FanFic.nl

We lost a dream we never had.

a girl <33

k word naar een zachter bed getilt en hoor allerlei stemmen om me heen. "Vrouw, 19 jaar, Elyshí¡ Kaulitz." zegt een onbekende man, waarna een hoop gekrijs volgt. Ik word een rustige ruimte binnen gebracht maar de onbekende stemmen blijven tegen elkaar praten. "Coma?" vraagt er een. "Lichte coma, we kunnen haar eruit opwekken." verteld een ander. "Maar eerst wil ik wat testen doen." vervolgd de man, een dokter neem ik aan. Ik voel een injectienaald in mijn arm, bloed prikken dus. Ik hoor een deur open gaan en blkijkbaar is die man het bloed aan het wegbrengen om te laten analyseren. De man komt weer binnen en sluit de deur. "Haal de jongen." beveelt de dokter die ander. De deur slaat open. "Wat is er mis met haar?" vraagt Bill wanhopig. "Is ze zwanger?" vraagt de man, is het dan zo erg te zien dat ik eventueel zwanger ben? "Uhm, dat weten we nog neit." antwoord Bill verlegen. Ik voel weer een injectie, vruchtwater punctie. "Ik wil meteen de uitslag van de vruchtwaterpunctie zodra hij onderzocht is. En wel meteen." beveelt de dokter weer en ik hoor gehaaste stappen de kamer verlaten. "Uw vriendin heeft een harde klap gehad, ze verkeerd in een lichte coma waar we haar zo meteen uit halen, voor de rest weten we nog neit veel, voor die testen zal ze bij moeten zijn." verteld de dokter tegen Bill. Bill stotterd een aantal onverstaanbare woorden voor mij. De dokter vertelde het laatste in eht nederlands. Hij herhaalt eht in het engels. "Is ze duitse?" vraagt de man aan Bill in eht engels. "Half nederlandse half duitse." zegt Bill. "Heeft u de telefoonnummers van haar ouders?" vraagt de dokter. Op dat moment stroomt kracht mijn lichaam binnen en ga ik in een fractie avn een seconde met open ogen recht op zitten. Ik kuch een keer aangezien mijn keel zo droog is als de motherfucker. "Nee, ik ehb geen contact meer met mijn ouders." vertel ik de man hees. Hij kijkt me vragend aan. "Ik woon neit meer thuis, maar bij mijn vriend, ik draag ook mijn familienaam neit meer." ratel ik in het Nederlands.

ik blies zenuwachtig de rook uit mijn mond. damt dat had ik effe nodig een ouderwetse peuk! 'mev marto pawiro?' ik draaide me verbaasd om en zag een dokter. 'ja dat ben ik' zeg ik. 'het afzuigen ging niet zoals geplant vrees ik...' ik barstte in huilen uit 'nee dat meent u niet!'huil ik nog altijd. 'rustig maar,hij is niet dood hij verkeerd in kritieke toestand,dat houd in dat hij in coma is gebracht om hem te laten herstellen' suste de dokter me. 'mag ik bij hem ?'stotter ik. hij knikte en ik rende weer naar binnen zo toms kamer in. TOm zag lijkbleek en zijn borst ging veel gelijkmatiger op en neer dan anders. ik hield hem vast : tommie toch waarom toch nu!' de dokter kwam achter me staan : over 6 uur is hij weer de oude en kunnen we hem wekken''pff zo snel gelukkig !' ik drukte een kusje op zijn voorhoofd en nam plaants op de rand van zijn bed : hoe is het met Elysha?' 'die is al weer wakker uit haar coma' 'GEWELDIG! Mag ik langs gaan?' hij knikte weeral en legde me uit hoe ik in haar kamer kwam

Bill nam me zo snel mogelijk in zijn armen en verbergd nu zijn hoofd tussen mijn lange haren. Er komt een man binnen gevolgd door ene meisje dat ik al snel ehrken als Ayana. "Uitslag van het bloedonderzoek en de punctie zijn binnen." deelt de man mee en de dokter loopt naar de man. Ze fluisteren wat, de dokter knikt en loopt weer naar Bill en mij. Aya komt ondertussen ook naar ons toe geslopen, bang voor Bills reactie denk ik. "Ik heb goed neiuws en ik heb slecht nieuws." verteld de dokter. Bill zet zich recht en kijkt de dokter met een lege blik aan. "Vertel eerst het goede nieuws alstubliefd." smeekt hij zowat. "Wel oké, eht goede nieuws is dat U niets mankeerd naar wat we hebben kunnen onderzoeken, we meoten dalijk alleen een test doen om te kijken of de reflexen nog werken. En het slechte nieuws, helaas moet ik U zeggen dat één van de twee kindjes het neit heeft overleeft." verteld de dokter in het duits. "En de ander? Hoe maakt die het?" vraagt Bill hoopvol maar triest. "Die maakt het goed, we kunnen U vertellen welk geslacht de kindjes hebben als u wilt." zegt de man weer. Bill kijkt me aan en ik knik. "U bent in verwachting van een meisje." zegt de dokter. Ik krijg een glimlacht op mijn gezicht. "En het overleden kindje?" vraagt Bill met nog altijd tranende ogen. "Ook een meisje."


ik omarm Elysha : gefeliciteerd meid' fluister ik,omdat ik zag aan haar gezicht dat ze blij was. bill durfte ik niet aan te kijken 'tom word over 6 uur gewekt uit zijn coma,hij maakt het dan weer goed' deel ik mee. bill knikt : ik krijg een meisje'grijnsd hij opeens. lachend schud ik met mijn hoofd,ik hoor mijn telefoon afgaan. 'Robert belt ' ik neem op en loop de gang op. 'heejj' 'hee met robert' 'hoi met Ayana'lach ik. 'weet ik hoe gaat het?' grinnikt hij. 'goed,met iedereen gaat het gelukkig goed'zucht ik opgeluht. 'mooizo!' lacht hij. 'danke voor je belletje maar ik wil nu graag weer naar elysha oke?' 'ja tuurlijk,suc6 ik spreek je nog wel' 'ja ik bel je wel bye!'ik hing op en liep de kamer weer in. 'wie was dat?'vroeg bill die rectop zat en zijn tranen weg geveegd had. 'Robert'fluister ik en ga op een stoel zitten.na 10 minuten schreeuwde Elysha : damt ik word hier ziek jonge!

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.