Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Bad boys for life. » hoofdstuk 21
Bad boys for life.
hoofdstuk 21
's Avonds is Tom weer aanspreekbaar. Hij doet stoer, heeft een grote mond tegen de andere jongens van de groep en lijkt uit op ruzie. Georg heeft hem al een paar keer op kantoor geroepen en hem over zijn gedrag onderhouden, maar het heeft weinig effect. 'Tom, Bill, pak een zak chips en ga op de slaapkamer van Tom tv-kijken. De rest van de jongens heeft ook recht op een ontspannen avond en straks loopt het uit de hand en hebben we een hok vol herrie.' 'Ik ga verdomme niet in die kankercel zitten,' zegt Tom, 'ga lekker zelf in zo'n cel zitten.' 'Tom, loop nu maar mee, anders zitten we straks weer met zeventig groepsleiders op onze nek.' Bill loopt voor Tom uit naar de slaapkamer. Op de kamer van Tom hangen ze op het bed, terwijl Tom langs de kanalen zapt. 'Hoe kom jij nu weer aan die afstandsbediening? Niemand heeft dat.' 'Ja, de grote hosselaar, he. Ik heb hem even geleend, moet hem alleen nog terugbrengen.' Tom grijnst, maar het blijft een treurige grijns. 'Heeft je moeder nog gebeld?' vraagt Bill. Even blijft het stil. Tom kijkt naar de danseressen op MTV. 'Wat een hoeren, die wijven, moet je zien. Ze staan gewoon te droogneuken met elkaar.' 'Niet gebeld dus', zegt Bill. 'Aaah nee, ze is 't denk ik weer gewoon vergeten. Dat is al zo vaak gebeurd. Dan zeggen ze dat ze gaan komen en allemaal spullen mee gaan brengen. Uiteindelijk komen ze nooit. Ik denk dat ik m'n moeder al een jaar of zo niet heb gezien. Ze schaamt zich dat ik hier zit.' 'En je vader dan?' 'Die mibun heeft zich nog nooit laten zien. Die is verdwenen toen ik op de basisschool zat. Ik herinner me nog dat m'n vader en moeder echt weken achter elkaar ruzie hadden voor hij verdween. Over geld, over teruggaan naar Morocco, over andere vrouwen. Hij verdween gewoon op een dag. Zaten we 's avonds met eten op hem te wachten, kwam die niet opdagen. En de dagen daarna ook niet. Nooit meer. De eikel. M'n broer heeft hem nog wel eens gezocht, maar toen hij hem eindelijk gevonden had, deed mijn vader of hij hem niet kende.
Hij ontkende doodleuk dat hij kinderen had en getrouwd was geweest met mijn moeder. Hij is niet eens gescheiden. Gewoon vertrokken. Naar zijn werk gegaan en nooit meer teruggekomen. Dat geloof je toch niet.' 'Ja', zegt Bill. 'Families. Je wordt er gek van.' 'Heb jij ook geen goede familie dan?' vraagt Tom. Het blijft lang stil. De danseressen op MTV zijn vervangen door een zangeres die strak in de lens van de camera kijkt. Er loopt een traan over haar wang. Bill zucht en zucht nog een keer. 'Ik zit hier omdat mijn buurmeisje zegt dat ik aan haar gezeten heb. In de schuur achter het huis. Volgens haar heb ik met mijn vingers in haar gezeten. Het is niet waar, maar het erge is dat mijn zusje zegt dat het echt gebeurd is en nu denkt iedereen dat het zo is.' Tom kijkt verbijsterd. 'Waarom zegt jouw dat het gebeurd is als het niet gebeurd is?' 'Als ik dat eens wist, man. Ik denk dat ze me haat. We hadden heel veel ruzie toen ik nog thuis woonde. Echt focking veel ruzie. En altijd gezeik. Als ik maar naar haar keek, begon ze al te zeiken. Als ik de trap op naar boven liep en zij kwam de trap af naar beneden, dan hoefde ik maar tegen haar aan te stoten of ze begon al te janken dat ik haar mishandelde. Zij vond altijd dat ik veel meer mocht dan zij en ze dacht dat mijn ouders mij veel liever hadden dan haar. Dat wijf is gek, man, ze heeft het alleen gezegd om mij te pakken, om me bij mijn ouders zwart te maken.' 'En wat zeiden je ouders dan?' 'Nou ja, die zeggen dat ze niet weten wat er gebeurd is en niet weten wie ze moeten geloven. Die kunnen ook niet geloven dat zij liegt. Waarom zou ze dat doen, zeggen ze.' Tom kijkt Bill aan, terwijl zijn ogen groot zijn van verbazing. 'En ik dacht dat ik een kutfamilie had. Het zou je maar gebeuren. Dus je ziet hier eigenlijk voor niks?' 'Ja, ik heb niks gedaan, man. Echt niks. Ik ben met het kind meegelopen naar de schuur om een bal te pakken. Een voetbal, want ik wilde gaan voetballen met m'n matties en mijn bal was lek. Dus ik wou haar bal lenen, meer niet. Maar zij was hartstikke verliefd op me en wilde zoenen en ik vond haar eng.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.