FanFic.nl

My life as a exorcists (D.Gray-Man)

Chapter 16: Finding our way

We renden een tijdje rond zonder enig resultaat. We konden ze niet vinden. "Hoe kunnen we nou ooit het centrum vinden!" riep Melody wanhopig. "Ryuuga is vast al bewusteloos en overgeleverd aan de akuma!" riep ze uit. "Hé chill een beetje zus! We vinden ze heus wel en zo zwak is Ryuuga-nii nou ook al weer niet." zei Tune. En Melody knikte instemmend. "Wow, de rollen lijken wel omgedraaid." dacht ik. Maar toch maakte ook ik me zorgen om Ryuuga en Rosalie. "Wat nou als die akuma met te veel waren?" dacht ik en schudde mijn hoofd. "Nee, zo mag ik niet denken! De tpprioriteit is nu dat we die twee redden." stampte ik er bij mezelf in. En opeens voelde ik iets raars. "Wat is er Erin?" vroeg Melody. "Ik voel iets raars." zei ik. "Wat dan?" vroeg Tune. "Een soort aantrekkingskracht. Alsog ik ergens naartoe getrokken word." zei ik. "Nou laten we dat gevoel dan volgen!" riep Tune. "Hé wacht! Zouden we dat nou wel doen? Straks raken we nog meer verdwaald!" zei Melody. "Niet geschoten is altijd mis toch!" zei Tune en Melody gaf toe. Dus volgden we mijn rare gevoel. We liepen de hele tijd weer een andere kant uit. Dan weer naar links dan weer naar rechts, het ligt eraan waar het gevoel het strekst was. Na een tijdje te hebben gelopen gaven we al bijna de moed op. "Hé weet je zeker dat we de goede kant op gaan?" riep Melody uit. "Nou ik vertrouw gewoon op mijn gevoel! Maar ik weet het nu zelf ook niet meer zo zeker." mompelde ik. En net op dat moment kwamen we tevoorschijn uit een klein straatje en zagen we een groot plein voor ons liggen. Middenop het plein stond een grote muziektent en bovenop de muziektent stond een grote level 2 akuma. En in de tentakels van die level 2 akuma lag een bewusteloze Rosalie. Beneden bij de muziektent was Ryuuga aldruk bezig met het vechten tegen 4 akuma's.En hij begon er nogal moe uittezien. Daardoor werden de akuma's agresiefer en begonnen harder op hem in te hakken. "Zullen we hem maar gaan helpen?" stelde Tune voor. Melody en ik knikten ten teken van ja. We activeerden onze wapens en renden op de akuma's af. "Level 1 akuma's zijn best makkelijk te verslaan." dacht ik, terwijl ik er een door midden hakte. Maar dat kon ook gewoon komen doordat de akuma niet oplette. Ik zag hoe Tune haar nagels één voor één afschoot. En toen dat niet veel hielp tegen de akuma. Zag ik hoe de nagel van haar wijsvinger opeens heel lang groeide.Later groeiden al haar nagels even lang en klauwde ze in de akuma. Waarna de akuma werd evrnietigd. "Met die klauwen lijkt ze net een kat." dacht ik. "Ze mist alleen nog haar oren en een staart." ik keek nu naar Melody en zag hoe ze met haar linten een akuma in duizende stukjes sneed. En daarna keek ik naar Ryuuga die met zijn waaier shurikens afvuurde en de akuma liet ontploffen. Daarna keken we met z'n allen naar de level 2 akuma en begonnen met de tweede aanval.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.