FanFic.nl

Unexpected Friendship

72. Christmas Party's, The Snow War & a Warning!

Mateusz' P.O.V.

We waren al een paar dagen thuis en het was echt feest! Onze moeder had weer eens uitgebreid gekookt en er stond echt een fantastisch maal op tafel. Ik had thuis echt gemist. (Vooral mijn moeders kookkunsten.) Vandaag ging ik naar Fred en George en daar mijn fantastische vakantie voortzetten. Aangekomen in het Nest liet George me binnen, nam Fred mijn jas aan en hing hem op. Waarna we meteen naar boven renden en naar de logeerkamer gingen, daar dumpte we mijn spullen. Daarna gingen we naar de kamer van de tweeling, waar ze al van alles klaar hadden staan.

Een paar uur later was het tijd voor het Tweede Kerstdag diner, dus stroomde de gasten binnen. Een aantal van die gasten waren de familie Stokbroeks, en ik moest nodig iets vertellen aan Leona wat niet via Monika kon. Inmiddels waren ze binnengekomen in de woonkamer en ik gebaarde haar dat ik met haar wou praten. Ik begon door het volgende te zeggen: "Luister, ik zag je laatst met Nathan lopen. Je moet echt niet met hem omgaan." Haar mond viel open van verbazing, maar zij wist nog niet waartoe ik hem in staat acht. Dus antwoordde ze: "Wat?" Waarna ik met mijn argumenten kwam: "Geloof me nou maar. Nathan is gemeen. Ik kan je niets verbieden, maar als je slim bent ga je niet met hem om." Maar ze begreep het niet en vroeg verbaasd: "Mateusz, wat heeft dit te betekenen? Waarom zou ik niet met Nate om mogen gaan? Hij is aardig." Ik rolde met mijn ogen, zuchte en zei: "Weet je wat? Doe maar wat je wilt, ik zal me er niet mee bemoeien, maar onthoud dat ik je gewaarschuwd heb." Na die woorden liep ik terug naar Fred en George, om verder te gaan met onze kerststunt. Onderweg naar hen zag ik dat Monika met Charlie aan het praten was, waarover was mij geen mysterie. Bill was blijkbaar een heel interessant verhaal aan het vertellen, want Ginny, Ron, Carlo en Guilian zaten met open mond te luisteren. Toen kwam ik aan bij de tweeling en we gingen verder met het plannen. Een kwartier later kwamen ook mijn ouders en ze voegde zich bij de rest, mijn moeder bij de moeders van de tweeling en Leona en mijn vader bij de vaders van de zojuiste genoemde mensen. Maar toen zag ik dat mijn moeder ook wat had meegenomen, haar geweldige salade, en zij gaf die aan mw. Wemel. Ik kon niet wachten tot we gingen eten. Ondertussen waren we nog steeds bezig met de kerststunt.

De volgende ochtend werd ik wakker gemaakt door Fred om tien over zes. Hij vertelde me dat hij en George zojuist werden wakker gemaakt door mijn zusje en Leona. Fred ging terug naar zijn kamer om zich om te kleden en ik deed hetzelfde in mijn kamer. Daarna friste ik mezelf even op in badkamer waarna ik Fred tegen kwam op de gang en samen liepen we naar beneden waar een al aangekleden George stond te wachten met Leona en Monika. We deden allen onze jassen aan. Uit het niets riep Leona: "Wacht! We zijn Percy vergeten!" Ze rende naar boven en kwam weer terug met hem waarna hij ook zijn jas aan deed. De tweeling deed opvallend aardig tegen Percy, ik vond het raar, maar wel leuk voor Percy. Daarna gingen we naar buiten, een dag vol plezier en lol tegenmoet.

Onze pret eindigde met de Sneeuw-Oorlog. We hadden ons verdeeld in twee teams. De tweeling maakte zich zelf tot leider van beide teams, Fred vormde samen met Percy en Leona het Rode Team en George, Monika en ik het Blauwe Team. Hiervoor hadden we al een slagveld gemaakt compleet met twee forten en een aantal linies. De tweeling gooide een munt op en Fred met het Rode Team mochten beginnen. De teams namen hun positie in en Fred ging klaar staan voor het 'eerste schot'. Fred gooide recht tegen George zijn linkerschouder. Waarna de hel los barste. Overal vloog sneeuw en IEDEREEN werd geraakt. Ik zag vanaf mijn uitkijkpostje terwijl ik onze vlag beschermde dat Monika inmiddels het vijandige Rode Fort was binnengedrongen en de vlag had gepakt. George was nog steeds volop aan het gooien, tegen Fred, en vice versa. Opeens werd ik van achter besprongen door Leona die sneeuw in mijn nek duwde terwijl Percy er vandoor ging met de vlag. Maar George zag het en bedolf Percy onder de sneeuw terwijl Monika met beide vlaggen terugkwam. Waardoor wij, het Blauwe Team, gewonnen hadden.

Een paar uur later was het tijd voor Leona's feest dus gingen we naar haar huis. Een klein uurtje later kwamen haar vrienden van voordat ze op Zweinstein zat. Toen we onderweg waren naar Leona's huis vertelde ze dat er drie dreuzels met de namen; Bennie, Bart, Leah en een heks genaamd Sabine kwamen. Terwijl wij gezellig aan het kletsen waren met de zojuiste gearriveerde gasten, stonden de volgende alweer voor de deur, het waren Tom, Olivier en zijn broertje, Xavier. Het was reuze gezellig, maar toen gingen we 'Waarheid of Doen' spelen. Waardoor zich een incident voor deed...

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.