FanFic.nl

Shadow (Finished)

Part 3

Ik galopeerde weg en liet Shadow kiezen naar waar we gingen. Na een paar minuten zag ik de boerderij van Mira en daar aangekomen, in stap, zag ik ook Mira staan in de stal. Ik stijgde af en gaf Shadow een knuffel. Mira hielp me met afzadelen en borstelde het zweet er af en we gaven haar uiteindelijk een warm deken vers hooi en genoeg drinkwater voor de nacht, ook Beatel kreeg een deken en vers water. Terwijl vertelde ik over max en ze vroeg of we morgen, met max erbij, een buitenrit konden doen. Ik stuurde een sms naar Max en kreeg direct antwoort dat hij ons om twaalf uur komt halen en dat we niet moesten middageten. Toen gingen we slapen, dromend over morgen vielen we uiteindelijk rond half twaalf in slaap. De volgende morgen werden we wakker rond tien uur, we gingen eten en ons klaarmaken dat duurde ongeveer een halfuur dus toen was het half elf. Rond twaalf uur zou Max ons komen halen dus hadden we nog tijd genoeg om nog even naar de tv te kijken, er was juist een jumping wedstrijd bezig en daar bleven we even naar kijken. Rond half twaalf besloten we om de paarden te gaan poetsen zodat ze rond 12 uur opgezadelt buiten stonden waar Max rustig aan kwam draven. “Zijn jullie klaar?”�, vroeg hij vriendelijk, Ja dat waren we, we steegde op en zwaaide nog even naar de ouders van Mira, daarna gingen we er met een rustige stap ervandoor. Terwijl we rustig aan het stappen waren stelde Mira zich voor, en ook Max stelde zichzelf voor. In het bos was het lekker fris, het was juist niet te koud, maar ook niet te warm de perfecte temperatuur voor een bosrit. Na een halfuur bereikte we een mooie open plek in het bos met zicht op het zilvermeer. Het zilvermeer is altijd al een bijzonder meer geweest voor mij, ik weet niet waarom maar het heeft iets speciaal. “Eey, slaapkop, je bent toch niet moe zeker? Zei max lachend. “Nee tuurlijk niet, zo’n leuke tocht en nu al moe zijn, nee das niks voor mij.”�, “ik vindt het leuk dat jij het leuk vindt, maar welk broodje moet je hebben met kaas of met hesp?”�, “doe maar hesp”� zeg ik vlug. Mira nam ook ham en Max nam kaas. We dronken cola en genoten nog even van het prachtige uitzicht. Toen we alles hadden opgeruimt, stapte we terug op onze trouwe viervoeters en gingen over in een rustige draf tot we opeens op een heel groot grasveld stopte. “Hier kunnen we een wedstijde houden, in het grasveld zitten geen keulen en White en ik komen hier bijna elke dag”�, Mira en ik stemde in en Max zei dat de grote boom helemaal aan de andere kant van het veld, de eindstreep was. We zette ons alle drie klaar aan de denkbeeldige startlijn en tellde af. “Drie, Twee, Eén,… Start!”� Shadow ging er als een speer vandoor en liet de andere ver achter zich. Als we de boom naderde ging ze in een rustige galop en toen we over de eindlijn gingen ging ze in stap. We stapte een beetje rond tot de andere arriveerde. Max kwam aangedraven en geloofde zijn ogen niet. “OMG, Shadow ging bijna 50km/h en ze is niet eens moe! Hoe doe je dat?”� zei hij opgewonden. “Ik weet het niet”�, zei ik lachend. Maar diep in mij juichde ik van geluk. Mira kwam een paar minuten later ook aangestapt en kon haar ogen niet geloven. “Alic, ik ben derde en Beatle is bijna dood van de inspanning en jij bent eerste en Shadow zweet niet eens!”� zei ze. “Je moet meedoen aan die wedstrijd volgende week, als je zo rijdt win je met een flinke voorsprong!”� zei Max toen er een kleine stilte viel, “Ik weet niet of ik daar wel geschikt voor ben, ik ben nog niet een hele goede ruiter en ik heb geen brevet”�, zei ik een beetje verlegen. Max stelde me meteen gerust dat je voor deze wedstrijd geen brevet moet hebben en dat het gratis is. “Alic, ik weet zeker dat je het kunt, ik weet het gewoon zeker”� Zei hij bemoedigend. Ik zei dat ik er nog over ging nadenken en zette Shadow in draf voor onze tocht verder te zetten. De bosrit was heerlijk, maar aan alle mooie liedjes komt een einde en ook aan deze bosrit. Toen we ongeveer tegen 4uur op de boerderij van Mira aankwamen. Zwaaide we Max gedag en gingen we de paarden borstelen. “Zou je durven springen met haar”� vroeg Mira toen er een lange stilte viel...

Reacties: