FanFic.nl

Densetsu no Akio.

Brilliant Child: Akio.

''Shit,'' mompelde de Buizel. De dam werd volop geraakt door de Shadow Ball, wat een enorme rookpluim veroorzaakt. Nog voordat hij erop af wilde stormen kwam een andere Buizel tevoorschijn. Een hele hoop sterren werden gelanceerd, maar dat was tevergeefs. Swift was een normale aanval en had geen effect op spook-pokémon. Een grove fout. Niet dat deze Buizel wist tegen wat voor pokémon ze zou vechten. ''Yasu en de ander?'' vroeg de mannetjes Buizel vlug. ''Maak je geen zorgen,'' sprak de ander, met een grijns op haar gezicht. Op dat moment kreeg ze een enorme klap te verduren, waardoor ze meteen naar achter vloog en tegen de dam aanknalde. De Gengar had haar geraakt met zijn Shadow Claw, wat een enorme verassingsaanval was geweest. Krampachtig stond ze op, en gromde. Inmiddels kreeg de andere Buizel ook een paar rake klappen. Koppig als hij was liet hij zich weer omringen door water, om opnieuw Aqua Jet te gebruiken en opnieuw geraakt te worden door een aanval die de Gengar uitvoerde, die geamuseerd begon te lachen. Als dit zo doorging was dit gevecht tevergeefs geweest.

''Kunnen jullie wel! Zoek iemand van jullie eigen lengte!'' De twee Buizels keken geschokt op bij het horen van de stem. Meteen richtten ze hun blik op de pokémon die gesproken had. Yasu was uit de dam geklommen en had het gevecht gezien. Ze was er niet echt blij mee hoe het gevecht verliep. ''Hmm?'' de Gengar richtte nu ook zijn blik op de jonge Buizel. Niet lang daarna vloog hij op haar af, om zijn Shadow Claw uit te voeren. Verstijfd bleef ze staan, niet wetend wat ze zou moeten doen. ''Yasu!'' weerklonk in haar oren. De wanhopige stem van haar moeder, haar vader die tevergeefs erop af wilde rennen. Hij zou toch te laat komen. Op het moment dat ze geraakt zou worden voelde ze een duw in haar rug en viel voorover. ''Idioot,'' hoorde ze sissend in haar oor. De Riolu had haar net op tijd weg weten te duwen van de Gengar, die tegen de dam was aangeknald. Grommend kwam hij overeind en keek de Riolu pissig aan, voordat hij zich herinnerde dat hij voor dat beest gekomen was. Een grijns verscheen op zijn gezicht. ''Wat valt er te grijnzen?'' sprak de Riolu, geïrriteerd door de komst van de twee. Hij krabbelde vlug overeind, samen met Yasu, die op haar onderlip leek te bijten. Besefte ze nu pas wat er aan de hand was? Op dat moment werd de Riolu gegrepen door de Haunter, die onopgemerkt achter het tweetal was komen staan. Hij greep het kleine gemaskerde wezentje vast, die wild om zich heen begon te trappen. Een knal die de Haunter vanachter kreeg zorgde ervoor dat de Riolu kon ontsnappen. De moeder van Yasu had een Aqua Jet ingezet, zo te zien. De Gengar had dit gemerkt en stormde nu zelf op de Riolu af. De jonge Buizel kreeg door dat hij achter haar vriend aan zat, en probeerde hem te beschermen, door voor hem te springen. Wat ze echter niet had bedacht was dat de enorme schaduw aanvallen kon afvuren, wat hij nu ook van plan was, alleen al om haar aan de kant te krijgen. Ze werd volop geraakt, en viel met een harde klap voorover op de grond. Met haar ogen half geopend keek ze de Gengar versuft aan, die nog lang niet klaar leek te zijn. Een Shadow Ball dit keer, net als toen ze de Riolu was tegen gekomen. Roerloos bleef ze liggen, ook al besefte ze dat die zwart-paarse bol voor haar bestemd was. Vlug kneep ze haar oogjes dicht, terwijl ze de klap afwachtte, maar die leek niet te komen. Waarom niet?

Daar was het weer, de drang die hij eerder al voelde. De drang om iemand te beschermen. Nee, niet zomaar iemand. De drang om je vriend te beschermen. Hij zag hoe de Buizel op de grond werd gemept door een Shadow Claw, hoe ze bleef liggen, terwijl ze wist dat ze onder schot werd gehouden door een Shadow Ball, hoe groot de grijns was van de Gengar. Hij voelde de woede in zich opkomen. Zijn ogen kregen een andere kleur. Ze waren niet meer rood, maar helder. Helderblauw. Op het moment dat de Gengar zijn aanval wilde afvuren mepte de Riolu het met zijn pootje vlug weg, alsof het niets was. De blik van de schaduw-pokémon stond verbaasd, maar dat deerde hem niet. Hij plantte zijn knie in de maag van de Gengar, die geschokt voor zich uit staarde. Vervolgens verkocht hij de enorme paarse pokémon een flinke mep, zodat hij achterover vloog en met een flinke klap opnieuw tegen de dam terecht kwam. ''Weg hier,'' sprak de Gengar angstig tegen zijn teamgenoot toen hij weer rechtop stond. Het duurde niet lang of de twee paarse wezens waren verdwenen, en de Riolu kon uitgeput op zijn knieën zakken. Hij zuchtte, waarna hij iets in zijn nek voelde springen. Het was Yasu, die blijkbaar haar energie weer had gevonden. ''Mijn redder in nood!'' riep ze luidruchtig. ''Dus toch aura...'' Vlug keek hij achterom, om de ouders te zien van Yasu die langzaam naar hen toe kwamen gelopen. De vader kwam op hem afgelopen en legde zijn oranje poot bovenop zijn blauwe kop. ''Brilliante timing, dus een brilliant kind,'' sprak hij, met een scheve glimlach. ''Akio,'' voegde hij er grijnzend aan toe. De Riolu glimlachte terug, wetend dat dat zijn naam zou zijn. Hij zou het niet erg vinden om zijn hele leven die naam te dragen. En zijn nieuwe vriendin blijkbaar ook niet, die wurgde hem zowat met een knuffel, uit blijdschap.

Reacties: