FanFic.nl

The wager [7-shot]

1

Tom Kaulitz
“Ah, Tom!”�laat me los!”�roept ze, gierend van het lachen, waarop ik mijn armen strakker om haar middel trek.
Een grijns speelt om mijn lippen als ik mijn vingers over haar huid laat trippelen. Ze reageert met een vreemde kronkel en nog een gil, terwijl haar voeten om zich heen dansen. Een misvormde giechel ontsnapt aan haar lippen, en ze duwt een vuist in mijn maag.
Ik kreun. “Jezus, Moon…”�
Snel maakt ze van de situatie gebruik door zich in mijn armen om te draaien en haar handen in mijn zij te porren. De rollen draaien zich om, en ik barst uit in een ongecontroleerde lachbui. Na een tijdje vallen we dan eindelijk neer, naast elkaar op de sofa. Hijgen vermengt zich met grijnzen, en blinkende groene ogen.
“Wil je iets drinken?”�vraag ik, ietwat vermoeid geraakt door de stoeipartij. Ze knikt grijnzend, en ik loop naar de keuken. Ik schenk wat cola in en staar peinzend naar de rode striemen op mijn onderarm, waar Mo zo-even haar handen om had geklemd.
Het is niet leuk om te moeten toe geven, maar ze kan met mij wedijveren als het gaat om kracht.
Ik blaas mijn adem uit, een tikje chagrijnig, maar het feit dat Mo nog altijd in de kamer zit doet me meteen weer glimlachen. Mo is nu al jaren mijn beste vriendin, al sinds de basisschool. Het klikte meteen, misschien had dat ook wel te maken gehad met het feit dat ze zoveel als een jongen was. En nu nog steeds, one of the guys.
Ik glimlach terwijl ik naar haar terugloop. Ze zit wijdbeens op de sofa, skatermuts nonchalant op haar hoofd, baggybroek, oversized vest en afgetrapte All-Stars. Een glimlach wordt me toegeworpen en ik laat me naast haar neervallen. Een tongpiercing glinstert in haar mond, haar groene ogen kijken me grijnzend aan. Ze buigt zich voorover om haar glas te pakken. Bij ieder ander meisje zou ik naar haar lichaam hebben gestaard, hebben gekeken of ze sexy was, maar niet bij Mo. Mo is anders, Mo is een meisje zonder vrouwelijk over te komen…
Ik schrik op als ik een klap hoor van glas hout: ze heeft haar glas met een klap neergezet en zit nu onderuit gezakt op de sofa, wijdbeens zoals ik zou doen. Een boer ontsnapt aan haar lippen, en ze kijkt me guitig aan, één opgetrokken wenkbrauw.
Ik grijns breed, ongelovig. “Mo!”�breng ik uit, en ze grinnikt kort.
“Zo één doe je mij niet na, hoor!”�verdedigt ze zich, en ik rol met mijn ogen. Het ontlokt een glimlach aan haar lippen. Precies zoals ik haar zie, de eeuwig lachende Mo…
Plotseling horen we roffelende voetstappen op de trap. De deur wordt met veel geweld opengegooid, Bill komt binnen, zijn haar een slordig hoopje zwart en zijn make-up bibberig onder zijn ogen gesmeerd. Zijn ogen glijden vluchtig langs Mo, blikken afkeurend op het oversized vest dat ze draagt en het T-shirt eronder, met felle kleuren beschilderd.
“Irina komt zo!”�deelt hij mee, en ik grijns breed.
Irina is zijn vriendin, sinds een paar weken. Mo heeft haar nog nooit gezien, maar een betere tegenpool van haar is er niet te vinden. Irina is sexy, maar geen bitch, geen barbie.Ze is one-of-a-kind, maar ze interesseert me geen moer. Met Mo is er veel meer lol te beleven.
Die laatste kijkt me bevreemd aan.
“Irina?”� Ik grinnik licht.
“Bills nieuwe liefje.”� Ze trekt haar wenkbrauwen op en grijnst dan breed.
“Is ze aardig?”� Ik bijt op mijn lippiercing, probeer een glimlach binnen te houden.
“Doet er niet toe.”�meen ik uiteindelijk, en ze kijkt me bevreemd aan. “Ga je mee naar boven, of heb je meer zin om te gaan skaten?”� Ze haalt haar schouders op.
“Ik voel me een beetje te lui om te skaten vandaag.”�glimlacht ze, en ik knik.
“Dan gaan we naar boven.”� Ik sta op van de sofa en Mo steekt haar armen naar me uit, wat betekent dat ze wil dat ik haar omhoog trek.
Ik rol kort met mijn ogen, en trek haar dan toch maar omhoog aan haar polsen. Ze schiet in de lach.
“Hoe geërgerd je ook kijkt, je helpt me telkens weer met opstaan.”� Ik glimlach.
