FanFic.nl

Queen of the Rock.

Buick.

De volgende dag zit ik in de studio. Mijn manager verwacht een nieuw album van me en wilt iets aan mijn image veranderen, althans, dat vertelde hij toen hij me vanmorgen haastig opbelde. Ik heb er geen zin in, ik ben met mijn hoge hakken, mijn blond geverfde haar, mijn grote oorbellen en mijn smokey eyes wie ik ben. Zo nu en dan bind ik een bandana rondom mijn hoofd, maar dat ik mijn ode aan ‘Guns N’ Roses’, meestal de bron van mijn inspiratie.
Mijn manager zodra ik op de stoel tegenover zijn bureau zit gelijk te zeuren.
“Buick, je moet je aanpassen. Je bent een rocker met het uiterlijk van een.. Euhm, hoe zeg ik dit? Van een ‘Pussycat Doll’? En ik wil ook niet meer dat je zomaar een dag ertussen uit knijpt en je telefoon uitzet. Buick, jij bent mijn juweeltje, de mooiste diamant in een kroon. Ik moet je altijd kunnen bereiken.”� Hij krijgt een valse blik van mij terug.
“Buick, Buick. Je fans verwachten kisten, zwart geverfd haar en een neusring. Niet dit.”� Ik zucht, hier heb ik geen zin. Ben ik echt hiervoor mijn bed uitgekomen?
“Moet je luisteren, Dean. Ik ben wie ik ben en ik ga me niet veranderen voor mijn fans. Mijn fans houden van mijn muziek, van de klanken die ik uit mijn strot tover van de noten die de gitaar, de bas en de drums uitstoten. Ze houden van muziek, Dean. Ik kan me wel gaan veranderen, maar dan ben ik niet meer wie ik ben en dan kan je zwaaien naar je diamant in je kroon.”� Dean kijkt me verrast aan.
“En ik ben wanneer ik een vrije dag heb inderdaad niet bereikbaar. Ik heb ook een leven, ik wil ook een keer kunnen dansen en taart in Tom’s gezicht smeren en liefdevolle seks hebben met Tom, zonder dat je me stoort.”� En terwijl ik dat uitspreek, weet ik dat ik me heb versproken. Ik sla mijn hand voor mijn mond en kijk naar Dean voor zijn reactie.
“Tom?”� Ik knik mijn hoofd.
“Tom, eigendom van David, Tom?”� Ik knik nogmaals. Dean trapt tegen het bureau aan een schreeuwt een vloek uit.
“Verdomme Buick! David is mijn vijand, mijn enemy. Hij wil jou hebben! Het zou me niks verbazen als hij Tom zover heeft gekregen om een relatie met je te starten, zodat je vanzelf wel overstag zou gaan.”� Ik kijk Dean nu kwaad aan.
“Je hebt het over mijn Tommy, Dean. Mijn. Is liefde zo moeilijk te snappen voor jou? Dat jij getrouwd bent met je baan, kan ik ook niets aan doen. Maar Dean, Ik houd van Tom en Tom van mij. Weet je nog, dat liefdesnummer dat ik laatst had geschreven? Dat was voor Tom verdomme. En nu ga jij mij vertellen dat Tom dit doet voor David? Laat me niet lachen.”�
“Buick, ik zeg dit voor jou bestwil, ik wil niet dat je gekwetst wordt! Hoelang is David al bezig met dit smerige plannetje?”�
“Ga zo door, Dean, en je bent inderdaad je diamant in die vervloekte kroon van je kwijt.”� Met die woorden storm ik het kantoor uit en ren ik het hele studiogebouw uit.
Zodra ik buiten ben, pak ik mijn telefoon erbij. Ik slik een snik weg en bel Tom.

Een halfuurtje later zit ik bij Tom en Bill in de hotelkamer. Ze zijn bezig met inpakken, vanavond gaan ze weer naar hun appartement toe.
“En ik zweer het je! Dean die zei dat je alleen maar met me ging, voor het belang van David!”� Ik ben nog steeds gefrustreerd, maar minder dan net.
“Ik had gewoon mijn mond moeten houden tegen Dean. Maar, ik bleef maar aan gister denken en ik kreeg het gewoon niet uit mijn kop! Ik kan er niets aan doen, het spijt me zo, Tommy.”�
“Het geeft niet, liefje.”� Tom loopt naar me toe en drukt heel zachtjes en teder zijn lippen even op de mijne. Ik glimlach breed.
“Waarom houden jullie het dan nog geheim?”� Bill gooit de vraag er achteloos doorheen.
“Mijn schuld.”� Ik steek mijn hand in de lucht.
“Buick wilt niet de hele tijd in de media staan met haar liefdesperikelen. Daarom wilt ze het geheim houden, want ze wilt zonder dat er allemaal foto’s in de bladen staan van me kunnen genieten. En de fans. Onze fans en de fans van Buick mogen elkaar niet zo en we willen niet dat ze denken dat hun idolen een grote fout begaan.”�
“Aha, ik snap het.”� Tom schudt zijn hoofd.
“Dat betwijfel ik soms, Bill. Dat betwijfel ik soms.”�

Reacties: