FanFic.nl

Bad boys for life.

Hoofdstuk 51

Hij wrijft een paar keer over de rode striemen op zijn polsen waar de tie-rips hebben gezeten. Dan wrijft hij over de rode striemen op zijn enkels en trekt zijn sokken op. Hij kreunt zachtjes als hij opstaat. 'Stijve enkel.' Dan loopt hij naar de deur. 'Wacht even', zegt Tom en hij kijkt door het raam de gang in. 'Kan ik gaan?' Tom knikt en duikt achter de kast. Zijn machinepistool gericht op de man die in zijn boxershort staat te wachten met de stapel pizza's, drie flessen cola en twee pakken sinaasappelsap. Aan zijn voeten zitten keurige schoenen met zwarte sokken. Als Bill de gang instapt, vouwt hij zijn handen op zijn hoofd. Alsof hij daarmee aan wil geven dat hij niet bij de terroristen hoort, maar ook slachtoffer is. Heel rustig stapt hij naar voren, bang om een verkeerde beweging te maken. Hij moet onwillekeurig grijnzen als hij de man in zijn boxershort ziet staan. Het lijkt wel kunst, denkt hij, standbeeld met pizza. Stap voor stap loopt hij op de man af. Als hij vlakbij is, zegt de man zonder zijn mond ook maar enigszins te bewegen: 'Hoeveel terroristen?' 'een', antwoordt Bill zacht en noemt naam en achternaam van Tom. 'Hoeveel gijzelaars?' vraagt de man snel, zonder een spier te vertrekken. 'Zeven, met mij erbij acht.' 'Wapens? 'Machinepistool en een bom op zijn lijf.' De man overhandigt de pizza's, de cola en het sap aan Bill. De colaflessen beginnen gevaarlijk te zwaaien. 'Tom!' roept Bill. 'Ik laat de flessen even staan, die haal ik zo op. Anders valt de hele pleurisbende om!' Voorzichtig draait Bill zich om en loopt in een langzaam tempo met de pizza's terug naar het kantoor. In het kantoor geeft Tom een tik tegen zijn achterhoofd. 'Hufter, je gaat mijn naam toch niet roepen.' 'Sorry, man, macht der gewoonte. Zal ik de flessen ophalen?' Tom knikt en Bill draait zich om. Hij loopt de gang in om de flessen op te halen. 'Kom eens terug, jij', roept Tom hem achterna. Bill verstijft en draait zich langzaam om.

Tom heeft uit zijn binnenzak een dvd gehaald. 'Geef deze aan die fucker en zeg dat ik het om acht uur op tv wil zien.' De man staat nog steeds stokstijf in de gang. Bill geeft hem de dvd en herhaalt de woorden van Tom. Als Bill zich bukt voor de flessen zegt de man: 'Als het losbarst, zorg dan dat iedereen plat op de grond gaat liggen.' 'Het gaat niet losbarsten,' zegt Bill zacht, 'dat zal niet nodig zijn.' Langzaam loopt hij met drie flessen en twee pakken sap terug naar het kantoor. 'Je Wilcootje kan weer weg', zegt Tom in de telefoon. De man in zijn boxershort draait zich om en loopt de gang uit. Aan het einde van de gang draait hij zich om en verdwijnt door een deur naar naar de trap. 'Ga kijken of hij echt weg is', zegt Tom tegen Bill. Bill loopt de gang af naar het trapgat. Als hij zijn hoofd om de deur steekt om te kijken of de man inderdaad weer vertrokken is, kijkt hij in de loop van een machinepistool. Het trapgat staat vo agenten in beschermende kleding. Ze hebben helmen en stofbrillen op, kogelvrije vesten en militaire laarzen aan. De agent in wiens loopt Bill kijkt, reageert verschrikt en legt zijn vinger op zijn lippen. Bill knikt en glimlacht vriendelijk naar het arrestatieteam. 'Blijf rustig en heb nog even geduld,' zegt Bill zacht, 'dan komt het vast goed.' Hij trekt de deur achter zich dicht en roept naar Tom: 'Hij is weg.' 'Mooi,' zegt Tom, 'tijd voor pizza!' en hij drukt de telefoon uit.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.