“Ik heb ook gewoon een zwak voor jou.”� Ze tikt me plagerig tegen mijn achterhoofd. Ik duik weg en even later zijn we weer verwikkeld in een stoeipartij. Haar witblonde haren stuiven om me heen, en ik proest als ik voel hoe ze aan mijn lippen blijven plakken.
“Gatver Tom, nu zit er spuug in mijn haar!”�roept ze uit, en ik grijns trots.
“Tom, kan je ophouden?”�klinkt het dan plots. Bill kijkt ons bezorgd aan en strijkt de plooien in zijn T-shirt glad.
“Billa, relax!”�roep ik geërgerd uit. “Het is Irina maar, niet de koningin!”�
Mo schiet in de lach, en Bill laat ook een voorzichtig glimlachje zien. Dan schalmt de bel door het huis, en rent hij hyperactief naar de voordeur. Ik hoor vrolijk lachende stemmen, een kus die wordt uitgewisseld, en ik zie Mo met haar ogen rollen. Ik probeer niet te hard te lachen maar het lukt niet echt.
Irina komt de kamer binnen en kijkt verbaasd naar Mo.
“Is dat je vriendin, Tom?”�vraagt ze. Ik schud grijnzend mijn hoofd.
“Nee, dat is Mo.”� Irina trekt haar wenkbrauwen op, niet-begrijpend.
“Monica is een vriendin van Tom.”�legt Bill uit, een glimlach om zijn lippen.
“Ik heet Mo. Bill!”�roept het blondharige meisje naast me uit. Ze laat haar ogen langs Irina gaan, registreert haar keurig gekapte, zwarte haar, haar skinny jeans met pumps en rode T-shirt. Haar bovenlip krult afkeurend op, en ik probeer een glimlach te verbergen.
“Zullen wij dan maar naar boven gaan?”�stel ik voor, terwijl ik haar omhoog trek. Ze knikt en neemt Irina nog een laatste keer op, die ongemakkelijk aan de zoom van haar T-shirt trekt.
k glimlach verontschuldigend en duw Mo voor me uit. Ik ken haar afkeuring voor meisjes-meisjes, die de mode volgen en er altijd perfect verzorgd uitzien.
“Tom, ik kan heel best zelf lopen!”�gromt ze als ik haar de trap op probeer te duwen. Ik grinnik.
“Toe maar dan.”�geef ik toe, terwijl ik haar loslaat.
Meteen stuift ze de trap op. Hoofdschuddend kijk ik haar na en loop dan zelf de trap op, Irina en Bill verder negerend. Mo loopt mijn kamer in en laat zich zoals gewoonlijk wijdbeens op mijn bed vallen. Haar ogen glijden langs posters van halfnaakte vrouwen en zien een Playboy exemplaar op de grond liggen. Ze grijnst, en blozend probeer ik het blad aan het zicht te onttrekken door het onder het bed te schoppen.
“Tomi toch, ik wist niet dat je je zó eenzaam voelde.”�kirt ze, en met een gezicht als een donderwolk plof ik naast haar neer. “Je weet wel dat ik het niet kwaad meen, hè?”�vraagt ze dan, en onwillekeurig moet ik glimlachen. Mo is lief, ze voelt zich eeuwig schuldig. Daarom lukt het haar nooit echt om iemand belachelijk te maken…
“Van jou kan ik alles hebben.”�grijns ik, en ze glimlacht terug. Plotseling worden we gestoord door gelach, en ik schrik op. Mo kijkt mokkend voor zicht uit.
“Irina is echt zoveel als jouw alter ego, hè?”� Ze haalt haar schouders op.
“Als zij er zo wil bijlopen…”� Ik schiet in de lach.
“De halve wereld wil er zo bijlopen!”�gier ik, maar Mo kijkt me chagrijnig aan.
“Ik niet, ik houd liever mijn eigen identiteit vast.”� Beschuldigend kijk ik haar aan, meteen klaar met lachen.
“Er is ook niets mis mee om dat te doen, hoe kan jij nou weten of het fout is als je het zelf nooit geprobeerd hebt?”�
Ze glimlacht, opgetrokken wenkbrauwen. “Neem je het nou opeens op voor dat soort sletjes?”� Ik kijk haar kwaad aan.
“Mo, je zou niet zo moeten praten.”� Ze kijkt me uitdagend aan.
“Leer me maar om het niet te doen.”� Ik knik, een plotselinge inval doet me grimmig lijken. “Als ik nou met jou zou wedden?”�
“Vertel, ik heb nog nooit een weddenschap verloren…”�glimlacht ze meteen.
“Dan wed ik dat jij, op vrijdagavond als we naar de club gaan, geen jongen kan versieren door je te gedragen als zo iemand. Ik denk dat je je zelfs niet normaal kan gedragen als zo iemand.”� Ze lacht schamper.
“Dus ik heb tot vrijdag de tijd om me zo te gaan gedragen?”� Ik knik standvastig, en ze steek haar hand uit.
“Goed dan. Bij deze.”�

Reacties: