FanFic.nl

Save your kisses for me..!x [TC]

Part 30

‘Tom, Tom!?’, ik schrik op uit mijn gedachte en kijk Bill verward aan. ‘je was aan het dromen.’, lacht hij, ik knik, dan glijd mijn blik op de klok, fuck! Ik spring recht als ik zie dat het al vijf na zes is. ‘hé wat is er?’, vraagt Bill geschrokken. ‘ik had om zes uur afgesproken met Jonas, ik ben te laat!’, zeg ik. Bill kijkt naar de klok. ‘Jonas he?’, en hij kijkt me doordringt aan. ‘Bill, hij moest me gewoon iets vertellen.’, zeg ik en geef hem een zoen, hij knikt en staat op. Samen gaan we de trap af en Bill laat me buiten. Onderweg naar het park trilt mijn gsm.



Ik zucht en stuur terug dat ik onderweg ben. Bij het park aangekomen ga ik snel naar de afgesproken plek, ik zie Jonas al staan maar hij is er alleen? Normaal is zo’n bijeenkomst toch met de hele hoop? Ik klop op zijn schouder en verschrikt draait hij om. ‘je hoeft niet zo te verschieten hoor.’, lach ik, hij forceert een glimlach en zet zich op het bankje dat er staat. Ik zet me naast hem en staar naar het meer. Er valt een onaangename stilte tussen ons. ‘wat is er nou?’, vraag ik aan Jonas en richt mijn blik dan op hem. ‘ik wou je iets vragen, nou eigenlijk zeggen ach ja maakt niet uit.’, ‘oké, zeg maar..’, ‘ik, ik denk dat ik, neen ik heb gewoon het gevoel dat iedereen van de groep verandert, weet je wel, jij gaat met Bill om en begint een relatie met hem, je karakter verandert, ten opzichte van ons dan wel negatief. Mathijs, hij, ach hij is gewoon nog steeds zichzelf en de rest begint zich ook afstandelijker te gedragen en gaan met andere, niet zo’n populaire mensen, om.’, hij staart voor zich uit. ‘en jij? Wat is er dan aan jou verandert?’, hij zucht, ‘ik ben verliefd.’, ‘zo erg is dat toch niet?’, ‘neen Tom je snapt het niet, ik ben hopeloos verliefd en dan nog op iemand waar ik nooit zo bij kan geraken.’, ik kijk hem raar aan. ‘hoe bedoel je dat nou weer?’, ‘ik, Tom, wordt niet meteen boos op me en ga me please ook niet haten maar ik, ik denk dat ik verliefd ben op…jou.’, dat laatste zegt hij zo stil dat ik moet nadenken of ik het wel goed heb verstaan. ‘wow, Jonas, ik euhm, ik weet effe niet wat te zeggen, ik bedoel, je bent een toffe knul enz. maar ik heb Bill en ik denk niet dat ik nou ja met jou ook dí­e band wil hebben snap je?’, hij knikt;’ja ik begrijp het.’, ik glimlach. ‘nog steeds vrienden?’, vraag ik hem dan;’de beste!’, antwoordt hij. We praten nog wat en laten het gesprek van eerder bij het meertje achterwegen. ‘Dude, ik moet naar huis weet je wel.’, zeg ik dan. Oké ik moet niet naar huis, maar naar Bill, maar dat zeg ik niet, niet nu. Jonas knikt. ‘ik loop wel nog een stukje mee dan.’, ik knik en we staan op en gaan richting mijn huis. De straat voor de mijne moet hij rechtsaf ik zwaai hem nog na en loop door, na een paar stappen ga ik terug en loop zo richting Bill, ik weet het, ik ben gemeen maar ik wil het hem gewoon niet zeggen dat ik hem achterlaat zeg maar voor Bill. bij Bill thuis aangekomen bel ik aan. Simone, Bill zijn moeder dus, doet open. ‘heey Tom, Bill zit tv te kijken hoor.’, lacht ze, ik knik en volg haar naar binnen. Bill zit zeer geïnteresseerd naar tv te staren. Hij heeft nog niet eens gemerkt dat ik naast hem ben gaan zitten. ‘Bill, moet jij ook iets drinken?’, vraagt Simone dan. Bill kijkt op en knikt, dan merkt hij dat er iemand naast hem zit of zo want hij kijkt plots mijn kant op. ‘Tommy!’, gilt hij vrolijk. Die jongen zit echt vol energie. ‘Hoi Bill, was de film interessant?’, hij kijkt me aan met een opgetrokken wenkbrauw. ‘hoe lang zit jij hier al?’, ‘al lang genoeg om te weten dat jij het een interessante film vond.’, hij knikt, ‘ja hij was interessant maar nu plots niet meer.’, lacht hij.

Reacties: