FanFic.nl

Can you help me?

Deel 6

De volgende dag is Kiro alweer in de speeltuin als Kira en ik aankomen. ‘Hoi!’ roept hij vrolijk naar ons. ‘Hoi!’ roept Kira vrolijk terug en ik zwaai naar hem. Kira trekt Kiro mee naar de schommel, die ze het leukst vindt. Ik lach en loop er maar achteraan. Kiro duwt Kira steeds hoger, en ik ben op de schommel ernaast gaan zitten. Ik schommel een beetje heen en weer en kijk naar mijn luid lachende zusje. Dan krijg ik opeens een zet in mijn rug. Ik kijk verbaasd achterom en zie een breed grijzende Kiro achter me staan. ‘Kom, schommelen!’ roept hij. ‘Wedstrijdje wie het hoogste komt?’ vraag ik uitdagend. Kiro gaat op de schommel links naast me zitten en tegelijkertijd zetten we af. Kira giert het uit, terwijl Kiro en ik steeds hoger komen. Dan voel ineens druppels op mijn gezicht vallen. ‘Oh, regen!’ roept Kira en Kiro en ik stoppen met schommelen. ‘Ach, een beetje regen kunnen we wel aan toch?’ vraag ik. Kiro lacht en zegt: ‘Tuurlijk kunnen we dat.’ Maar dan gaat het opeens wel erg hard regenen. ‘Shit.’ zeg ik, terwijl ik naar de lucht kijk die steeds donkerder wordt. Kira heeft zich ondertussen al aan mijn been vastgeklampt omdat ze niet van regen houdt. ‘Het ziet er niet naar uit dat het op gaat houden.’ zeg ik teleurgesteld tegen Kiro. ‘Jammer genoeg niet. Zullen we anders naar mijn huis gaan? Ik woon hier om de hoek. Dan kunnen we even schuilen.’ oppert Kiro. Ik twijfel even, maar omdat het steeds harder gaat regenen besluit ik dan toch maar mee te gaan. Ik neem Kira op mijn arm en ren achter Kiro aan. Hij woont inderdaad om de hoek, want nadat hij we een steegje door zijn gerend komt hij tot stilstand voor een appartementencomplex. Hij steekt een sleutel in de voordeur, doet de deur open en laat Kira en mij voorgaan naar binnen. In de gang zet ik Kira op de grond en schud mijn haar een beetje uit. Kiro gaat ons voor naar de lift. Op de derde verdieping stappen we uit. ‘Ik woon met een paar jongens samen, dus schrik niet van de rotzooi.’ zegt hij lachend. ‘Ik leef samen met Kira, denk je dat ik geen rommel gewend ben?’ grap ik. Kiro lacht, terwijl hij een deur open maakt. Kira en ik lopen de deur door. We komen in een gang, waar ik onze jassen laat hangen om te drogen. Kiro heeft ondertussen ook zijn jas uitgedaan en is een deur doorgegaan de waarschijnlijk naar de woonkamer leidt. Met Kira aan mijn hand loop ik ook de deur door en kom inderdaad in de woonkamer uit. Er zit een jongen met zwart-rood haar op de bank, die meteen opstaat en op Kira en mij afkomt. ‘Hoi, ik ben Yu.’ zegt hij, terwijl hij zijn hand naar mij uitsteekt. ‘Ik ben Kiara, en dit is mijn zusje Kira.’ zeg ik, terwijl ik zijn hand schud en naar Kira wijs, die zich ondertussen heeft verstopt achter mij. ‘Verlegen?’ vraagt Yu, al wijzend op Kira. ‘Alleen als het haar uitkomt.’ grap ik. Yu lacht. Dan komt Kiro de kamer binnen met twee handdoeken, die hij aan mij geeft. Ik neem ze dankbaar aan, ga met Kira op de bank zitten en droog haar haar af. Dan hoor ik de voordeur dichtslaan. ‘Thuis!’ hoor ik iemand vanuit de gang roepen. ‘De diva is thuis.’ grapt Yu. ‘Diva?’ zeg ik verwonderd, maar voordat er iemand kan antwoorden komt er een jongen met zwart-blond haar de woonkamer binnen. ‘Hoi!’ roept hij vrolijk. Dan merkt hij mij en Kira op. Hij stapt op me af en steekt zijn hand naar me uit. ‘Strify.’ zegt hij alleen maar. ‘Kiara.’ zeg ik, terwijl ik zijn hand aanpak. ‘Oh, dus jij bent dat meisje waar Kiro het al een paar dagen over heeft?’ zegt hij verrast. ‘Oh, is dat zo?’ vraag ik aan Kiro. ‘Alleen positieve dingen hoor.’ gooit Strify erachteraan. ‘Oh, dan is het goed.’ grap ik.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.