FanFic.nl

My life.

02. A small chance.

Mijn ogen zijn zwaar en staan half open. Ik stap uit mijn bed en loop naar de spiegel die ik het eerste kan vinden. Mhh, kan wel. Ik ga op een stoel zitten. Ja, het is zover, ik ga op een sollicitatie gesprek. Misschien wel de enige kans om van dit appartement af te komen. Maar ik ga eerst een pak halen. Je kan beter een goede eerste indruk maken. Ik loop naar `de woonkamer. Mijn appartement heeft ongeveer vier kamers. Een badkamer, slaapkamer, woonkamer met keuken eraan en een los klein kamertje waar spullen in kunnen staan. Ik ben erachter gekomen dat als je een tijdje hier woont dat je er wel aan went. Maar als je indruk wilt maken kun je beter ergens anders heen gaan. Ik stap in een kleine auto en rij naar een winkel aan de rand van de stad. Eenmaal uitgestapt komt er iemand op me afrennen. “TIM!”� Schreeuwt hij. Ik knipper even met mijn ogen maar zie dan dat het mijn vriend Joey is. “Hey, wat doe jij hier?”� Vraag ik.
“Dat wou ik net aan jou vragen.”�
“Oh, ik ga een pak halen.”� Ik wijs naar de winkel.
“Aha, iets belangrijks geplant?”�
“Ja zeker, ik ga solliciteren.”�
“Geweldig, succes. Maar ik ga weer, mijn auto worde over..”� Hij kijkt op zijn horloge “..2 minuten weggesleept.”�
“Rennen!”� Roep ik hem na als hij een sprintje neemt.
Ik loop de winkel binnen en kijk rond. “Kan ik u ergens mee helpen?”� Hoor ik een zachte vriendelijke stem zeggen. Ik draai me om en kijk in de ogen van een prachtige vrouw. “Eh.. Jahoor.”�
Ik glimlach. “Ik zoek een pak.”�
“Logisch, waarom zou je anders hier zijn.”� Zegt ze lachend.
“Inderdaad. Maar ik ga vanavond op een sollicitatie gesprek en ik wil natuurlijk een goede indruk maken.”� Vertel ik. Wauw, wat een vrouw. Ze was grappig, lief en zag er leuk uit. Waarom vraag ik haar niet gewoon meteen ten huwlijk? “Wat dacht je van deze?”� Ze pakt een zwart jasje met daarop een rooie stropdas en een wit hemd. “Geweldig.”� Zeg ik.
“Wil je ‘m passen?”� Ze wijst naar wat hokjes achterin de winkel.
Ik knik en loop erheen. Ik schuif de gordijn dicht en ga zitten. Nooit gedacht dat mij dit ooit zou overkomen. Ik doe het pak aan en bekijk mezelf in de lange spiegel in het pashokje. Ik wil niet eigendunk doen, maar ik zie er goed uit. Met een glimlach stap ik het pashokje uit. Mijn glimlach trekt weg, ik sta voor het meisje en haar vriendje die elkaar bijna inslikken. Ik had het kunnen verwachten, het was ook te mooi om waard te zijn.

Reacties: