Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » You Can't Play Broken Strings. ~ Tokio Hotel.. » OO5
You Can't Play Broken Strings. ~ Tokio Hotel..
OO5
Mijn oogleden voelen zwaar als ik ze open. Ik kijk in het rond maar het enige wat er is, is duisternis. Het is vast nacht. Een kriebel in mijn keel doet me hoesten, maar als ik rechtkom terwijl ik hoest voel ik iets snijden aan mijn polsen en het verhinderd dat ik kan rechtkomen. Een kreetje verlaat mijn mond als ik ook mijn benen niet kan bewegen. Licht komt vanonder een plaats in de kamer. Ik vermoed een deur, gekraak en gedraai weerklinkt, het lijkt op een slot dat wordt geopend. De deur zwaait met een ruk open en botst tegen de muur, wat een heuse knal weergeeft. De schim in het deurgat blijft nog even staan en dan springt plots het licht aan. De jongen kijkt me woest aan en komt zo op me afgelopen. “ Wat is jouw probleem hé, zomaar even midden in de nacht gillen! Wie denk je wel niet dat je bent.”ť roept de persoon. Zijn gezicht wordt me duidelijk en opeens geraak ik volledig in shocktoestand. Deze persoon, hij is..
Reactie's zijn zéér welkom (:
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.