Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Tokio Hotel » Bad boys for life. » hoofdstuk 18

Bad boys for life.

22 feb 2011 - 14:46

381

0

243



hoofdstuk 18

'Je klinkt als een echte imam, een profeet, een echte fundamentalist.' Zijn stem wordt cynisch. 'En sinds wanneer heb jij wat tegen hoeren? Dat hoor ik ook voor het eerst. Tom die tegen hoeren is. Was jij niet Tom de pimp, de grote Tom, Tom de hosselaar?'

Het plein voor het schoolgebouw is niet te vergelijken met een gewoon schoolplein. Het is klein, kaal en leeg. Het is niet mogelijk het plein te verlaten zonder dat iemand het hek voor je opendoet. De leerlingen worden voortdurend in de gaten gehouden door de leraren en de groepsleiders die op het plein rondwandelen. In groepjes staan de leerlingen te wachten tot het belsignaal van de eerste les gaat. Zodra een jongen aan een meisje zit, of omgekeerd, spreekt een van de groepsleiders of leraren hem aan: 'Handen thuis, vriend. Niet aan elkaar zitten. Je kent de regels.' Mokkend laten de jongens hun vriendinnetje los. Verzetten heeft geen zin, iedereen weet dat hij verwijderd wordt als hij niet luistert. In een hoek van het plein zit het groepje van Tom, Bill en Miriam. Tom heeft een glimmende zonnebril die zijn ogen verbergt. 'Hoe kom je nu weer aan die bril, man?' vraagt Bill. 'Dat is toch echt niet te geloven. Jij komt nooit buiten en je hebt altijd de mooiste spullen.' 'Ik vind hem wel dope,' zegt Miriam, 'zo ben je helemaal een pooier. Nou nog een beetje goud om je nek en een gouden tand in je bakkes en dan kun je zo de straat op. Hoe kom je eraan?' 'Tja', doet Tom gewichtig. 'Relaties hé, soms krijg je spullen van je zakenrelaties. Zo gaat dat bij ons zakenmensen.' Ze lachen alle drie. 'Hoe was je verlof, Miriam, ben je nog lekkere chickies tegengekomen die op zoek zijn naar zo'n mooie jongen als ik?' Tom kijkt grijnzend over zijn zonnebril. Miriam vertelt over haar verlof. 'Man, we waren aan het stappen in Extase, wat een zooitje zeg, daar. Allemaal van die kleine grietjes die een beetje mans lopen te doen. Echt wat voor jou, Tom. Dus ik zeg tegen zo'n bitch die in de plee tegen me aanstoot: ''Zal ik jou es effe klappen?'' Blijkt ze daar met d'r broer en z'n vrienden te zijn. Moest ik vliegen om die tent uit te komen.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.