FanFic.nl

Bad boys for life.

Hoofdstuk 43

'Geloof me dan, ik heb het niet gedaan. Kijk me in mijn ogen. Kijk of ik lieg.' 'Bill, blijf van me af, ik wil niet dat je aan me zit.' Miriams stem klinkt laag en dreigend. 'IK HEB NIETS GEDAAN, MIRIAM, IK ZWEER HET!' schreeuwt Bill. Miriam probeert zich los te rukken en valt daarbij achterover. In haar val neemt ze Bill met zich mee. Bill ligt boven op Miriam en houdt nog steeds haar polsen vast. 'Geloof me nou, Miriam, geloof me nou.' 'Ga van me af, smeerlap, blijf van me af!' Op dat moment rukt een leraar de deur van het lokaal open. Verschillende leraren stormen naar binnen. 'Ben je nou helemaal besodemieterd, Bill Kaulitz', zegt de leraar, terwijl hij op zijn alarm drukt en Bill met geweld van Miriam aftrekt. 'Je gaat toch verdomme hier ook al niet een meisje aanranden? Ben je helemaal gek geworden?' Miriam staat op en trekt haar kleding recht. 'Gaat het een beetje meisje? En dat op je laatste dag', zegt de leraar bezorgd, terwijl Bill door de anderen in een klem wordt gehouden. 'Wil iemand haar naar haar afdeling brengen? Ze gaat vandaag begeleid wonen, maar onze Bill moest zo nodig nog even aan haar zitten.' Miriam wordt door een groepsleidster meegenomen. Ze huilt. 'Ik heb niks gedaan', schreeuwt Bill haar achterna en begint te huilen. 'Nee, dat hebben we gezien', zegt de leraar. 'Je moet echt eens leren met de grenzen van een ander om te gaan, Bill, want hier komen ongelukken van. Jongen, jongen, jongen, waar ben jij mee bezig. Willen jullie hem naar zijn kamer brengen? Hij mag er pas af als de psychologe met hem gesproken heeft.' Bill wordt door drie groepsleiders naar zijn kamer gebracht. Ze sluiten de deur achter hem en Bill laat zich op zijn bed vallen. Hij schreeuwt het uit. Hij verscheurt de brieven van Miriam in duizend snippers, trekt de posters, de kaarten, de gordijnen van de muur.

Schopt het toilet in stukken en verscheurt zijn lakens. Hij brult het uit als een dier in doodsangst: 'IK... BEN... ONSCHULDIG!' Als hij met zijn hoofd tegen de muur begint te slaan komen er groepsleiders binnen die hem proberen te kalmeren. Hij beukt van zich af. Hij staat in een hoek van zijn kamer op zijn bed. Schopt en slaat waar hij kan. Zijn T-shirt heeft hij stukgescheurd. Het schuim staat om zijn mond. Uiteindelijk lukt het iemand om zijn been vast te pakken en hem onderuit te trekken. Drie, vier groepsleiders springen boven op hem en moeten boven op hem blijven zitten om hem rustig te krijgen, zijn hoofd vast te houden, zijn benen te klemmen. Op de gang staan de andere jongens van de afdeling te joelen. 'Grijp die pedo.' 'Sla hem op zijn bek.' Ze worden door de toegestroomde groepsleiders op hun kamer geplaatst. 'Bel de dokter', roept iemand. Uiteindelijk komt de arts. Bill wordt al vechtend meegenomen naar de afzonderingsafdeling. Pas als de arts Bill een kalmeringsinjectie geeft, zakt Bill weg in een eindeloze stilte.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.