Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Bad boys for life. » Hoofdstuk 48
Bad boys for life.
Hoofdstuk 48
Wel geeft de inrichting aan dat de verdachte zich enige dagen na het incident ernstig heeft misdragen in de inrichting.' De officier van justitie kijkt over zijn bril richting Bill voor hij zijn verhaal vervolgt. 'De getuigenverklaringen toegevoegd aan de rapportage over Bill geven geen rooskleurige beeld over zijn gedrag. Zo wordt in de rapportage een aantal ernstige grensoverschrijdende agressieve incidenten gemeld met als de klap op de vuurpijl een aanranding van een meisje, dat bij vertrek uit de inrichting aan hem aangaf niet langer gecharmeerd te zijn van de avances van de verdachte. Dat liep uit op een incident waarbij begeleiding van de inrichting de verdachte daadwerkelijk van het meisje af moest trekken. De verdachte gedroeg zich na het incident uitermate intimiderend naar de aanwezige begeleiding. Het meisje heeft geen aangifte gedaan, maar wel tegen verschillende begeleiders, volgens de rapportage gezegd en ik citeer: ''Hij is niet te vertrouwen, hij liegt dat hij barst.'' ' De officier van justitie neemt een adempauze. Hij pakt een glaasje water van zijn tafel en neemt een slok. Hij kijkt eerst Bill aan, dan de rechter en opnieuw weer Bill. Hij strijkt met een hand het haar uit zijn gezicht, terwijl hij zich tot de rechter richt. 'Dit alles in overweging genomen hebbend eis ik dan ook gedwongen behandeling voor de periode van twee jaar, met daarbij een proeftijd van twee jaar. Behandeling zou kunnen plaatsvinden in Oosterdel.' Terwijl het langzaam zwart werd voor de ogen van Bill hoort hij nog net dat achter hem zijn moeder in snikken uitbarst.
'Weet je waarom ik terug ben gekomen?' 'Interesseert het me, denk je?' Bill kijkt Tom misprijzend aan. 'Als je daar was gebleven had ik nu tenminste niet zo'n pijn in mijn harses gehad. Was jij daar lekker doodgeschoten, doodgemarteld of weet ik wat, dan waren deze mensen nu lekker op weg naar huis en was iedereen tevreden geweest.' 'Luister nu even, dan maak ik m'n verhaal af. Misschien ga je me dan beter begrijpen.' 'Man, ik wil je niet eens begrijpen.'
'In de tent van Nabil woonde zijn hele familie. Hij had zeven zonen en vier dochters. In de eerste instantie zag ik die dochters nooit. Ik was gast en als er gasten zijn, verbergen de vrouwen zich. Ik vond dat raar, maar het is daar heel normaal gebruik. Vrouwen bemoeien zich met vrouwen, mannen met mannen. een van de zonen van Nabil sprak redelijk Engels en met hem had ik het er wel eens over. ''Tradition'', gaf hij als belangrijkste argument. ''En het brengt een hoop rust in je dorp. als je naar die Hollywoodfilms kijkt waar de vrouwen halfnaakt doorheen rennen, lijkt het net of die vrouwen hoeren zijn. Dat doe je toch niet. Je gaat toch niet omdat je graag beroemd wilt zijn naakt met een andere dan je eigen man in een bed liggen en dat nog laten filmen ook?'' We zaten bij de droge rivierbedding waar we vaak 's avonds heen liepen om stenen te gooien. Het is verbazingwekkend hoe goed je jezelf gaat vermaken als er doorlopend gebrek aan elektriciteit is. Ze hadden daar een kleine generator die op diesel liep, maar vaak was er helemaal geen brandstof. Ze hadden het ook niet nodig. Ze hadden hun paarden, hun ezels, hun schapen en hun geiten, en leven eigenlijk veel ongecompliceerder dan wij. Ze maken zich echt niet druk of ze nou de nieuwe playstation, de nieuwe Xbox of de nieuwe Nintendo moeten kopen. Het interesseert ze niks. Het is veel belangrijker wie er goed kan paardrijden, wie de meeste moed heeft, wie het verste stenen kan gooien. Wij hingen 's avonds met de jongens een beetje rond het vuur of rond de rivier.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.