FanFic.nl

We lost a dream we never had.

krankenhause

Bill schudde zijn hoofd vol afschuw en keek met diezelfde blik naar Aya. Ik gaf hem een waarschuwend elleboogje in zijn zij en hij wend gelijk zijn gezicht af van Aya. "Wie gaat er mee?" vraagt de broeder. Bill trekt zijn mond open maar ik sla mijn hand ervoor. "Zij daar!" zeg ik met een gebaar naar Aya, Bill bijt in mijn hand. "Nee ik!" krijst hij. "Het is hí¡í¡r schuld, Tom is alles voor me en ik had hem kunnen verliezen door hí¡í¡r!" tiert hij vol haat. "Wij gaan achter de ambulance aan!" roep ik naar Bill die er nu vrede mee lijkt te hebben. Aya gaat met Tom mee en de mensen gaan weer naar binnen. Alleen ik, Bill, Danny en Maiko zijn nog hier. Bill stort huilend in elkaar. Danny en Maiko komen meteen aangerend aangezien ik Bills gewicht neit kan houden en mij meeneemt in zijn val. Mijn hooft komt hard tegen de grond en dan niets meer, alleen een zwarte leegte.

huilend nam ik tom's hand vast : Bill was zo kwaad op me' snik ik, 'die vertrouwd me nooit meer' 'komt wel goed schatje' zei tom met een glimlach. 'waarom doe je zo lief tegen mij! ik had je dood kunnen trappen!' vroeg ik argwanend. 'ik had je niet moeten slaan,het sloeg nergens op. 'nee presies'gaf ik mezelf nu gelijk. tom begon te grinniken. 'ik hou van je' fluisterde hij dan. 'ik ook van jouw liefie,en ik blijf voor je zorgen tot je weer beter bent' ' dankje,echt aya ik hou echt van je''stop je laat me blozen'grinnik ik. de ambulance broeder keek me streng aan : geen vecht partijtjes meer!' ik schudde braaf nee en tom schoot inde lach : als jij braaf probeerd te doen ziet het er zo on naturel uit'grijnsde hij . 'en bedankt x]' de man checkte tom eventjes. ; hmm je hebt bloed in je lingen gekregen' veronderstelde hij. 'u moet worden geopereerd om dat bloed eruit te halen.' vervolgde hij weer. Tom trok lijkbleek weg. 'k kan het nie anders?'stotterde hij. 'we kunnen het uitzuigen'zei hij pijnlijk. 'maar?'vroeg ik dus. 'de kans is klein dat al het bloed gelijk weg is. 'doe toch maar kreunde tom ernstig.

Vaag en ver weg hoorde ik panisch gehuil en geloei van sirene's, ik word opgetilt en ergens op gelegd. Ik probeer wakker te worden maar eht lukt niet ik ben ver weg in een zwarte wereld, een wereld ver boven de wereld waar ik wil zijn, de wereld van Bill en mij. Een warme zachte hand pakt de mijne stevig vast en ik veronderstel dat het Bill is, ik hoor meerdere mensen dichterbij komen maar ik bevind me nog altijd in de zwarte leegte. Ik beweeg, of nee, daar waar ik op lig beweegt. Mijn hoofd schud slap heen en weer als het 'bed' ergens op word gelegd, of in word geschoven. Door mijn oogleden zie ik een zwak licht van een tl-buis. Ik probeer mijn ogen te openen, mission failed. Wanhopig voel ik mezelf verder wegglijden in een vrije val waar ik voor mijn gevoel nooit meer uitkom. Een synchrone pieptoon bevestigd mijn voorgevoel. Weer hoor ik het gehuil en geschreeuw. De hoge schele klanken komen uit eht hart van de persoon waar ik altijd bij wil zijn, wat nu over is.

tom word nu klaar gemaakt voor zijn afzuig behandeling,hopelijk gaat alles goed komen nu.een brancar word naarbuiten geduwd uit tom's kamer en ik ren erheen. 'suc6 lieverd' fluister ik terwijl ik hem kusjes over zijn hele gezicht geef. hij lachte : komt wel goed schatje. 'tuurlijk' lach ik al heb ik een slecht voor gevoel. tom word de O.K in gereden en het lampje van niet storen brand. zuchten laat ik me op een stoel glijden en begin nerveus op mijn nagels te bijten. opeens komt er met hoge snelheid een brancar aanrijden,een meisje met een bekend hoofd ligt op de brancar en het gejank wat er achteraan komt is overduidelijk! ik spring op en ren achter de brancar aan. 'vrouw,19 jaar naam ELysha Kaulitz' 'OMG ELYSHA WAT IS ER GEBEURD!"flip ik helemaal uit. 'sorry jullie mogen neit verder,we komen zo snel mogelijk met informatie!' de brancar rijd verder en verslagen laat ik me weer in mijn stoel glijden.verslagen sloft bill op me af, zijn blik is leeg. alsof hij net het mooiste van zijn leven kwijt is geraakt.ik spreid mijn armen en bill kruipt huilend bij me op schoot.samen laten we onze tranen over onze wangen vloeien

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.