FanFic.nl

Bill and Tom are watching you... and Gustav and Georg too (ontvoering)

Thx Tom!

Ik werd wakker en ik was blij toen ik merkte dat ik niet alleen was. Bill's warme lichaam was nog steeds tegen het mijne aangedrukt, maar was dat eigenlijk wel goed...? Hij had geen t-shirt aan zoals ik wel verwacht had en nu pas merkte ik ook dat het donker was in de kamer..., te donker voor dag te zijn. Ik keek op de klok, 2u 's nachts en ik was klaarwakker... Ik had het gevoel of stillaan m'n leven aan het omdraaien was. Binnenkort zou ik 's nachts wakker zijn en overdag gaan slapen. Allemaal door die kutgasten! Jah, de nood aan Bill die ik eerder had, was nu weer helemaal verdwenen. Ik stond op en ik duwde Bill ruw van me af..., ergens hoopte ik dat hij wakker zou worden, maar tevergeefs. Hij mompelde iets en sliep rustig door. Ik zuchtte geërgerd, ik wou iemand irriteren. Een beetje de rebel gaan uithangen fozo. Waarom wist ik niet, Puberteit ofzo? Ik stond op en ik liep snel de kamer uit, ik merkte dat ik nog steeds m'n bikini aanhad, maar ik trok er me niks van aan. Waarom was ik nou in gods naam zo nonchalant? Alsof alles me niks meer kon schelen. Ik liep wat te zingen toen ik de loby van het hotel binnen kwam. Ik was echt klaarwakker, alsof ik jaren geslapen had. Ik liep naar buiten, de parking op en ik zag Tom daar staan. Ik twijfelde even, maar ik liep toch naar hem toe. "Yo." zei ik veel te opgewekt. Tom keek me aan alsof ik drugs gepakt had... "Zo... blij?" vroeg hij en hij keek me aan met zo'n blik van: Ik weet lekker wat er met je aan de hand is en jij niet! "Nee..., gewoon klaarwakker. Binnenkort ga ik in een nachtdier veranderen." zuchtte ik argwanend. Zoals verwacht lachte Tom niet met m'n 'grapje'. "Misschien moet ik maar weer gaan slapen..." zei ik helemaal overbodig want ik wist dat dat niet zou lukken. Weer zei Tom er niks op, hij giechelde alleen maar. "...en nog dankje." Even verloor ik dat rare gevoel toen ik me herinnerde wat Tom eigenlijk voor me gedaan had. Er verscheen een glimlach op Tom's gezicht. "Is er iets dat ik kan doen als teken van dank?" vroeg ik oprecht. Ik wou eigenlijk niet weten wat Tom van me wou. Hij schudde z'n hoofd, "Ik reken het wel af met je zus." zei hij met een vette knipoog erachteraan. "Oh, soms maak jij me zo kwaad." ik keek hem vol haat aan, maar hij negeerde het. "Je zou terug in bed moeten kruipen. Het is niet goed om rond te lopen onder invloed van drugs." zuchte hij en ik zag duidelijk op zijn gezicht dat hij alleen wou zijn. Ik knikte begrijpend... wacht wat? Drugs? Ik keek Tom aan met zo'n typische face van wtf en hij lachte me uit... "Je flipte een beetje in je slaap dus heeft de dokter je 'plat gespoten', hij zei dat je wel even raar zou doen." Ik kneep mijn ogen samen en ik slikte even terwijl ik dacht aan een naald. Ik moest nog net niet flauw vallen, gelukkig was het in mijn slaap gebeurd toen ik het niet wist. Moesten ze het geprobeerd hebben toen ik wakker was, zou de dokter waarschijnlijk nu in het ziekhuis liggen. Ik wist niet zo goed meer wat te zeggen, Tom en ik waren niet echt de beste vrienden dus ging ik maar weer naar m'n kamer. Ik sloeg met de deur, nog steeds in de hoop om Bill wakker te krijgen. Niet dat ik veel nood aan hem had, maar zoals ik al gezegd had. Ik wou iemand irriteren... Helaas werd hij nog steeds niet wakker, hadden ze hem ook plat gespoten of wat?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.