FanFic.nl

Daddy, save my heart voor the one I love [Twincest not-related]

Hoofdstuk 8

Tom
]Mijn moeder was helemaal in extase toen ze de brief zag. Ze zei dat ik eindelijk volwassen zou worden als ik anderhalve week alleen weg zou zijn.
Maar nu zit ik boven en voel ik me vreselijk alleen. Mijn ouders zijn nu weg, Gordon werkt en mama doet boodschappen en ging daarna naar oma toe of zo.
Niemand belt of sms’t me om wat te gaan chillen, alleen die Shelley stalkt me op MSN. Van dat mens krijg ik echt de rillingen, op een dag zal ze me dood knuffelen.
Ik plof neer op mijn bed, waar ik mijn handen op mijn broek laat rusten, net boven mijn kruis. Ik kijk er even naar en snel wordt het toch aantrekkelijk.
Voorzichtig laat ik mijn hand trillend over mijn kruis gaan, het geeft me een goed gevoel en laat me rillen.
Ik wil het zo graag, maar het is zielig om het bij jezelf te doen. Ik zet de tv aan en druk op het knopje van de dvd-speler. Een blonde meid met een grote voorgevel verschijnt in beeld, ik grijns als een vies, oud mannetje. Het is fijn dat te zien, ooit zal ik zo’n meid aan de haak slaan en een groot avontuur beleven.
Zacht rits ik mijn broek open en trek hem een stukje omlaag, mijn hand verdwijnt in mijn boxer en streelt mijn steeds groter wordende erectie.
Ik sluit mijn ogen terwijl mijn mond enkele millimeters open staat. Kleine kreuntjes verlaten mijn mond en mijn boxer gaat gespannen staan. Het meisje op de tv kreunt hard en ik voel alles gewoon hier, ook al zijn mijn ogen gesloten.
Ik trek mijn broek omlaag zodat mijn benen vrij liggen. Mijn shirt haal ik een stuk omhoog en wrijf over mijn gespierde buik. Mijn lichaamstemperatuur stijgt en mijn benen beginnen te trillen als ik mijn erectie vast neem.
Ik maak langzame handbewegingen terwijl ik moeizamer begin te ademen.
Het voelt goed, té goed eigenlijk. Ik voel het voorvocht langs mijn vingers stromen en laat mijn vrije hand nog steeds trillend over mijn borstkas gaan.
Plots verschijnt er een beeld in mijn hoofd, de tv hoor ik niet meer, het is een beeld waarvan ik had gehoopt dat het weg was. Een jongen met zwart haar, dat zacht deint in de wind, kijkt me lachend aan. Hij zwaait en knipoogt een keer. Door zijn zwarte make-up glimmen zijn ogen, het is wonderlijk hoe iemand zo mooi kan zijn.
Mijn hand gaat sneller en mijn kreunen worden harder. Ik pak met mijn vrije hand mijn matras beet en knijp zo hard ik kan.
Godverdomme, Bill laat me komen.
Dit kan niet. Dit klopt voor geen kant. Ik verbeeld het me, in ieder geval dat hoop ik.
Schokkend kom ik klaar, tevreden glimlach ik terwijl ik onderuit zak.
Bill, ik vervloek je. Blijf weg, of ik vermoord je zodat je nooit meer terug kan komen.
Ik haal mijn hand uit mijn boxer en maak mijn hand schoon aan een handdoek die naast mijn bed ligt. Ik open mijn ogen en zie dat de dvd nog draait. Ik zet hem uit en draai me om. Ik wil niet blijven denken, ik moet hier wat aan doen. Het enige is, vertellen kan ik het niemand. Met die sneue Bill ga ik nooit praten, dat zou mijn reputatie kosten. Dat opgeven zou ik nooit. Ik leef heerlijk.
Met de achterkant van mijn hand veeg ik de laatste druppeltjes zweet van mijn voorhoofd.
Dit is beschamend, maar iedere jongen moet zichzelf eens een handje helpen. En meisjes moeten ook niet met hun ogen draaien, iedereen weet welke avontuurtjes die soms hebben.
Bij die gedachten moet ik weer glimlachen, ik ben af en toe gewoon een seksmaniak. Meisjes dit, meisjes zo. Meisjes hier in mijn bed, of gewoon waar we zijn. De raarste plek waar ik het ooit gedaan heb, was in een discotheek. We konden niet wachten en slopen naar verlaten en smerige wc’s. Het was vreemd, maar ik zal je zeggen. Het was wel fantastisch. Alleen het minpunt was, ik was de week daarna wel ziek. En niemand wist hoe het kwam, behalve ik.
Mijn moeder had het niet eens door, maar ze begon wel over haar eigen jeugdseksleven.
Dat was het engste moment in mijn hele leven. Voorlichting uit je moeders jeugd. Het moet toch niet gekker worden?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.