FanFic.nl

Teenage Wasteland [TC]

3.

‘Ik stink, ik plak van het zweet en ik ben doodop. My Rockstar Life by Tom Kaulitz, hoofdstuk zoveel,’ blaast Tom en schop zonder verdere commentaar zijn schoenen naar de andere kant van de kamer. Mijn oren fluiten nog steeds na van het optreden van daarnet. Deze keer heb ik me kunnen bedwingen, ik heb gelachen en gezwaaid tot op het einde, daarna ben ik doodkalm naar het toilet gewandeld, de deur op slot gedraaid en ben ingestort. Voor de tweede dag op rij kon ik de tranen niet inhouden tot ik in de veilige beschutting van de tourbus was, en ik begin te vrezen dat het zal gaan opvallen. Met veel moeite had ik na afloop mijn rode ogen gecamoufleerd en had de uitgelopen make-up verklaard door te zeggen dat ik aan de wastafel mijn gezicht wat te enthousiast had opgefrist.
‘Ik ga eerst douchen,’ zegt Tom en voor ik kan tegenspreken heeft hij de badkamerdeur al dichtgeklapt. Twee minuten later hoor ik de waterstraal neerkletteren en ik vervloek mezelf omdat ik achter mijn gesloten ogen steeds weer het naakte lijf van mijn tweelingbroer zie.
Met een klap laat ik me op het bed vallen. In gedachten sta ik nu bij hem onder het warme water. Ik zie elke druppel haarscherp over zijn huid rollen, ik kan me zijn geur inbeelden, ik voel hem onder mijn vingers op een manier die zo fout en toch zo goed aanvoelt dat ik een krop in mijn keel krijg. Omdat het onmogelijk is, en altijd zal zijn. Hij is mijn broer, mijn godverdomde tweelingbroer. Wat voor een ziek stuk freakshow ben ik eigenlijk? Ik krijg hem niet uit mijn hoofd, hoe hard ik ook probeer.
De deur zwaait weer open en ik kijk geschrokken op. Ik heb niet eens gehoord dat de kraan niet meer liep. Tom heeft een witte hotelhanddoek om zijn middel gebonden en ik weet dat hij er niets onder aanheeft. Ik slik die gedachte weg en knijp mijn ogen weer dicht, om zijn natte schouders en rug niet te zien, en de hypnotiserende dansende dreadlocks waar nog water uitdrupt.
‘Niet in slaap vallen, Bill! Ik wil je echt niet naast me in bed hebben als je nog helemaal vol concertzweet hangt. Vooruit, de douche in!’ Ik grom iets terug en slenter naar de badkamer. Loom stroop ik de kleren van mijn lijf en draai de douchekraan open. Ontschminken, met meer zorg dan anders. Een elastiekje van Tom ligt vergeten op de rand van de wastafel. Ik bind het in mijn haar en draai voorzichtig de piercing uit mijn wenkbrauw. In het gedimde licht van de badkamer lijkt het net of mijn broertje mij aanstaart in plaats van mijn spiegelbeeld. Langzaam reik ik naar de spiegel, maak mezelf wijs dat het echt Tom is die daar staat, aan de andere kant, dat ik hem kan aanraken als ik het maar probeer…
Mijn vingers botsen tegen koud glas en mijn keel maakt een geluidje dat het midden houdt tussen een schreeuw en een snik. Er zal altijd een koude, ondoordringbare barrière tussen hem en mij staan. Die grens zal ik nooit kunnen oversteken. Ik stap in de cabine en douche me. IJskoud

Nog narillend van mijn koude douche schuif ik in mijn boxer onder de dekens. Aan de andere kant van het tweepersoonsbed ligt Tom al op zijn buik, zijn kussen in een wurggreep tegen zich aan geklemd.
‘Slaap ze,’ murmelt hij en ik fluister snel iets terug. Even raakt mijn been het zijne en hij maakt een sprongetje van schrik.
‘Bill, hou je ijsvoeten aan jouw kant van het bed!’ roept hij uit.
‘Oké, oké,’ mompel ik en trek mijn been terug.
‘Hoe kom jij trouwens aan zo’n koude voeten? Het is hier om te stikken op de kamer! En waarom lig jij zo te klappertanden?’ Ik geef geen antwoord en hij grijpt naar mijn arm.
‘Man, jij bent helemaal ijskoud! Je lijkt wel diepvriesvlees! Ben je ziek of zo?’
‘Geen warm water.’ Mijn rammelende tanden bijten elke klank van de leugen doormidden.
‘En jij hebt je zo gedoucht? Gek! Waarom wacht je dan niet even tot er weer warm water is?’ Hij geeft me een bezorgde por in mijn rug en ik haal mijn schouders op. ‘Idioot,’ grinnikt hij en slaat plots een warme arm om me heen.
‘Wat doe jij nu?’ piep ik verbaasd.
‘Jou ontdooien, wat dacht je?’ antwoordt hij en trekt mij wat dichter. Een onschuldig gebaar van twee broers. Maar voor mij is het een marteling en een droom tegelijk. Ik lig daar maar en probeer niet te bewegen, niet te ademen, niet te denken. Zijn warmte vloeit in mij over en mijn huid staat in brand.
‘Beter zo?’ vraagt hij in mijn oor.
‘Bedankt.’ fluister ik terug. Hij laat me nog steeds niet los en knijpt me plot in mijn ribben. Ik gil en rol me helemaal in elkaar. Tom grinnikt en ik duw als wraak mijn nog steeds bevroren voeten tegen de zijne.
‘Diepvriesdiva,’ plaagt hij en duwt me van zich af.
‘Groupieslet,’ vuur ik terug. Tom lacht en rolt weer op zijn eigen helft van het bed, grijpt zijn kussen beet en sluit zijn ogen. Ik volg zijn voorbeeld.
‘Slaapwel, diva.’
‘Slaapwel, slet.’ Zelfs die stomme bijnamen hebben tegenwoordig een andere bijklank. Ik wil hem zo graag iets anders mogen noemen. Met tranen in mijn keel luister ik naar zijn ademhaling die dieper en trager wordt, tot hij uiteindelijk zacht begint te snurken. Ik voel nog steeds zijn warmte in mijn lijf.
Met opeengeklemde kaken van schuldgevoel en verdriet schuif ik mijn hand onder het laken naar mijn boxer. Mijn vingers glippen in de stof en strelen over de harde bobbel, veroorzaakt door die slapende jongen naast me. Ik snik terwijl ik mijn hand steeds sneller beweeg en gil zonder geluid wanneer ik klaarkom.
Trillend veeg ik mijn hand droog aan een hoek van het dekbed en schuif voorzichtig wat verder weg van de natte plek op de matras. Een stille getuige van mijn onmogelijke verlangen.
Met de rug van mijn hand wis ik het mengsel van tranen en zweet uit mijn gezicht. Aan de buitenkant is er geen spoortje kou meer te bespeuren, maar mijn binnenste voelt nog steeds als ijs. Ik moet me bedwingen om me niet op mijn andere zij te draaien, anders lig ik waarschijnlijk een hele nacht naar hem te staren. Met mijn dichtvallende ogen op de muur gericht, fluister ik ‘Ik hou van je, Tommi.’

Reacties: