Hoofdcategorieën
Home » Fall Out Boy » The Solution / one-shot. » The Solution.
The Solution / one-shot.
The Solution.
Bestaat er wel een oplossing voor al je problemen? Iniedergeval niet voor mijn problemen.
Ik geef een harde schop tegen de tafel en ga gefrusteerd zitten. ’Kom op man, bedenk nou een oplossing’ zeg ik tegen mezelf. Ik ijsbeer door de kamer en blijf hard denken. Het lijkt net als of de wereld me tegen wilt houden. Als of ik geen oplossing mag bedenken. Ik word er helemaal gek van! Ik loop naar de keuken en zet koffie. Ik krijg hoofdpijn van al dat denken en besluit even te gaan liggen. Met gesloten ogen denk ik nog even diep na. ‘Wat nou als.. nee, dat gaat niet werken.’ Ik blijf stil liggen en hoor een piep. Ik sta rustig op en loop naar de keuken. Ik pak de koffie en ga aan tafel zitten. De telefoon gaat en ik neem op. ‘Met Patrick.’ ‘Hey patrick, je spreekt met Pete.’
‘O, hoi.’
‘Zeg, je klinkt nogal gefrusteerd.’
‘Ja, wat denk je zelf? Met al deze problemen kan ik niet meer helder denken.’ Vertel ik.
‘Rustig, je bedenkt wel iets. Zoals altijd.’ Zegt Pete. Zoals altijd, ik haat die zin. Alsof ik hier de enige ben met hersenen. ‘Ben je er nog?’ vraagt Pete.
‘O, ja sorry.’ ‘Patrick, ik ga ophangen. Maar ik verwacht je in het café vanmiddag rond een uur.’
Zonder antwoord te kunnen geven hangt Pete al op. Zo te zien heb ik geen andere keus. Misschien zorgt het café wel voor een beetje afleiding, dan heb ik meer kans om een oplossing te bedenken. Als ik nog een slok van mijn koffie wil nemen is het koud. Ik giet de koffie weg en loop naar boven.
Op weg naar het café geniet ik van de frisse lucht. Misschien is het waar wat ze zeggen en zorgt frisse lucht echt voor helder denken. We zullen zien. Meestal als Pete wil dat ik naar het café kom heeft hij goed nieuws. Maar het zal me niet verbazen als het deze keer slecht nieuws is. Sluit goed aan bij de rest van mijn dag. Door het denken reed ik voorbij een auto mat voorang. ‘He kijk is uit je doppen!’
Schreeuwt hij. Ik steek mijn middelvinger op en rij rustig verder. Ik ben een best aardig persoon maar als je me irriteert kun je mijn middelvinger verwachten. Of natuurlijk een klap in je gezicht, maar zo sterk ben ik nou ook weer niet. Eigenlijk ben ik helemaal niet zo’n vechter. Volgensmij is het nu wel duidelijk. Eenmaal aangekomen bij het café zie ik Pete met Andy en Joe zitten. Fijn, ik was iniedergeval niet de eerste. Ik loop naar de tafel en schuif aan. ‘Zo, waarvoor moest ik komen?’ vraag ik direct aan Pete. ‘We hebben slecht nieuws.’ Reageert Andy. Mijn gezicht trekt wit en ik was bang voor het nieuws. ‘Kom op Andy, plaag hem niet zo.’ Zegt Joe opeens. ‘Oke oke, sorry patrick het was een grapje. Er is goed nieuws.’ Wat een opluchting denk ik bij mezelf. ‘Nou wat is het nou?’ vraag ik nieuwsgierig. ‘We nemen in iedergeval een pauze aangezien je nogal wat problemen hebt.’ Zegt Pete. ‘Oke, maar wat gebeurt er daarna?’ vraag ik. ‘Waarschijnlijk gaan we dan beginnen met een album.’ Zegt Joe blij. ‘Dat is geweldig nieuws, maar hoelang duurt die pauze?’ ‘Jij stelt wel veel vragen, maak je geen zorgen. We zien nog wel hoe lang het duurt.’
Ik ijsbeer weer door de woonkamer. Nu met twee vragen in mijn hoofd. Kan dit het einde zijn van de band? En kan ik nou een godverdomme oplossing bedenken?! Dit was niet gezond meer. Ik heb het gevoel dat mijn hersenen ieder moment exploderen. Ik, Patrick Stump van 25 jaar kan geen oplossing bedenken.
Reacties:
Bad boy patrick ;p