Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » You Can't Play Broken Strings. ~ Tokio Hotel.. » OO2
You Can't Play Broken Strings. ~ Tokio Hotel..
OO2
Wat heeft dit nu weer te betekenen en van wie is dit. Ik bekijk de roos nog eens goed en blijf dan als verdoofd staan. Die jongens. Maar wat bedoelen ze met dit. Met een verbaasde en niet begrijpende blik blijf ik naar het briefje kijken. Ik vouw het dicht en loop naar de woonkamer. De roos leg ik op de salontafel en uit de kast haal ik een klein vaasje. Ik loop met het vaasje naar de keuken en steek het onder de kraan. Ik laat er wat water inlopen en loop er dan mee naar de woonkamer, het roosje zet ik erin en zet het dan op de tafel. Ik doe mijn schoenen en jas uit en zet me in de zetel. Ik kijk naar het roosje. Hoe is het mogelijk dat die jongens mijn huis weten zijn? Waarom hebben ze dit gedaan? Waarom kwamen ze telkens naar de winkel? Waarom waren ze telkens precies vermomd om niet herkend te mogen of willen worden? Al die vragen brengen me bij hetzelfde betekenisloze antwoord. Ik weet het niet. Laat het gaan Alexis, laat het gaan. Eet iets, kijk en film en ga slapen. Dat is ook wat ik ga doen. Ik maak iets om te eten klaar en terwijl ik het opeet kijk ik naar en film. Eens deze afgelopen is doe ik nog mijn ronde in huis zodat alles op slot is en zet het alarm aan. Boven neem ik nog snel een douche en kruip dan onder de vers gewassen dekens.
De slaap kan ik maar niet vatten. Allerlei vragen blijven maar door mijn hoofd spoken. Telkens dezelfde vragen en tevergeefs vind ik nooit een antwoord. Ik lijk wel hopeloos. Hopeloos, zo zijn de antwoorden op die vragen ook.
zoaals ik al zeii ; heb véél inspi! <3
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.