laat haar maar!’ Zegt Stella tegen Alex en hij laat me braaf los. ‘Ik kom morgen langs!’ Belooft hij me. Ik glimlach en pak mijn koffers. Snel ga ik het huis binnen. Ik zet samen met de andere meiden de koffers in de hal en ik ga weer naar buiten om de andere band uit te zwaaien. De bus verdwijnt om de bocht en ik loop met een glimlach op mijn gezicht het huis weer binnen. Dit was de geweldigste tour die ik tot nu toe heb meegemaakt, en morgen komt Alex naar ons toe! Ik doe de deur dicht, en ik ga de trap op om naar bed te gaan. Eens goed slapen na deze slopende tour.
Klik hier voor het vervolg verhaal!
Reacties:
Hoe was ATL?
Ik ben STIKJALOERS op jou, trouwens. Ik wilde ook</3
Maarmaar ga waarschijnlijk wel naar Sick Puppies ^^ hopelijk.
En en ik wil dat vervolgverhaal
Want dit verhaal is geweeeldig<3
Zo zonde dat het is afgelopen, maar gelukkig komt er toch nog meer
Ik vind het einde leuk en lief en Jack is cuwl [maar ik trouw toch met Zack ^^]
& ik wil weten hoe hun eerste Kerst samen is ^^
[subtiel. ik weet het. it's my second name]
Normaal schud ik [niet altijd heel gemakkelijk, maar toch] een ellendig lange reactie uit mijn mouw, maar nu lukt het niet o.o Juist bij het laatste stukje!
Dus, tja. Me so sorry, maar je zal het met dit moeten doen ):
But believe me, I love this story<3
xx
Ja, wat Emma vroeg, hoe was ATL? :'
Mhii, het einde is echt lief, met Melody en Alex als happy couple. *aait*
En dat van dat happy birthday zingen met de fans is cuwl. Hehe. Ja.
Ohen, hmm, die emmer koud water zal vast niet zo prettig geweest zijn. Arm jochie, zijn ballen zijn er haast af gevriest... ah ja. Daar wil ik niet echt aan denken.
Ik wil het vervolg deel echt graag lezen. <33