Hoofdcategorieën
Home » Harry Potter » Mythbusters » Deel 8
Mythbusters
Deel 8
‘Zo zijn ze meestal, echt ongelooflijk gezellig als ze beiden thuis zijn’ Zeg ik terwijl ik met m’n ogen draai.
‘Zijn ze op school ook zo?’
‘Nee, Yuki en ik zitten op een meisjesschool en Keanu op een jongensschool dus we zien elkaar niet op school’
‘Dan veronderstel ik dat er dus ook geen mooie jongen je hart al heeft gestolen op tijdens het schooljaar’ Zegt hij terwijl hij het portier openhoudt.
‘Daar ben je helemaal juist in’ Glimlach ik.
Wanneer Embry het portier sluit, krijg ik een benauwd gevoel. Voor vandaag heb ik nog maar een enkele keer in een auto gezeten. Ik vind het een levensgevaarlijke moordmachine. Ik heb aan professor Flynn, die dreuzelkunde geeft op SWI, eens wat informatie gevraagd over een auto. En ze zei mij dat er ongelooflijk veel dreuzels sterven in auto-ongevallen. Het bewijs dat de auto een moordmachine is.
Wanneer Embry op z’n plaats aan de bestuurderskant zit, merkt hij dat m’n gezicht wat betrokken is. Als hij vraagt wat er scheelt, zeg ik hem dat ik niet zo dol ben op auto’s.
‘Hoezo?! Auto’s zijn geweldig! En hoe kun je je anders verplaatsen?’ Vraagt hij verbaasd.
‘Auto’s zijn moordmachines en er zijn andere manieren om ergens heen te gaan’
Aan Embry’s gezicht kan ik zien dat hij het niet snapt. Ach ja, hij kan ook niet weten dat ik maar hoef rond te draaien en dat ik ben waar ik wil zijn. Voor een dreuzel, moet verschijnselen tamelijk vreemd en beangstigend klinken, volgens mij.
‘Wat zijn eigenlijk een flubberwurm en een jarvey?’ Vraagt Embry wanneer de motor van de auto begint te draaien.
‘Een flubberwurm is een soort worm, die doodsaai is en een jarvey is, euh, laat ons zeggen een dier dat je niet te graag in huis wil hebben?’
‘Hoezo dan?’
‘Nou, ze zijn eigenlijk veel te grote fretten en lijken gemuteerd. En ze strooien hun vuiligheid ook overal in het rond’ Dat ze iedereen die ze tegenkomen verrot schelden, laat ik maar weg.
‘Daar heb ik echt nog nooit, maar dan ook echt nooit van gehoord. Hoe ken je ze?’ Curiositeit straalt van z’n gezicht af.
‘We krijgen op school een vak zorg voor dieren. En meestal gaat het om vrij onbekende en doodsaaie dieren, maar het is eigenlijk wel nog een tof vak’
‘Hé, dat krijgen ze niet op de scholen hier. Komt het doordat je op een privéschool zit?’
‘Ik denk het. We hebben een aantal gemeenschappelijke vakken met hier, maar ook een hoop verplichte andere en dan zijn er ook nog keuzevakken die je kan kiezen vanaf het derde jaar’
‘God, ik wou dat ik bij jou op school zat. Het lijkt me allemaal veel interessanter dan hier op de reservaatschool’ In mijn ogen is dat pure onzin. Ik ben ongelooflijk geïnteresseerd in de dreuzelwereld. Al hun voorwerpen en instituten en heel de rim ram zijn totaal anders dan in de toverwereld. Bijvoorbeeld een tevlisie, een kast met beeld zoals een foto, maar dan met geluid. Wat voor sukkels zijn tovenaars wel niet, dat ze zo’n mega toffe zaken niet kunnen verzinnen? Maar dat heb ik al gezegd, of misschien zelfs al twee keer.
De rest van de weg vraag ik Embry uit over z’n school. Elk petieterig klein detail wil ik weten. Hoe de eetzaal is, hoe de lessen en de leerkrachten zijn, hoe de school eruit ziet. Volgens mij vindt hij het wel grappig hoe geïnteresseerd ik ben. Zelf ben ik dolbij met al mijn nieuwe ‘kennis’ over de dreuzelwereld.
‘Zo hier zijn we dan’ Zegt Embry. Ik kijk op en zie een groot gebouw bezet met rode tegels en een vuile wit gepleisterd stuk erboven voor me met in blauwe letters ‘Lincoln Theater’ op een wit bord. Eigenlijk een aartslelijk gebouw.
Terwijl ik enige pracht in de rode tegels probeer te vinden doet Embry het portier voor me open. ‘Na u, Milady’ Zegt hij terwijl hij een galante buiging maakt. Nou, kijk, zo zouden alle jongens moeten zijn: galant, lief en grappig.
‘Dank u wel, Milord’ Grijns ik en stap uit. Embry neemt m’n hand vast - het vermelden van de duizend vlinders die in m’n buik fladderen is waarschijnlijk overbodig - en loopt richting het loket. Na enkele minuten aanschuiven, hebben we twee tickets voor een of andere film die ‘Angels & Demons’ heet. Ik was opgelucht dat Embry spontaan voorstelde om mijn ticket te betalen, ik had er namelijk geen moment aan gedacht dat ik hier niet met galjoenen zou kunnen betalen en heb dus ook geen dreuzelgeld bij me.
‘Wil je popcorn hebben?’ Vraagt Embry terwijl hij van mij naar een kast met witte propjes glundert. Wat is popcorn!? Serieus, waarom hebben dreuzels zo vreemde dingen?
‘Uhm, ja, graag’ Zeg ik hopend dat het als het iets eetbaars is, het iets lekkers is. Embry trekt me mee naar die kast gevuld met witte propjes. Nu ik wat dichterbij ben, merk ik dat de kast zoetig ruikt. Embry steekt wat muntjes in een gaatje in de kast en neemt een beker. Ik kijk een beetje beter naar de propjes en probeer te ontdekken wat voor iets het is. Helaas, het helpt niet echt. Ik merk pas dat ik m’n hoofd een beetje scheef heb gedraaid tijdens het observeren wanneer Embry nogal vreemd naar me kijkt. Lomp lomp lomp!
Reacties:
Oooooh, het is super ^^
wil je me een melding geven aub?
En het maakt niet uit dat je er lang over doet, ik heb dat ook
Dat koppeltje is echt zo mooi...
Ik wou dat ik ook een vriendje zoals Embry heb...
Ooooooh, ik kom er net achter dat ik hier nog helemaal niet op gereageerd had!
*schaam schaam schaam schaam schaam schaam*
Sorrysorrysorryyyyy!
Maar ik lig hier wel dubbel, dus ik ga je nu even vertellen dat ik dit hoofdstuk geweldig vind(A0
I LOVE IT!!
Please, snel verder?? ondanks mijn vreselijk late reactie
xxxxx
Geweldig (:
Ik zal me heel er schamen
hahaha
Snel verdur??
Melding (:
Xx
Wauw! die verschillen weet je echt goed aan te brengen! ga snel verder? laat je het me weten?