FanFic.nl

One-shots

Love Story {Fred Weasley & OC}

I think it was a summertime,
When I laid eyes on you.

Het was het einde van de zomer voor haar eerste schooljaar op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus Pocus. De rode trein raasde door het groene landschap, terwijl de inzittenden vol vreugde uitkeken naar het nieuwe schooljaar. June White haastte zich door de trein, op zoek naar de pad van een van haar jaargenoten. Achter haar liep Hermelien Griffel. Ze hadden elkaar op het station ontmoet en hadden het meteen kunnen vinden.
“June! Wacht nou even!”� Riep Hermelien. Doordat ze was afgeleid, botste June tegen iemand op.
“O, het spijt me.”�
“Geen probleem.”� Zei de jongen. June bekeek hem vluchtig van top tot teen. Hij was lang, had rood haar en opvallende blauwe ogen. En er waren er twee van hem. June knipperde verward met haar ogen, maar er stonden nog steeds twee versies van de jongen. Toen drong het tot haar door dat deze jongens een tweeling moesten zijn. Hermelien had haar intussen ingehaald en begon haar mee te trekken een vluchtig excuus mompelend naar de jongens.

I didn’t even know your name,
Somehow we ended up in the same room.

"Is dit het Transfiguratielokaal?" Vroeg June, toen ze de deur open deed. Ze kreeg niet meteen antwoord, dus keek ze op van haar rooster. Voor haar neus stond de tweeling die ze in de trein had gezien, maar er was verder niemand in het lokaal.
"Nee, dat is in de volgende gang." Zei een van de jongens, terwijl de andere haar bekeek.
"Ben jij niet dat meisje van de trein?" Vroeg hij. June knikte en werd rood. "Je bent niet ingedeeld bij Griffoendor, of wel soms?"
"Nee. Ik ben ingedeeld bij Ravenklauw." De jongens keken elkaar even aan, voor ze zich weer tot June wendden.
"Ik ben Fred Wemel en dit is mijn broer, George." Dus Fred was de jongen waar ze tegen aan was gebotst in de trein.
"June White." Ze keek op haar horloge. "En ik moet rennen, anders krijg ik nog problemen met professor Anderling." Na deze woorden stormde ze het lokaal uit, op weg naar transfiguratie.

It never crossed my mind.
I never saw you like that.
I should’ve listened to my best friend,
She knew we’d be a perfect match.

"June, wat vind je van Fred?" Vroeg Ginny, terwijl ze bij June aan tafel ging zitten, gevolgd door Hermelien. June keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Ginny.
"Fred is een idioot. Een gezellige idioot, maar nog steeds een idioot." June verplaatste haar blik weer terug naar haar spreukenboek, waardoor ze de blik die Ginny en Hermelien wisselden miste.
"June…"
"Hmm?"
"Dat was niet wat ik bedoelde."
"Wat bedoelde je dan?" Hermelien schudde zuchtend haar hoofd.
"Ginny is van mening dat jullie perfect bij elkaar zouden passen." June barstte in lachen uit.
"O alsjeblieft zeg! Ik en Fred? Echt niet. Dat gaat nooit gebeuren.

I always made up some excuse.
Saying that you weren’t my type.
Didn’t want to face the truth,
Didn’t want to cross that line.

"Ginny! Hou nou eens op met die waanideeën. Fred is mijn type niet." June werd ondertussen helemaal gek van Ginny.
"Waarom niet?"
"Hij is een grappenmaker, ik ben een stuud. Hij breekt elke regel die hij kan breken en ik heb nog nooit een regel gebroken," Ginny opende haar mond om iets te zeggen. "En ben niet van plan om daar verandering in te brengen." Chagrijnig liep Ginny weg, maar June wist dat ze enkele uren later weer terug zou zijn, met dezelfde ideeën die ze al sinds June's derde jaar had. En June zou weer hetzelfde antwoord geven, want Fred Wemel was absoluut haar type niet.

‘til one day I saw you,
Out of the corner of my eye.
You were flirting with some girl,
And inside I thought I would die.

"Deed het pijn?" Vroeg Fred aan Angelique.
"Wat?" Vroeg ze verward.
"Toen je uit de hemel viel." Angelique gaf Fred een stomp op zijn schouder en het groepje waar ze bij zaten begon te lachen. June keek vanaf de Ravenklauw tafel toe, met vreemde steken van jaloezie. Maar waarom? Ze vond Fred toch niet leuk? Plots ontmoette een paar felblauwe ogen de hare. En toen wist June dat Ginny gelijk had. Ze was wel degelijk verliefd op Fred. Nou en als ze twee totaal verschillende types waren? De dingen waarin hij van haar verschilde, waren juist de dingen die hem zo leuk maakten.

It’s a typical love story.
Started out as friends.
We met way back when.
This is just a typical love story
The boy you never wanted just steals your heart.
I never saw it coming, ‘till I fell so hard.

Het verhaal van June White en Fred Wemel was een standard liefdesverhaal, wat al zo vaak beschreven is. Ze begonnen als vrienden, die elkaar lang geleden ontmoetten. Ze hadden het zelf niet aan zien komen, wisten niet dat ze perfect voor elkaar waren, ook al zag ieder ander het wel. June had het nooit voor mogelijk gehouden dat de jongen die ze die dag in de trein had leren kennen de jongen van haar dromen zou kunnen zijn. Ze zag het niet aankomen en viel als een blok voor hem.

Can’t believe this is happening,
When I least expect it.
My prince under disguise,
How you fooled me with those eyes.
When I feel like letting go,
In your arms is where I know,
I am wrong
From the beginning we always belong

http://www.youtube.com/watch?v=V6R0g-D4RiQ

Reacties:

Moonzzz zei op 22 april 2011 - 19:36:
passend !en kei mooi verhaal

BigBangFan zei op 21 april 2011 - 17:20:
verder