FanFic.nl

Kidnapped (forbidden love)

Hoofdstuk 6

Ik heb toch maar één van die boeken geprobeerd. Ik wist niet wat ik anders moest doen. De hoofdpersoon in het boek heette David. Wat een toeval, dacht ik toen. Die naam was ik al eerder tegengekomen in een boek. Ik vond het toen gelijk een mooie naam. Toen besloot ik dat de Jongen voor mij David zou gaan heten. Ik was benieuwd wat hij ervan zou vinden. Nog steeds voelde ik me een beetje schuldig. Maar iets anders in me zei dat ik juist alle redenen had om toen boos te worden. Mischien is dat ook wel zo. Ik ben zo in de war. Ik mis thuis vreselijk, maar zo heel erg vind ik het hier niet, terwijl dat wel zou moeten! Ik weet dat ik nog van alles kan verwachten. Mijn hoofd weet dat, maar mijn hart niet. In mijn hart voel ik me ontspannen en verlang ik naar Davids volgende bezoek. In mijn hoofd weet ik dat hij een crimineel is en dat de Bolle en de Lange ook nog problemen op kunnen leveren. Ongelooflijk! Het regent buiten nog steeds. Ik kijk naar de stapel boeken. Er lag ook een schrift en een pen bij. Dat had David ook bij de boeken gelegd. David... Opeens krijg ik een ingeving. Ik pak het schriftje en de pen en schrijf op wat er op dat moment in mijn hoofd omgaat:

jij met je maanogen
koel en afstandelijk
gewikt en gewogen heb ik
helder en verstandelijk
maar mijn hart
wil niet luisteren
naar wat mijn hoofd zegt

Een paar uur later wanneer ik weer naar het gedicht kijk, voel ik me een idioot. Hoe mocht ik dit denken? Nee, hoe kón ik dit denken?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.