FanFic.nl

Best friends are Forever

7.1: End of the scary party (Amorey)

Amorey POV:

Het feestje was afgelopen, en het einde was niet wat we verwacht hadden.
Ik, Jennifer, Laila, Adalain en Hayden zaten op de bank elk voor ons uit te staren. Ik zat met mijn handen in mijn bruin golvend haar die losjes over mijn schouders hing. 'Meiden wat moeten we nu toch doen ?' fluisterde ik en keek hen aan. Jennifer ik en Adalain zaten naast elkaar, precies alsof iets ons van de anderen schijdde. 'Jullie vertellen wat de jongens jullie hebben verteld oké dan vertellen wij het onze' zei ik en keek Laila doordringend aan.
'Wel, ze hebben verteld dat ze kunnen transformeren in wolven' zei Hayden op een stil toontje. Ik slikte moeizaam en wreef in m'n ogen, dit kon toch geen waar zijn. 'Wat hebben ze jullie dan verteld ?' vroeg Laila een beetje verward.
'Ze ze..ze' ik bleef haperen in mijn woorden en sloeg mijn handen voor mijn hoofd. 'Vampieren' fluisterde Jennifer en ze sloeg haar arm om me heen.
Ik kon dit geen plek geven, Edward was zo lief en ik had altijd geloofd in die dingen maar hoe kon het dan dat ik viel voor zo'n prachtig wezen en hij mogelijks voor mij. 'Het komt goed Amorey zit er niet zo mee in' zei Adalain en glimlachte kort. 'Maar drinken ze dan bloed' piepte Hayden en keek me bang aan. Ik schudde mijn hoofd, 'Dieren' fluisterde ik en wreef over mijn slapen. Dit beloofde een lastig gesprek te worden, 'Wat kunnen weerwolven dan ?' vroeg ik en keek de anderen aan. 'Ze transformeren als ze willen, maar ze zijn wel de vijand van de vampiers' slikte Hayden.
Nu werd het me teveel, kon dit eigenlijk nog erger ? Uitdrukkingsloos staarde ik voor me uit. 'Ik ga even een frisse neus halen' fluisterde ik en stond op.
De meiden knikten terwijl Jennifer ook wilde opstaan maar zich toen bedacht.
'Jenn asjeblieft niet roken hou je aan de belofte' fluisterde ik en liep naar de deur. Jennifer bleek een beetje in de war van mijn woorden maar ze knikte.
Ik liep langs het huis naar de rand van de tuin waar het bos zich begon te vormen. Ik ging zitten tegen de schors van de boom en staarde naar de maan, was dit werkelijk waar ? Moeizaam slikte ik en haalde mijn gsm boven.
Ik liet mijn vingers over de toetsen glijden en drukte op verzenden.
De zachte wind raasde zacht langs mijn lichaam terwijl mijn haar zacht bewoog met de wind mee. 'Never say never' klonk het melodietje van mijn gsm en ik drukte op opnemen. 'Hey Amorey gaat het ?' fluisterde Edward zijn bekende zachte stem. 'Het gaat wel, ik miste je al' zei ik en probeerde de tranen weg te slikken. 'Ik kan naar je toekomen als je wil' stelde Edward voor maar ik wist dat het geen zin zou hebben want daarna zou de pijn nog groter worden. 'Ik zie je nog wel, mis je al' fluisterde ik en verbrak de verbinding.
Langzaam slenterde ik naar de deur en liet mijn blik nog eens vallen op de ronde witte maan. 'Ik ga slapen' zei ik en omhelsde de anderen.
'Slaaplekker Amorey' zeiden ze en glimlachten flauwtjes.

Reacties: