FanFic.nl

Bad boys for life.

hoofdstuk 11

'Rot op, man. Jij gaat me helemaal niet boeien. Ik ben je slaaf niet.' Met een harde duw stoot Bill Tom van zich af. Tom struikelt en valt achterover tegen het koffiekarretje. In een poging om zijn evenwicht te vinden stoot hij zijn hand met het machinepistool tegen een bureau. Een kort salvo weerklinkt. De vrouw die al eerder over haar toeren raakte, begint opnieuw hard te gillen. 'Doe normaal, man, die pipa is geladen, sukkel. Dalijk schiet ik je voor je harses.' 'Wat ben je hier aan het doen, man? Het lijkt wel een gijzeling.' 'Het is een gijzeling. Ik vertegenwoordig de Islamitische Revolutie. Ik neem wraak voor alle gestorven moslims.' Even kijkt Bill Tom ongelovig aan. Dan zakt zijn mond open in een grijns die overgaat in een uitbundig lachsalvo. Schaterend houdt Bill zijn buik vast, zakt door zijn knieën en rolt over de grond. 'Tom de pimp is een terrorist geworden, wat een joke. Dat geloof je toch niet. Kijk hem nou', schatert Bill, terwijl de tranen over zijn wangen rollen. 'Tom, een fundamentalist. Wie had dat ooit kunnen dromen.' 'Wat zit jij nou te zeiken', zegt Tom geërgerd tegen Bill. 'Jij denkt dat ik nog dezelfde ben als drie jaar geleden. Dat ik nog steeds zo'n opgefokt mannetje ben in zo'n jeugdbajes, die niks kan en een muil voor tien heeft. Die alleen maar praat en stoer en interessant doet omdat hij zo leeg is vanbinnen, omdat hij niets te bieden heeft. Nu, zo in het echt niet. Door mijn geloof in de islam heeft mijn leven zin gekregen. Heb ik doelen kunnen stellen. Heb ik kunnen bereiken wat ik wil bereiken in plaats van stoer te lopen doen en net te doen alsof ik alles al bereikt hebt. Man, je moest eens weten waar ik allemaal ben geweest, wat ik allemaal heb gedaan, wat ik allemaal heb geleerd sinds ik moslim ben.'

Bill kijkt hem even aan, Trekt een ernstig gezicht, maar proest het weer uit. 'Het spijt me', zegt hij glerend. 'Ik kan het gewoonweg niet geloven.' En weer begint hij te schateren van het lachen. De geboeide kantoormedewerkers kijken met grote ogen toe hoe Bill het uitgiert. Sommigen lijken te denken dat het allemaal een grap is. Anderen schuifelen onrustig heen en weer. Een van hen kijkt naar het laatste werkende telefoon. Alsof hij van plan is een sprint te wagen. Tom ziet vanuit zijn ooghoeken dat het gelach van Bill invloed heeft op de medewerkers van de bank. Even aarzelt hij, maar slaat hij razendsnel toe. Hij grijpt met zijn ene hand in de haren van Bill en zet met de andere hand de loop van het machinepistool tegen diens kin. Met het machinepistool drukt hij het hoofd van Bill achterover. 'Luister, bradda', zegt hij en zijn stem klinkt fel en beslist. 'Dit is geen grap en ik ben echt heel serieus. Als jij niet direct je bek houdt, dan heb je geen leven meer. Ik schiet echt je kop eraf.' Hij sleurt Bill achterstevoren naar een hoek. Even lijkt Bill zijn verzet opgegeven te hebben. Dan verstrakt zijn lijf en slaat hij om zich heen. Hij verzet zich hevig en probeert uit de greep van Tom te komen. Het lachen is omgeslagen in een agressief verzet. 'Laat me los, klootzak, laat me los!' Tom slaat hem met de kolf van het machinepistool tegen zijn hoofd. 'Hou je rustig, bradda, dan blijf je leven.' Bill lacht cynisch. 'Dan blijf ik leven? Dan blijf ik leven? Wat denk jij, man, ik heb helemaal geen leven.' 'Rustig, bradda, rustig.' Bill verzet zich wild en probeert naar het machinepistool te grijpen. Alle vrolijkheid is plotseling verdwenen. Hij raast en tiert en schreeuwt het uit. 'Weet je wat? Weet je wat... Schiet me maar voor mijn kop. Doe het maar. Doe het dan, als je een beetje ballen hebt. Schiet maar. Maak er maar een eind aan. Jij denkt toch niet dat ik nog iets heb om voor te leven? Dat er iemand is waar ik voor leef? Dat er nog iemand is die om mij geeft?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.