FanFic.nl

Shadow (Finished)

Part 4

“We zouden het kunnen proberen, na het eten”�, zei ik na een poosje. Het eten was als altijd erg lekker en na het afwassen was het nog heel licht buiten. Dus gingen we Shadow klaar maken voor onze eerste echte sprong. “Ben je er klaar voor?”� zei Mira nadat ze een kleine sprong had klaargezet. “Ja,”� riep ik zelfzeker en zette Shadow in galop.”�Voordat je springt…”�meer kon ik niet meer horen. Shadow liep zelfzeker naar de hindernis en sprong erover alsof het niets was. Het was gelukt Shadow kon springen! Het was alsof ze het al jaren deed. Ik kan niet beschrijven wat voor een gevoel dat het me gaf, toen Shadow zonder moeite over de hindernis sprong, ik dacht dat ze ging weigeren of nog erger ging bokken, maar ze had er plezier in en sprong erover of dat het het liefste was wat ze deed. Ik gaf haar een klopje op haar schouder en ging voltes rijden, terwijl Mira de hindernis serieus aan het verhogen was. “Alic, je moet nog iets meer naar voren leunen, als je springt.”� Zei Mira bemoedingend. Ik knikte even naar haar dat betekende dat ik het zal proberen, ik had er nu ook meer vertrouwen in, omdat ik nu wist dat ze het graag doet. Terwijl Mira naar de kant stapte maakte ik mijn derde volte af en ging ik recht naar de hindernis, ik gaf extra benen en buigde zover naar voren dat ik kon, en ja hoor, opnieuw sprong Shadow met nog een beetje afstand over. “Allemachtig, zelfs Beatle kan zo hoog niet srpingen, hoe doet ze dat toch?”� riep Mira vanuit de kant. “Ik weet het niet, maar ik wil nog één keer proberen, maak de sprong nog hoger met 2 of 3 balken.”� Antwoorde ik zelfzeker. Mira gehoorzaamde, maar ik zag dat ze niet zeker was of Shadow zo hoog kon springen,maar ik vertrouwde Shadow en ik wist dat ze het kon. Ik stopte met de volte en ging alweer recht op de hindernis af, Shadow had enkel oog voor de hindernis en ging steeds harder lopen, hoe dichter we bij de hindernis kwamen, hoe trotser ik werd en toen kwam de sprong, ik nam mijn springzit opnieuw aan en buigde zover naar voren dat ik kon. Shadow zette af en sprong, ik zag de balken onder mij zweven, het was net of ik vloog… Shadow kwam neer en ging daarna in stap. Ik kan echt niet beschrijven hoe ik me op dat moment voelde, ik was in de eerste plaats zo trots op Shadow,maar ik was ook heel trots op mezelf. “Ik, Ik, IK heb een wereldrecord verbroken”� riep ik zo luid ik kon, het was het enige dat ik kon zeggen op dat moment, zo verbaasd was ik. Ik stapte met Shadow uit aan de lange tuigel en ging daarna naar de stal waar ik afsteeg en ik begon voor de derde keer die dag Shadow te borstelen, ze was prachtig toen ik haar in de stal zette,daarna rende ik zo hard ik kon naar Mira, ze stond daar nog steeds met open mond aan de kant van de buitenbak. “Niet te geloven, dat ze erover sprong, ik heb het allemaal gefilmd en ik kan het nog steeds niet geloven. Ik knufelde Mira zo hard als ik kon. “Laten we naar binnen gaan om het aan mama te laten zien”� zei Mira na een poosje. Maar hoe denise reageerde hadden we niet verwacht. “Meisjes, jullie weten toch dat het supergevaarlijk was!”�riep ze ongerust. “Ik stel voor dat jullie niet meer dan 1m 50cm springen, het is gewoon te gevaarlijk om over 2m te springen!”� zei ze met een stem die geen tegenspraak dulde. “Oke, maar nu weten we dat ze het kunnen en Alic kan beroemt worden, ze kan aan wedstrijden meedoen en rijk worden.”� Zei Mira trots. “Daarvoor is ze nog veel te jong,Mira en misschien wilt alic helemaal niet beroemt worden, geloof mij maar beroemt zijn is niet zo tof als het lijkt, maar ga nu maar de tafel dekken”� zei ze weer lief. Als de tafel gedekt is keken we nog een beetje tv tot de vader van Mira thuis kwam, hij had een zware werkdag achter de rug en zag er vermoeid uit, hij groete mij en gaf Mira een zoen op haar voorhoofd. “Komen eten, meisjes.”� Zei hij vriendlijk, maar er klopte iets niet, normaal is hij nooit zo uitgeput van een werkdag en normaal werkte hij ook niet op zondagen er klopte iets niet en ook Mira voelde de spanning en toen ze klaar was met eten raapte ze haar moed bij elkaar en liet de video van Shadow en mij zien om hem een beetje op te vrolijken, haar vader was een kampioen in jumping en spoorde mij altijd aan om te springen,omdat hij dacht dat ik daar echt talent voor had. “Wat een fantaschische sprong, Alic, maar in het vervolg spring je noot meer zo hoog zonder een toezichter, ik wil niet dat je gewond graakt.”� Hij probeerde enthousiast te rageren op mijn sprong, maar ik wist dat hem iets dwars zat, een zeer groot probleem wat hij niet alleen kon oplossen...

Reacties: