FanFic.nl

Destiny of Kenmei

Prologue

Kibou had nooit verwacht dat hij tussen twee vuren in zou staan. Hij had in ieder geval nooit verwacht dat die twee vuren zijn beste vriend en zijn zus zouden zijn. Hij kon niets anders dan verslagen toekijken, wetend dat hij niet in staat zou zijn om het gevecht te stoppen en wetend dat hij het niet eens moest proberen. Het was onvermijdelijk dat zijn zus zou sterven. Het was niet haar keus, maar toch had het lot bepaald dat dit de manier zou zijn waarop het zou eindigen. Zijn grote voorbeeld, compleet veranderd door die slechte shinobi.
Hij verschool zich achter een boom toen er opnieuw een harde knal klonk, al wist hij dat hij nooit zou kunnen ontsnappen aan een eventuele vernietigende kracht. Hij vervloekte zijn onmacht. Kibou wilde niet verder kijken, maar hij wist dat het moest. Het was nou eenmaal zijn missie om verslag uit te brengen van wat er gebeurd was, mocht Shin het niet overleven. Al was Kibou er zeker van dat als Shin het niet zou overleven, hij het al helemaal kon schudden. Zijn zus zou hem hoe dan ook toch afmaken, en zou dat nog zonder moeite doen ook. Ai en Shin waren degenen die Chuunin geworden waren en die alom geprezen waren in het dorp. Kibou niet.
Nog een knal. Kibou keek vanachter zijn schuilplaats en zag iemand tegen een enorme rots aanvliegen. Hij kon niet zien of het Ai of Shin was. Er moest een manier zijn om die duistere kracht uit Ai te krijgen, maar hoe? Kibou kon het simpelweg niet aanzien hoe zijn zus afgeslacht werd, al wist hij niet of zij degene was die de fatale klap toegekend zou krijgen of Shin.
‘Raiken no jutsu!’ hoorde hij zijn beste vriend schreeuwen. De stem van zijn zus volgde daar meteen op. ‘Chakra no Ryuu!’ Verschrikt keek hij naar zijn zus. ‘Onmogelijk…’ fluisterde hij. The Dragon of Chakra-techniek was er een waar Ai al tijden aan had gewerkt. Eenmaal geperfectioneerd zou hij bizar krachtig zijn. Hoe kon het dat zijn zus daar nu toe in staat was? Was ze dan zo sterk geworden?
Een volgende knal klonk, deze echter meer oorverdovend dan eerst. Een enorme rookwolk ontstond en Kibou hoorde gegil van zowel zijn zus als van zijn beste vriend. ‘Nu moet je iets doen, Kibou,’ zei hij tegen zichzelf, maar hij kon het niet opbrengen om zich te verroeren. Toen verdween de rook op slag. Zijn zus stond in het midden van het kale veld, met Shin aan haar voeten. Tot Kibou’s schrik keek ze naar hem. ‘Veel meegekregen van het gevecht, broertje? Geen zorgen, ik zal hem niet doden. Nog niet.’ Ze vormde een driehoek met haar handen en richtte hem naar Kibou. Voor hij zich kon verdedigen schoot er een blauwe driehoek, compleet bestaand uit chakra, op de jongen af. Hij was bewusteloos voor hij ook maar één woord kon uitbrengen.

Reacties: