FanFic.nl

I am lost frome me life!

dat was niet de bedoeling!!

Tokio hotel weer langs kwam lopen. Dit keer zijden ze allemaal hoi. Wat moesten ze van me? Ik zij vaag hoi terug, maar ik wist niet of ze me gehoord hadden. Ik at weer rustig veder. En ff later was ik klaar. Ik stond op. En liep naar me hotelkamer. Daar pakte ik een paar spullen en ging beneden zitten. Ik had niks te doen. Dus na een tijdje besloot ik ff de stad in te geen. Ik pakte de bus. En ff later stond ik in de stad. Ik liep naar de eerste winkel waar ik tijschriften zag liggen. En ff later kwam ik naar buiten met de popcorn. En nog een paar tijdschriften. Daarna liep in een elektronica winkel in. Mnr: kan ik u helpen? Ik: jha ik zoek een nieuwe mobiel. Okeey is goed wat voor eentje? Eehm nou met zon beetje alles en een goed geheugen. De meneer liep ff weg en kwam daarna weer terug en liet me een paar modellen zien. Jah die is mooi zij ik. Wilt u die?? Vroeg hij. Jah graag. Wilt u er ook een abonnement bij? Jah graag. Ik schreef het nummer van mn moeders rekening op. En even later had ik een nieuwe mobiel. Het was nu al best laat. Dus ik besloot maar terug te gaan. Ik pakte de eerste bus die ik kon vinden, en ff later kwam ik in het hotel aan.

Ik liep het hotel binnen. En plofte op ene van die banken daar. Ik pakte de popcorn.. en bladerde door tot ik een leuk artikel vond. Ik begon te lezen. Toen ik het artikel uit had keek ik op. En zag dat het al best laat was. Ik pakte me spullen en liep naar boven. Boven aangekomen liep ik me kamer in. En dumte al mijn spullen. En ging op bed zitten. Morgen zou ik trug naar huis gaan. Tenminste.. ik ging niet nar school. Dus ik ga savonds naar huis. Dan akn ik niet alsnog naar school gestuurd worden. Ik voelde aan de plek op mn wang. Het was gelukkig niet zo heel erg meer. Ik kreeg dorst.. ooh dan moest alsnog naar beneden.. aangezien ik ook geen zin had in roomsirvice te bellen. Dan gingen ze vast vragen waar me ouders waren. En wat er aan de hand was. Dat gingen zo sowieso wel. maar als ik het ging halen kon ik weglopen.

Dus zo liep ik naar beneden en bestelde een cola. Toen ik die op had. Bestelde ik iets met alcohol er in. Ik nam een slok,. Dat deed goed. Ik vond het ene wonder dat ze geloofde dat ik 16 was. Vaak dachten mensen dat ik jonger was.. nou eigenlijk ouder.. want toen ik 15 was kreeg ik het ook mee. Maar om andere dingen. Dachten ze altijd dat ik jonger was. En veder zag ik er niet zo geweldig uit.

Zo zat ik daar even tot dat Tokio hotel kwam aanlopen. Ze kwamen naast me zitten aan de bar. Ze zeiden allemaal hallo en of ze er wel bij mochten zitten. Ik vond het best. Wat ze van me moesten wist ik nog steeds niet. Maar jah morgen was ik hier weg. En wat kon er in een avond gebeuren?

Tom: heey alles goed. Ik jah het gaat. Nou zo ziet het er niet uit. Zucht hier had ik dus geen zin in.. wat boeide hun het trouwens hoe het mij ging. Zij hadden ook ene leven. Is er iets? Vroeg Tom. Nee antwoorde ik. Jah daarom zie je er zeker zo uit.. dat kwam hard aan. Nou bedankt zij ik. En ik dronk in een slok me glas leeg en stond op. Nee zo bedoel ik het niet. Zij hij. Oooh okeey. Maar dan nog ik ben moe. En ik wouw weglopen. Maar iemand anders hielt me tegen. Ik laat me los! En voor ik het wist had ik Bill in zijn gezicht geslagen. Ik schrok er zelf van! Sorry zij ik…

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.