FanFic.nl

reclame:D

And here we are, tottaly alone. Or maybe not?

Haaay



Ja ja weer een nieuwe serie Ik blijf wel gewoon doorgaan met You really need to listen to me because I'm telling you the truth aangezien ik nou eenmaal beloofd heb tot de 100 te gaan.



Deze serie word een griezelverhaal Ja ja rustig maar Nele TH komt er ook in voor dus niet gaan zitten hyperfentileren



Ik heb hem samen verzonnen met KaulitzAngel. Want we gingen naar beatstad dat is een festival maar voordat we daarheen gingen gingen we eerst nog ergens langs en dat lees je in het verhaal.



viel spaß!

‘’Nee Niet doen.’’Giechelt Isa. Amy laat haar los en Isa hijgt maar lacht tegelijk terwijl ze overeind probeert te staan. Ze staan te wachten voor de deur voor en grote Kerk die midden op het plein in het hart van de stad staat. Tot hun grote ergernis mocht de hele klas mee omdat die zich goed hadden gedragen. Isa wijst naar Amy haar shirt en zegt’’Dinges blijf je leuk vinden he?’’ Amy lacht en zegt’’Jup Georg blijft schattig maar Tom blijft degene die me echt blijft boeien.’’ Isa schiet in de lach en zegt grinnikend’’En op wat voor manier bedoel je? Dat hij je blijft boeien?’’ Ze trekt een wenkbrauw op en kijkt Amy onderzoekend aan om te zien of ze een spoortje van serieusheid kan vinden. Meteen schiet Amy in de lach en Isa weet dat Amy haar in de maling zit te nemen. Ineens zegt de leerkracht’’Amy en Isa kap is even met dat gelach zometeen komt die gids en dan moeten jullie wel luisteren en niet de anderen afleiden.’’ Ze kijken de meester aan en knikken braaf maar zodra de leerkracht zijn hoofd heeft omgedraaid om een paar gasten tot rust te brengen schieten ze meteen weer in de lach omdat Amy een gek gezicht trekt.



Dan komt er een man naar buiten die wacht tot het doodstil is. Het lukt niet al te goed om hun lach in te houden maar de gids heeft het gelukkig niet door. ‘’Komen jullie maar mee. Ik wil jullie wel verzoeken bij elkaar te blijven want voordat je het weet ben je de weg kwijt.’’ Amy zegt zachtjes’’Hoe kan je nou de weg kwijtraken in zo’n hoog en smal gebouw?’’ Isa haalt haar schouders op en loopt met de rest van de groep mee naar binnen. Ze worden eerst rondgeleid in de kerk zelf waar hele mooie schilderijen hangen. Ineens zegt Amy net iets te hard’’Kijk uit Isa zometeen komt er een spook uit.’’ Isa kijkt verbaasd naar beneden en ziet dat ze op een grafsteen staat. Ze springt geschrokken opzij en Amy zegt plagerig’’Jij bent ook echt een bangerik he?’’ Isa word rood en mompeld iets overstaanbaars. Dan vraagt Isa’’Hoelang denk je dat die daar al ligt? En zou hij stinken?’’ Amy zegt grijnzend’’Dat stinken weet ik niet maar aan de letters te zien ligt hij of zij er al behoorlijk lang.



Amy en Isa lopen nog wat door de zaal en hebben niet door dat de groep al doorloopt naar een zijkamertje. Ze staan bij een graf en dan vraagt Isa’’Denk je dat er echt geesten bestaan?’’ Amy schud haar hoofd en zegt’’Dat geloof ik niet. Maar ik geloof wel dat het je daarnet nogal bang maakte toen k het over die geest had.’’ Isa draait met haar ogen en zegt’’Oud nieuws.’’ Ze loopt door en ziet nog net een voet verdwijnen. Ze trekt Amy mee en redden het nog voordat ze de deur dichtdoen. In het kleine vertrek zien ze rode maar ook paarse kleden hangen. De gids vertelt iets maar opletten doen Isa en Amy niet. Dan lopen ze met ze allen terug naar de overgrote hal en lopen ze door naar een kleiner halletje. De gids zegt’’Nu bij elkaar blijven.’’ Iedereen knikt. Isa en Amy lopen achteraan. Ze lopen een smal trapje op en gaan dan een deurtje door. Ze komen uit op een trap die smal omhoog en vooral draaiend loopt. Isa zegt’’Zie je het al voor je? Een spook hier in de vensterbank?’’ Terwijl ze langs een raapje lopen. Amy giechelt wat en er komen stemmen van voren die zeggen’’Kappe hou eens op met die onzin.’’ Isa lacht en fluisterd terwijl ze iets achterover leunt’’Volgens mij zitten er een paar angsthazen in de klas.’’ Amy zegt’’Nou jij was daarnet ook aardig bang.’’ Isa zegt luchtig’’Ja logisch als je op een graf staat. Maar hier in de vensterbank kom op.’’



Na een tijdje omhoog gelopen te hebben komen ze uit op een 1 van de 6 zolders. Er zijn in totaal 4 deuren waaronder de deur waar ze uitkomen. Isa kijkt Amy aan en er loopt een rilling over haar rug. Amy ziet haar gezicht en zegt’’Je gaat toch niet zeggen dat je bang bent he?’’ Isa schud haar hoofd maar zegt dan’’Dit doet me denken aan zo’n horrorfilm.’’ Amy grijnst en zegt’’1 toeval horrorfilms zijn niet echt.’’ Isa knikt toegevend en zegt dan’’Daar heb je gelijk in.’’ Ze staan zo te discussiëren dat ze niet door hebben waar de groep naartoe loopt. Ze gaan wel dezelfde deur in maar er is een splitsing in de trap. De groep is naar rechts gegaan maar Isa en Amy lopen al pratend naar links.



‘’Zie je door dat gekwek van jouw over geesten heeft ons een superachterstand gegeven op de groep.’’mompelt Isa. Amy schiet in de lach en zegt’’Jij begon daarnet met je horrorfilms bij die deuren.’’ Isa haalt haar schouders op en ze lopen door. Dan merken ze op dat ze rondjes lopen. ‘’Volgens mij zijn we hier daarnet ook al geweest.’’zegt Amy denkend. Isa staat stil en kijkt om haar heen maar knikt dan bevestigend ‘’Misschien moeten we hier heen.’’Zegt Isa terwijl ze een andere gang in wijst. ‘’Ik hoop wel dat we de groep nog terug vinden.’’zegt Isa als we de gang inlopen. ‘’Ja natuurlijk wel zo groot kan het gebouw toch niet wezen.’’zegt Amy lachend. Zwijgend lopen ze beide verder als Isa ineens spontaan in de lach schiet. Amy kijkt haar verbaasd aan en Isa zegt proestend van het lachen’’Er schiet me ineens iets leuks te binnen.’’ Amy kijkt Isa geïnteresseerd aan en vraagt’’En wat was dat dan?’’ Isa kijkt Amy breed grijnzend aan en zegt’’Stel je voor dat je Bill tegenkomt. Hij is echt een heel stuk langer wij beiden en dan moet hij ineens op tour bijvoorbeeld. Je wilt hem een kusje geven maar je wilt hem toch ook niet teveel overbelasten door hem te laten bukken zodat hij jouw een zoen kan geven. Jij zegt dan heel erg snel tegen hem, hier blijven niet weggaan ben zo terug, hij knikt dan even en jij verdwijnt het huis weer in. Even later kom je weer terug maar met een keukentrapje in je handen je klapt hem uit voor zijn voeten en gaat erop staan zodat je op gelijke hoogte ben en dan zeg je, ik zal je missen, en dan geef je hem een kusje.’’ Amy schiet in de lach en zegt’’Waar zit jij met je hoofd?’’ Isa staat even stil en doet of ze na moet denken maar zegt dan langzaam’’Ik-denk-toch-echt-bij-Bill. Maar Georg zou ook kunnen.’’ Amy lacht en zegt’’Als die maar in de brievenbus blijft dan vind ik het best.’’ Isa knikt en zegt’’Ja nou ja het feit alleen al dat hij de brievenbus induikt is me al een raadsel.’’ Amy giechelt en zegt’’Hij had zo zijn bevelen van mij.’’ Isa grijnst en zegt’’Ik hoop dat je het dan alleen maar bij posters gaat en blijft doen want als je het bij de echte doet dan heb ik wel medelijden met hem.’’



Ondertussen zijn ze aangekomen bij een andere uitgang met deur en staan stil. Amy loop naar de deur terwijl Isa zegt’’Lijkt me wel lache als Georg ineens achter die deur staat. Om je te laten schrikken en dan zegt, waarom heb je me in de brievenbus gegooid.’’ Amy kijkt even lachend om en zegt’’Nu ga je toch echt te ver met je fantasie.’’ Isa haalt lachend haar schouder op en haar oog valt op een gat in de muur. Amy staat nog steeds te sjorren aan de deur die niet meegeeft terwijl Isa naar het gat toegaat. ‘’Wat is dit nou weer?’’vraagt ze verbaasd. Amy kijkt om als Isa bijna in het gat verdwenen is. ‘’Isa het kan nooit de bedoeling zijn dat we daardoor heen moeten anders dan is er geen deur.’’ Amy leunt door het gat en ziet Isa die verder kruipt. ‘’Ik weet niet wat er is maar ergens ben ik nieuwsgierig.’’zegt Isa. Amy zucht terwijl ze nog steeds tegen Isa haar kont aankijkt. ‘’Ik weet gewoon dat we hier fout aan doen. De groep kan toch nooit hier doorheen?’’ Isa houd stil en probeert om te kijken wat niet echt lukt want de gang is nogal smal. Het is eigenlijk al heel wat dat ze er met zijn tweeën doorheen passen.



‘’Ja kruip nou maar door terug kunnen we niet of eigenlijk met andere woorden ik denk niet dat dat lukt om achteruit te gaan.’’ Mompelt Amy. Isa zucht en kruipt door totdat ze eindelijk bij het einde van het gat zijn. Isa kruipt verder maar kan haar handen niet meer neerzetten en grijpt naast de rand waardoor ze voorover kuukelt. Amy schiet in de lach omdat ze Isa ineens nergens meer ziet. ‘’Wat doe je nou?’’vraagt Amy hikkend. ‘’Het is hier donker en ik zag niet dat de rand afgelopen was en aangezien ik in de perfecte houding lig denk ik dat ik maar zo blijf liggen om te slapen. Amy kruipt verder en kijkt naar beneden. Ze laat haar ogen aan het donker wennen en ziet dat Isa helemaal in de knoop ligt. Amy schiet in de lach en stapt over de dubbelgeslagen Isa heen. ‘’Zeg ehm wil je me even helpen?’’vraagt Isa terwijl Amy verbaasd rondkijkt. Amy draait zich om en zegt lachend’’Je lag toch lekker zo? Maar omdat je het me zo lief vraagt help ik je wel even.’’ Amy klapt Isa haar benen terug naar beneden en meteen staat ze op. Verbaasd kijkt ze om zich heen en vraagt’’Waar zijn we?’’ Amy haalt haar schouders op en zegt’’Ik heb geen idee eerlijk gezegd.’’ Isa loopt iets naar voren maar struikelt meteen weer over iets wat op de grond ligt. ‘’Ik denk dat ik me hele leven maar moet gaan liggen dan loop ik in ieder geval geen kans om te vallen.’’zegt Isa mompelend maar Amy zegt lachend’’Ja oke maar als jij valt is het altijd zo’n grappig gezicht.’’ Isa tilt haar hoofd op en ondersteunt die met haar arm en hand terwijl ze Amy met een gek gezicht aankijkt.



Isa krabbelt weer overeind en pakt Amy haar arm vast waar ze haar arm doorheen haakt. Verbaasd kijkt Amy haar aan en Isa zegt grijnzend’’Dan weet ik in ieder geval zeker dat ik niet meer val, en dat als ik val niet alleen op me gezicht ga.’’ Amy kijkt Isa flauwtjes aan en ze zetten rustige stapjes vooruit. ‘’Volgens mij liep ik gewoon te snel.’’zegt Isa na een tijdje als het goed gaat. Ze laat Amy los zet een paar stapjes door de gang en merkt dat ze niet valt. Triomfantelijk kijkt ze om en zet nog een paar stappen maar bij de laatste gaat ze weer onderuit en Amy schiet in de lach.





1.769 woorden






door: xSundance

http://www.quizlet.nl/quiz/227104/and-here-we-are-tottaly-alone-or-maybe-not/

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.