Hoofdcategorieën
Home » Overige » ~Tears of Blood~ » Proloog
~Tears of Blood~
Proloog
Ik tril over mijn hele lichaam. In de spiegel tegenover me zie ik mijn bleke ingevallen gezicht. Er zitten donkere kringen onder mijn ogen. Ik kijk nog eens goed. Ze zijn leeg. Je kan alleen maar angst en pijn aflezen in die ogen. Als ik wat make-up op zou doen en mijn haren zou borstelen zou het niet zo opvallen. Ieder ander mens zou denken dat ik een gewoon meisje van vijftien ben. Een gewoon meisje zonder problemen. Maar dat ben ik niet. Vanbinnen ben ik kapot. Ik slik. Een stem in mijn hoofd zegt: ''Zeg het nou hardop. Dan ben je het kwijt. Accepteer het nou eens.'' Maar de angst houdt me tegen. Het is alsof er een onzichtbare muur om me heen is gebouwd. Een onzichtbare muur waar niemand doorheen komt. Ik ben zo bang...Boos bal ik mijn vuist. Ik hef mijn hoofd op en kijk diep in mijn eigen ogen. Ik bijt op mijn lip. Tranen wellen op. Het liefst zou ik het meteen uit willen schreeuwen. Maar dat kan niet, bang dat de buren het horen. Snikkend zak ik in elkaar. Door mijn hoofd galmen de woorden die ik had willen zeggen:
Ik ben verkracht en het is allemaal míjn schuld.... mijn schuld, mijn schuld, mijn schuld
De woorden snijden diep in mijn hart terwijl ik daar nog uren blijf liggen.
Reacties:
Het klinkt goed
Je schrijft het op een soort van poëtische manier dat de lezer blijft boeien, maar als je langere stukken ooit gaat schrijven zal het je misschien opvallen dat dat een stuk minder makkelijk afgaat.