Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Overige » Kidnapped (forbidden love) » Hoofdstuk 3

Kidnapped (forbidden love)

19 maart 2011 - 22:37

401

0

193



Hoofdstuk 3

vrijdagavond

De Jongen loopt binnen met een bord eten. Vlug veeg ik mijn tranen weg, maar ik weet dat mijn betraande ogen mij verraden. Hij ziet het, dat weet ik zeker. Hij ziet dat ik heb gehuild maar hij zegt er niets van. ''Hier.'' zegt hij best vriendelijk, en hij zet het bord neer op de tafel. Ik zei maar niks. Mijn stem kan nu nogal raar klinken. ''Je kunt het maar beter snel opeten voordat het koud wordt.'' zegt hij. Ik knik kort als antwoord. De Jongen aarzelt even. Hij loopt naar de deur, maar ik hoor de deur nog niet dichtvallen. Een paar seconden staar ik nog naar buiten, dan draai ik me om. Hij staat er nog in de deuropening. Ik zie dat hij me bekijkt. Een warme tinteling gaat door me heen. Betrapt kijkt hij me aan en doet dan de deur op slot.

Het is altijd de jongen die me eten brengt. De Bolle en de Lange doen dat nooit. Volgens mij kookt hij ook... Stiekem moet ik wel lachen. Ik zie het al voor me dat hij in de keuken staat. Maar dan met vuile borden en troep om hem heen. En een asbak vol met peuken. Hij rookt. Ik kan het ruiken. Normaal vind ik het echt een rotlucht, maar bij hem kan ik het wel hebben. Het past wel een beetje bij hem. Het eten wat hij me net gaf is niet al te best maar dat had ik ook niet verwacht. Ik denk na terwijl ik eet. Hij is de enige die een beetje normaal tegen me doet. Mischien kan ik morgen wel een deken aan hem vragen? Hij heeft me de eerste dag ook boeken gegeven om te lezen. Niet dat ik er gebruik van heb gemaakt. Ik ben te gespannen om te lezen. Het zijn van die romantische saaie boeken. Het is bekend dat vrouwen die veel lezen, maar ik vind ze saai. Altijd dat liefdesgedoe... Ik zal maar doen alsof ik het leuk vind. Ik moet toch een beetje slijmen. Wat bereik ik ermee als ik in opstand kom? Ik kan ze beter te vriend houden. Tenslotte ben ik van hun afhankelijk. Vriendelijk zijn tegen de Jongen is niet zo moeilijk. Wat zou zijn echte naam zijn? Ik zie zijn ogen weer voor me. Koel en afstandelijk, maar wel aardig. Ze zijn grijs met een beetje beige erin. Aparte kleur.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.