FanFic.nl

Don't cry my girl. (Tokiohotel)

Deal.

Nadat mijn vader klaar is met eten, ruim ik het bord op en loop ik terug naar boven. 'Amy!' roept hij als ik net achter mijn bureau zit om verder te gaan met mijn huiswerk. Ik zucht zacht en sta weer op. Ik loop naar beneden en mijn vader zit nog steeds in de woonkamer. Als ik de deur open doe draait hij zich woedend om. 'Ruim dit op en ga de keuken schoonmaken. Morgen moet er lekker en goed eten klaar staan om 6 uur en daar ga jij voor zorgen. Er komen klanten eten van me en dat zijn belangrijke klanten.' Ik pak het bord op en wil er mee weg lopen. 'En morgen ga je niet naar school! Ik meld je wel ziek. Je moet alles schoon maken en het huis moet spik en span zijn voor 6 uur.' Ik knik even en zucht zacht. Een normaal iemand zou het niet er vinden om niet naar school te moeten, maar voor mij is school de plek waar ik zonder mijn stiefvader kan zijn.
Ik slik even. Een hele dag met mijn stiefvader thuis zitten. Langzaam loop ik naar de keuken. Ik zet het bord en het bestek in de vaatwasser en zet die aan. Al snel hoor ik de machine draaien wat een zacht brommend geluid veroorzaakt. Ik zucht zacht. En dan nu op naar de keuken om die schoon te maken.
Ik loop naar de kast waar van alles in staat om mee schoon te maken. Ik pak een emmer, een dweil en nog wat andere spullen. De emmer vul ik met water en met zeepsop. Niet veel later ben ik bezig met de keuken schoon maken.

Bill!

'Moeten we echt mee?' kreun ik zacht. Tom kreunt met me mee. Beide hebben we geen zin. 'Wat hebben wij daar nou te zoeken?' stemt hij bij me in. 'Jullie gaan gewoon mee en jullie gedragen je! Die man heeft een dochter, misschien dat jullie uit kunnen gaan met z`n drie. Desnoods vragen jullie of Georg en Gustav mee uit gaan.' Ik kreun zacht. Leuk, uitgaan met iemand die ik niet ken in een wijk die ik niet ken. Gezellig, niet dus. Ik snap niet waarom Tom en ik mee moeten. Gordon hoeft toch ook niet mee? 'Kunnen we niet bij Gordon blijven?' vraagt Tom. Onze moeder schudt streng haar hoofd. 'Hij moet werken.' zegt ze en pakt de krant als teken dat het vast staat. Wij moeten mee. Mokkend ga ik op de bank zitten. 'Ik wil niet mee.' mompel ik. Gordon glimlacht. 'Dan moet je maar gaan werken, dan heb je een goed excuus.' Grijnzend kijkt hij me aan. Muziek maken is voor mij meer mijn hobby. Het leuke is dat ik er ook nog geld mee verdien. Op het moment heeft de band een pauze van een paar maanden. Dat ik naar de studio moet kan ik dus niet gebruiken. Mijn blik staart hem verbaasd terug. 'Gemeen.' mompel ik en trek mijn knieën op. Ik wil mijn mond open doen om iets te zeggen, maar Gordon is me voor. 'Als je niks zegt krijg je geld om te winkelen.' Een glimlach verschijnt rond mijn gezicht en ik knik. 'Deal.' zeg ik en kijk naar de televisie..

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.