FanFic.nl

I am lost frome me life!

nachtmerrie of??

Toen we na een uur lopen eindelijk terug waren. En de poort door gingen. Kwamen er meteen mensen op ons af. Waar waren jullie? Is alles goed? Waarom zijn jullie zo laat. Laura nam het woord. Nou we zijn zo laat omdat we Esmee de stad lieten zien en de tijd zijn vergeten. En jah alles is goed. En nou jah waar we waren. In de stad dus. Ze zij et heel droog waardoor ik in de lach schieten. Okey. Zij een van de lijding of wat het dan ook mocht zijn. Maar volgende keer word het corvee.. ik keek Laura niet begrijpend aan. Maar ze deed alsof ze het niet zag en pakte me beet en samen met de rest liepen we snel weg. Toen we buiten gehoorafstand waren vroeg ik meteen aan Laura. Wie waren dat? Ooh dat is een lerares van de school ze geeft Frans.. en je moet egt oppassen want je krijgt zo van der straf om dingen die nergens over gaan. Ooh okeey. We liepen naar binnen en meteen door naar de eetzaal. Gelukkig is er nog wat zij timo tegen mij. We pakte wat te eten en gingen aan de tafel zitten. Meteen zagen we Kelly aan lopen. Waar waren jullie? Ik heb me de hele dag kapot verveeld. Laura moest lachen. Jij en je vervelen? Whahahahahhaha dat is wereldnieuws. Jah ik verveelde me jah. En daardoor moest Laura nog harder lachen. Dit keer niet om wat ze zij maar de toon waarop.ik moest nu ook wel lachen. En even later lachte Kelly zelf er ook om.



Toen we klaar waren met eten, liepen we met zijn alle naar de lounge room. Ik was eigenlijk best moe. Maarjah het was vakantie. We liepen naar binnen en lieten ons allemaal op de bank ploffen. He Esmee? Jah.en ik keek wie het had gezegd. Het was een jongen ik denk rond de 15 jaar oud. Hoi ik ben Lucas. Ooh hoi. Ik hoorde hoe Kelly en Laura moesten lachen. Maar ik lette er niet op en keek Lucas aan. Hij wouw wat zeggen. Maar net toen hij zijn mond opendeed stond Kelly op. Zij liep naar hem toen en zij: okeey we weten nu wel genoeg. En val Esmee niet lastig ik weet haast wel zeker dat ze het toch niet wil. Lucas leek te schrikken maar liep daarna gewoon weg alsof er niks was gebeurd. Wie was dat? Oh dat was Lucas. Hij zit nu al voor het 3de jaar bij ons op school en altijd probeert hij meisjes te versieren en laat ze dan keihard vallen. Hij lijkt heel verlegen. Maar dat is alleen maar schijn. Ooh okey.

We zaten nog gezellig te praten en hadden de hele avond geen last meer van Lucas. Het was egt heel laat toen we terug gingen naar onze kamers. Wow het is al half 1! Zij Laura toen we de kamerdeur opendeden en naar binnen liepen. Ik dacht at ze hier om half 11 tot elf uur controleerde? Jah dat doen ze ook en ik zou ook niet weten waarom ze het nu niet deden…

Ooh okeey. Ik kleedde me om en ging in mn bed liggen. Ik kon egt niet in slaap komen. Pas rond half 3 viel ik ongeveer in slaap.



Ik liep door de straten. Ik kwam Laura tegen. Ze zij hoi. Maar zodra ik hoi terugzei veranderende ze. Ze veranderende in Tessa. Toen zij ze: onze ouders zijn jou vergeten. Ze zijn blij dat je weg bent en jah. Ik vervang jou plaats genoeg. Ik denk net dat ze je ooit nog terug hoeven. Dus zodra je daar klaar bent.. noujah hoef je in ieder geval niet meer terug te komen! Toen veranderde ze weer in Laura die me lachend aan keek. Ze heeft gelijk fluisterde ze.. toen was ze weg. En stond ik weer alleen..,,,



Wakker worden! Ik werd door elkaar geschud. Langzaam opende ik me ogen. En keek recht in het gezicht van Laura. Huh waar ben ik? Wat doe ik hier. En toen pas realiseerde ik me dat het een droom was. Laura keek me vaag en bezorgd aan. Gaat alles wel. Jah hoor. Ik denk het.

Okey want je lag helemaal te draaien in bed. en… nee het gaat goed rare droom gehad. Ooh okeey. En ze kroop dr bed weer in. Ik keek op me wekker. Wow pas half 4 ik ging liggen en dacht na. Zou het waar zijn? Zoude mijn ouders me vergeten zijn. Of was het gewoon maar een droom. En was het mijn fantasie? ik ga morgen. Of nou jah vandaag wel kijken. ik lang weer rustig liggen en probeerde te slapen. Maar het lukte niet. Dus om half 6 stapte ik uit bed en ging bij het raam zitten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.