FanFic.nl

Scream (till you feel it) [Afgelopen]

22.

Na een paar weken lieten Georg en Gustav Bill alleen. Ze vonden dat hij het nu wel zelf kon. Bill zelf was blij dat ze vertrokken want Georg maakte zoveel rommel en Gustav had altijd een ochtendhumeur. In die paar weken was Bill nog altijd niet op Tom zijn kamer geweest. Hij durfde en wilde niet, maar nu had hij een idee. Hij zat op de plankenvloer voor de deur en schreef een briefje en stak dat onder de deur door. Bill glimlachte en stond op om te ontbijten. Hij maakte een zachtgekookt eitje klaar en zette het zout en wat stukjes brood klaar. Terwijl het eitje kookte deed hij de afwas en keek uit het raam. Het was duidelijk dat de zomer was begonnen. Mensen in zomerkledij liepen voorbij. Bill zelf liep nog rond in een skinny jeans en een vest. Hij had het niet warm. Bill schrok van het wekkertje van zijn eierkoker en nam het eitje eruit om het op te eten. Na zijn ontbijt ruimde hij af en nam zijn telefoon om David op te bellen. Na een halfuur bellen kwamen ze eindelijk op het onderwerp waar ze op wilde komen.
“Ik wil weer verder gaan met de band. Ik heb mezelf leren gitaar spelen en het is wel niet zo goed als Tom het deed, maar het kan er mee door.”�
“Dat kan geregeld worden Bill. Ik zal je laten weten wanneer de eerste repetitie weer is. Ik ben blij dat je weer op het juiste spoor bent, hou dat zo.”�
“Ja, natuurlijk,”� glimlachte hij.
Bill hing op en ging naar Tom zijn gitaren kamer. Het was een kamer die overbleef. Ze wisten niet goed wat ze er mee konden doen, dus hadden ze Tom zijn gitaren er maar gezet. Het waren er zó veel. Bill nam een akoestische en ging op de vloer zitten. Na een tijdje spelen kreeg hij het wel warm. Opeens viel de zomerhitte op hem.
Hij gooide zijn vest weg, maar besloot uiteindelijk toch om andere kleren aan te doen. De skinny jeans maakte plaats voor een kleurrijke short en zijn vest en shirt maakte plaats voor een zwarte tank top. Bill liet de gitaren voor wat ze waren en ging naar de woonkamer om daar muziek op te zetten. Hij nam pen en papier en ging op het balkonnetje zitten. Hij maakte daar eerst de tafel schoon en legde daar zijn schrijfspullen op. Hij begon te schrijven. Geen songtekst, maar een brief. Hij wist niet als hij wel bij de juiste persoon zou komen, maar hij kon het in ieder geval proberen. Toen het middag begon te worden werd het nog warmer. Bill ronde zijn brief af en ging weer naar binnen om te eten. Hij had wel geen honger, maar hij pushte zichzelf. Hij moest en zou iedere dag minstens 3 keer eten, behalve in het weekend, dan liet hij zichzelf uitslapen.

Bill maakte voor zichzelf een droge pasta. Het hoefde niet lang te koken, dus het was haalbaar. Hij flanste er allerlei pikante kruiden op en at het daarna op. Een herinnering kwam boven. Toen ze klein waren hadden hij en Tom eens hele pikante kruiden op hun vaders bord gedaan. Bill grinnikte bij de herinnering en at dan verder. Na het eten ruimde hij af en ging zijn schoenen zoeken. Toen hij zijn geliefde Vans had gevonden trok hij ze aan en merkte het kleine hartje aan de binnenkant van de rechterschoen op. Noa had die erop gezet. Bill glimlachte en stond op en nam de brief. Hij controleerde de postzegel en het adres en nam dan de huissleutels en zijn portemonnee. Hij had wel een ijsje verdient vond hij.
Met een glimlach liep Bill door de straten van Berlijn. Hij had geen zin om met zijn auto te gaan. Wandelen door de warme zon deed hem wel goed. Zijn huid was vreselijk wit, dus mocht hij wel eens wat bruinen vond hij. En de paparazzi kon hem niets schelen. Al snel kwam hij in het centrum terecht. Het was er vreselijk druk, maar dat deerde Bill niet. Hij was blij om nog eens onder de mensen te komen. Een grote rode postbus trok Bill zijn aandacht. Precies wat hij nodig had. Hij stak de brief erin en glimlachte blij.

Bill keek wat in de etalages van de winkels. Zo zonder Tom winkelen was toch niet zo leuk, niet dat die ooit graag mee ging winkelen, toch was het minder leuk. Bill ging een schoenenwinkel in. Hij zag een prachtig paar Vans staan en ging die meteen passen. Hij glimlachte en ging voor de spiegel staan. Ze stonden hem wel, vond hij. Hij trok zijn eigen Vans weer aan en ging het andere paar betalen. Met een tas kwam hij weer buiten. Nu een ijsje eten. Bill nam een hoorentje met een bol aardbei. In zijn hoofd vormde zich er allerlei getalletjes en hij wist uiteindelijk wel hoeveel calorieën erin zaten, maar hij negeerde het. 186. riep een stemmetje. 372. Riep het stemmetje toen hij een tweede lik nam. Bill grinnikte en sloot het stemmetje op, diep in zijn hoofd.

Na het ijsje stond Bill op en merkte een paar paparazzi op. Hij glimlachte en ging een kledingwinkel in. Hij trok zijn sjaal daar wat goed. De striemen zaten nog altijd in zijn hals. Bill kocht er een broeksriem en een T-shirt. Na de kledingwinkel ging hij naar een make-up zaak en kocht daar eyeliner, mascara, oogpotlood, foundation en crème. Hij ging wat uitproberen in zijn hals. Misschien kon hij het wat verbergen met make-up zodat hij niet altijd een sjaaltje hoefde te dragen want met dit weer is dat erg gay, dacht Bill. Toen hij ook dat weer had betaald liep hij weer op zijn gemak naar huis. Hij wist wel dat hij werd achtervolgd door paparazzi, maar dat deerde hem niet. Hij wist ook wel dat hij nog mager was, maar hij was genezen verklaard en dat was voor hem genoeg, als de rest het geloofde of niet interesseerde hem echt niet. Ergens was Bill wel blij toen hij weer op zijn appartementje was. Het straalde rust af en dat was precies wat hij nodig had. Hoewel Noa in zijn hoofd spookte. Hij wist niet hoe het met haar ging en dat maakte hem misselijk.

Reacties: