FanFic.nl

My life as a exorcists (D.Gray-Man)

Chapter 15:Lost

We renden de slaapkamer uit en naar de slaapkamer van Rosalie toe. We gooiden de deur open. De kamer was leeg en lag helemaal aan digelen. "Wat is hier gebeurd?" vroeg Melody. "Een akuma deed mee met het theekransje." zei Tune sarcastisch. "Oh nee! Wat moeten we doen!" riep ik wanhopig. "Het lijkt mij logisch dat we gewoon rustig blijven en naar sporen gaan zoeken." zei Melody en ze wende zich naar de kapotte tafels en stoelen. We begonnen met zoeken. "Help...." "hoorde jij ook wat Tune?" vroeg ik. "Nee, ik heb niks gehoord." "Help....." jammerde een stem. "Wacht! Nu hoor ik weer wat!" riep ik. "Waar komt het vandaan dan?" vroeg Melody. Ik luisterde nog eens goed. "Help....." jammerde de stem weer. "Daar komt het vandaan." zei ik en wees naar een enorme berg rommel met een kast daaronder. "Misschien zit er iemand in die kast." zei Tune. "Laten we dan die enorme berg rommel eraf halen. Dan zien we het vanzelf." stelde Melody voor. Dus gingen we met z'n drieën aan de slag om de kast te bevrijden.

Na een uur tillen en weggooien kwamen we eindelijk aan bij de kast. Doe deden we open en we zagen een van de bediende's bibberend in de kast liggen. "Oh bedankt, bedankt, heel erg bedankt! Ik was zo bang!" de bediende barste in snikken uit. "Rustig maar er is niks aan de hand. Heeft u misschien iets gezien?" vroeg Melody, terwijl ze de vrouw een zakdoek aanreikte. "I-Ik heb het gezien ja. Ik heb gezien wat er gebeurde." zei ze. "Kunt u ons misschien vertellen wat er is gebeurt?" vroeg ik. De bediende haalde diep adem. "Ik zal het proberen." zei ze. "Emily en ik waren samen met Rosalie-sama en Ryuuga-sama theekransje aan het spelen. Na een tijdje vroeg Rosalie-sama aan Emily :"Wilt u een koekje?" en toen zei Emily:"IK HEB LIEVER U!" en op dat moment veranderde Emily in een groot monster en pakte Rosalie-sama. Ryuuga-sama haalde een grote waaier tevoorschijn en begon tegen het monster te vechten. In het strijdgewoel werd ik in een kast geworpen. Ik kon nog net zien dat het monster naar buiten sprong met Ryuuga-sama achter hem aan.Ze renden in de richting van het centrum." zei de bediende. "Bedankt dat was een geweldige getuigeverklaring." zei Melody. "Ga nu maar naar de andere bedienden toe die weten je wel afteleiden van deze shock." stelde Melody voor. De bediende knikte stond op en liep weg. "Wat gaan we nu doen, zus?" vroeg Tune. "Dat lijkt me logisch. We gaan naar het centrum van het dorp." zei Melody. "Maar hou je innocence gereed. Het zou wel eens op vechten aan kunnen komen." zei Melody.

We renden naar het centrum toe." Uhm......Erin? Volgens mij zijn we hier al langs geweest." zei Tune. Ik stopte en keek op de kaart. "Volgens mij gaan we goed hoor." zei ik. "Laat die kaart eens zien." zei Melody en ze rukte de kaart uit mijn handen. "Stomkop! Je had hem op z'n kop!" riep Melody. "Sorry, ik heb nooit geleerd hoe je zoiets moet lezen." zei ik met een rood hoofd. "Waarom wou jij hem dan?!" riep Melody. "Nou, jullie waren ruzie aan het maken. Omdat jullie hem allebei niet wouden. Dus dacht ik dan doe ik het wel." zei ik. Er viel een ongemakkelijk stilte. En na een tijdje zuchtte Melody en Tune tegelijkertijd. "Dus we zijn nu verdwaald." zei Melody. "Dat is geweldig gewoonweg geweldig." zei Tune sarcastisch.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.