Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Magisch geluk » 3
Magisch geluk
3
Het is rommelig in de klas. De leerlingen praten luid met elkaar terwijl ze bezig zijn met het uitoefenen van de nieuwe spreuk: Ignis.Verschillende hout voorwerpen die speciaal zijn meegenomen, worden in vuur gezet. En zodra het hout brandt, wordt het geblust door de medeleerling met de spreuk: extinguentia.
Bill speelt met het stukje hout waarop hij nog steeds de spreuk moet uitoefenen. Tom zit verveelt naast hem. Zijn hand ondersteunt zijn hoofd terwijl hij eens diep zucht.
Bill legt het plankje neer en kijkt er bedenkelijk naar. Zijn gedachten zijn bij de stem van vanmiddag. Wie is het? Van wie is die zware mannenstem en waarom zegt hij dat zijn moeder in gevaar is. Bill wordt bang voor zijn eigen voorgevoel die hij had zodra hij richting de taxi liep. Misschien had hij toch gelijk had bij zijn gevoel toen de zwarte kraaien boven zijn huis vlogen.
“Zeg Bill, ga jij die toverspreuk nog oefenen?”¯
De lerares laat Bill uit zijn gedachten vallen. Verbaasd kijkt hij op, zich niet meer bewust dat hij nog in de klas zit. Verward kijkt hij zijn lerares aan, wat heeft ze zonet gevraagd?
Tom zwaait achter de rug van de docente met zijn toverstok en begint te liplezen. Ik moet de spreuk doen! Helemaal vergeten, wat stom.
Ik knik snel naar de docente en haal mijn toverstok tevoorschijn. Ik begin te denken; wat was de spreuk ook alweer? Vaag begint er iets te dagen, maar voor de docente duurt het te lang. Ze rolt eens met haar ogen en draait zich om, om een andere leerling te helpen waarbij het vuur maar niet wilt doven.
“Ignis,”¯ fluistert Bill met fijngeknepen ogen. Hij maakt een rondje met zijn toverstok en richt het geconcentreerd op het stukje hout.
Geschrokken deinst Bill achteruit zodra er een bonk vuur, zo groot als een tennisbal, uit zijn stok komt gevlogen. Met een hoge snelheid richt het zich tot het stuk hout wat binnen een seconde in vuur en vlam staat.
“Extinguentia,”¯ klinkt een trillende stem naast hem en ziet een toverstok naast zijn hoofd verdwijnen.
Tom vindt het allemaal erg spannend, wat duidelijk te horen is. Zijn hand beeft en nadat hij zich goed geconcentreerd heeft op het brandende hout, komt een stevige waterstraal uit zijn toverstok. De kracht van het water is sterk, sterker dan Tom had verwacht waardoor hij de macht over zijn toverstok verliest. Zijn toverstok draait rond als een tuinslang die in een tuin ligt terwijl het water aanstaat. Het hele lokaal wordt nat, evenals Bill die er recht naast staan. Zijn hele kleding is doordreven van het water en zijn zwarte haar hangt futloos langs zijn gezicht.
“Inefficax!”¯
De stem van de docente galmt door het lokaal terwijl de toverstok van Tom futloos op de tafel neervalt De waterstraal is opgehouden. Het is doodstil in het lokaal en Tom heeft van schaamte een rode gloed over zijn gezicht gekregen.
“Maakt niks uit Tom, iedereen heeft last van beginnersfouten. Het overkomt iedereen die deze spreuk eens uitspreekt. Onthoud dit wel voor de volgende keer alsjeblieft.”¯
Tom knikt beschaamd terwijl de docente zich tot Bill richt.
“Bill ga je maar omkleden, zo kun je geen les volgen,”¯ besluit ze waarna ze zich omdraait. Tom mompelt zacht sorry en Bill kan alleen maar knikken. Hij baalt er vreselijk van dat hij zo voor schut staat.
Bill draait zich om en loopt het lokaal uit terwijl de druppels van zijn haar druppelen en een spoor achterlaten waar hij heeft gelopen. Bill laat zijn ogen op de grond rusten terwijl hij zijn weg zoekt naar zijn slaapkamer. Leerlingen proberen Bill te ontwijken zodat ze niet nat worden wat Bill alleen maar chagrijniger maakt, hij voelt zich al zo beschaamd.
Terwijl Bill in de slaapkamer zich uitkleedt en zich probeert af te drogen, begint de lamp aan het plafond te knipperen. Bill voelt rillingen over zijn ruggengraat gaan en even voelt hij een gloed van angst door zijn lichaam trekken.
“Je moeder is in gevaar Bill. Verlaat de school en redt haar.”¯
De fluisterende stem laat Bill rechtop staan. Zijn ogen rollen bijna uit zijn oogkas en zijn kaken zijn stevig op elkaar gebeten. Weer die stem.
Het licht in de kamer gaat uit en Bill voelt zich door zijn benen zakken.
“Ze zal gedood worden, jij bent haar laatste kans.”¯
Het is het laatste wat hij hoort voordat hij opnieuw buiten bewustzijn raakt.
Reacties:
wow! spannend!
Je moet alleen wel even letten wanneer je de 3e persoon en wanneer je de ik- vorm gebruikt, niet door elkaar, anders wordt het warrig! Maar voor de rest vind ik het goed geschreven!
Snel verder?